Βάσω Μαγγούφη: Για την κατάργηση και συγχώνευση σχολικών τμημάτων

                           Απορίες και ερωτήματα μιας εκπαιδευτικού

         

          Σε ποιο ευνομούμενο κράτος του κόσμου, το Υπουργείο Παιδείας καταργεί (κατ’ ευφημισμόν “δεν εγκρίνει”) εν μια νυκτί τη λειτουργία ολιγομελών τμημάτων της Γ΄ Λυκείου Προσανατολισμού ή Ειδικότητας ανά την επικράτεια, χωρίς να αιτιολογεί την απόφασή του, χωρίς να επικαλείται σαφή κριτήρια, αλλά έτσι …  απλά;

          Σε ποιο ευνομούμενο κράτος του κόσμου, το Υπουργείο Παιδείας  απαιτεί από τους Διευθυντές και τις Διευθύντριες των σχολικών μονάδων να εκτιμήσουν εν μέσω θέρους και χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί οι εγγραφές και οι μετεγγραφές μαθητών, ούτε καν οι εξετάσεις των μετεξεταστέων, πόσα τμήματα θα λειτουργήσουν στο σχολείο τους την επόμενη σχολική χρονιά, και με βάση την εκτίμηση αυτή (εν είδει Πυθίας) αποφασίζει και συγχωνεύει τμήματα;

          Σε ποιο ευνομούμενο κράτος του κόσμου, μαθητές της Γ΄ Λυκείου υποχρεώνονται από το Υπουργείο Παιδείας  είτε να μετακινηθούν χιλιόμετρα από το σπίτι τους, ακόμη και εκτός νομού, είτε να αλλάξουν Ομάδα Προσανατολισμού ΓΕΛ ή Ειδικότητα ΕΠΑΛ, για να παραμείνουν στο σχολείο της περιοχής τους;

          Σε ποιο ευνομούμενο κράτος του κόσμου,  συγχωνεύονται σε δύο (2) τμήματα 56 μαθητές, παρότι υπάρχουν και οι αίθουσες και το εκπαιδευτικό προσωπικό και  ενώ βάσει του νόμου, όταν το δυναμικό κάθε σχολικού τμήματος υπερβαίνει τους 27 μαθητές, αναπτύσσονται περισσότερα τμήματα;

          Σε ποιο ευνομούμενο κράτος του κόσμου, το Υπουργείο Παιδείας δημιουργεί δημόσια σχολεία δύο ταχυτήτων, δίνοντας τη δυνατότητα στα Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία να δημιουργούν τμήματα και να δέχονται νέους μαθητές μέχρι την 20 Ιανουαρίου (τέλος του α΄ τετραμήνου!) κάθε έτους, απορρυθμίζοντας έτσι τα υπόλοιπα σχολεία και τον προγραμματισμό τους με συγχωνεύσεις τμημάτων και νέες αναθέσεις μαθημάτων;

          Σε ποιο ευνομούμενο κράτος του κόσμου, οι νόμοι εφαρμόζονται επιλεκτικά και, με το πρόσχημα ενός δήθεν εξορθολογισμού, παραβιάζονται τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και περικόπτονται οι δημόσιες δαπάνες  για την εκπαίδευση;

          Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε την απάντηση. Και αφήνω στην κρίση των συναδέλφων εκπαιδευτικών, των γονέων και των μαθητών να αποφασίσουν αν θα δεχτούν αδιαμαρτύρητα όλα τα παραπάνω. Γιατί τότε είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν και χειρότερα.

 

Βάσω Μαγγούφη

Φιλόλογος του 5ου ΓΕΛ Τρικάλων