Τις τελευταίες ημέρες όλοι οι εκπαιδευτικοί βιώνουμε τον απόλυτο παραλογισμό. Έχουμε μετατρέψει τα σχολεία της δ/θμιας εκπαίδευσης σε γραφεία κατάθεσης υπεύθυνων δηλώσεων μη παρουσίας μαθητών και μαθητριών λόγω υποκείμενου ή πιθανού υποκείμενου νοσήματος στην οικογένεια των παιδιού. Ο γονέας ψελλίζει τους λόγους και εσύ είσαι υποχρεωμένος να συναινέσεις αναιρώντας αυτοστιγμεί το ρόλο σου.
Δύο μήνες τώρα λοιδορούμενος από τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια προσπάθησες να σταθείς δίπλα στον/ην μαθητή/τρια και τις οικογένειές τους. Ώρες επί ωρών συμπλήρωνες τα ετερόκλητα πολλές φορές mails των γονέων και κηδεμόνων, προσέτρεχες σε εταιρίες απόκτησης «πακέτων» αποστολής sms, οργάνωνες ηλεκτρονικές τάξεις, προσπαθούσες να βρεις που «παράπεσε» ο κωδικός URL από το Υπουργείο μέχρι το σχολείο, εμψύχωνες συναδέλφους που άριστοι με τριάντα χρόνια διδασκαλίας στην πλάτη, βρέθηκαν μόνοι στα ψηφιακά κύματα!
Ενώ οι πρωτο-σάλτσες και οι βερύκοκοι εκστόμιζαν τις απειλές για μειώσεις μισθών των τεμπελχανάδων εκπαιδευτικών, εσύ προσπαθούσες να οργανωθείς και να οργανώσεις το ψηφιακό υλικό με πρακτικά μηδαμινή υποστήριξη από την πολιτεία. Ομαδοσυνεργατικά σε επίπεδο σχολικής μονάδας ανά ειδικότητα και γνωστικό αντικείμενο, με τη συμμετοχή σε τεράστιες ομάδες σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης που με πρωτοβουλίες εκπαιδευτικών στήθηκαν και προσέφεραν ουσιαστικές λύσεις σε δεκάδες ναι καλά ακούσατε δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικών!
Γέμισαν οι e-class, οι e-me με εκατοντάδες μαθήματα ανά σχολείο, προσπαθώντας και τη δυσπιστία να αποτινάξουμε, αλλά και μάθημα ποιότητας να προσφέρουμε. Και όταν αναφερόμαστε σε μάθημα δεν είναι μόνον τα γνωστικά αντικείμενα, αλλά δείξαμε ότι είμαστε εκεί όχι γιατί εξαναγκαζόμαστε, αλλά γιατί έτσι πρέπει ως λειτουργοί να κάνουμε. Ακόμη και κακεντρεχείς σχολιαστές φιλελεύθερων δικτυακών μέσων το ανεγνώρισαν.
Αλλά: Ψυχρολουσία πρώτη. Το Υπουργείο απέστειλε 5-6, πιθανών και λιγότερα tablets σε σχολεία. Η Δ/νση και ο Σύλλογος κάθε σχολικής μονάδας θα ζητήσει τις φορολογικές δηλώσεις γονέων ή θα μπει σε μια ντεκτεβίστικη / κουτσουμπολίστικη λογική ανίχνευσης των οικονομικά αδύναμων οικογενειών για να δανείσει τα tablets? Και όμως αν επένδυε στη Δημόσια Εκπαίδευση τα 22.000.000 ευρώ που έδωσε στα ΜΜΕ με μέσo κόστος ανά tablet 150 ευρώ, θα μπορούσε να εξοπλίσει / δανείσει τη νέα σχολική χρονιά τους μαθητές/τριες με 150.000 (εκατόν-πενήντα χιλιάδες) tablets!!!
Ψυχρολουσία δεύτερη. Επιστρέψαμε στα σχολεία. Με μύρια όσα προβλήματα. Προσπαθώντας να υλοποιήσουμε τις ντιρεκτίβες και τα πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ και του Υπ. Παιδείας για την δική μας ασφάλεια, αλλά και των παιδιών και των οικογενειών τους. Και εμείς προσπαθήσαμε να πιάσουμε το νήμα της διδακτικής από την αρχή. Να συγκολλήσουμε εκ νέου την παιδαγωγική σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθητή/τριας. Να κάνουμε επαναλήψεις, να συζητήσουμε με τους μαθητές/τριες μας τι πήγε και τι δεν πήγε καλά στην εξ΄αποστάσεως, ίσως και κάποιοι να προχωρούσαν σε ένα κεφάλαιο, μια παράγραφο κάτι που διεκόπη βίαια και ξαφνικά.
Και έρχεται το Υπ. Παιδείας με τις «υπ. δηλώσεις» να ακυρώσει όλη την εκπαιδευτική διαδικασία στο δημόσιο σχολείο. Γεμίσαμε «υποκείμενα νοσήματα» ενώ οι πλατείες και οι αυλές των ίδιων σχολείων που δεν έχουν το πρωί μαθητές στενάζουν από τον νεαρόκοσμο που τις κατακλύζει ανεξέλεγκτα απόγευμα και βράδυ. Το σχολείο που θα διδάξει εκτός των μαθημάτων με τους φυσικούς του δασκάλους πώς να συμπεριφέρονται τα παιδιά στην πανδημία, αποδέχεται την επάρκεια της υπ. δήλωσης και ερημώνει το πρωί προς όφελος ποίων? και εις βάρος της κοινωνίας συνολικά. Τελικά ποιος απαξιώνει το δημόσιο σχολείο?
Το Υπουργείο Παιδείας μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα?
Βασίλης Παππάς – εκπαιδευτικός