Να είσαστε καλά και ευτυχές το νέο έτος, εκεί στο μακρινό Ντουμπάι που το συναντήσατε. Υποθέτω ότι πήγατε (και καλά κάνατε) με τα λεφτά φίλων ή κάνατε κάποιον έρανο για να συγκεντρώσετε το ποσόν αφού έχετε πτωχεύσει τόσες φορές.
Υποθέτω επίσης ότι εκεί στο αεροδρόμιο, στις πύλες εξόδου εκτός Σένγκεν, σας λυπήθηκαν έτσι μισοαξύριστος που παρουσιαστήκατε και με φιλανθρωπική διάθεση και κατανόηση σας σφράγισαν το διαβατήριο, ώστε να βρεθείτε στο γκλαμουράτο ρεβεγιόν και να ξεχάσετε τον πόνο σας. Γιατί πραγματικά πονάτε τους δυστυχείς πρώην απλήρωτους υπαλλήλους σας, που εκτός του covid19 έχουν να αντιμετωπίσουν και το φάσμα της πείνας, στερώντας τους δεδουλευμένα.
Γνωρίζω και σας συμπονώ για τους εφιάλτες που σας κατακλύζουν, διότι πράγματι προσπαθήσατε επανειλημμένως να ξε-βλαχέψετε τους έλληνες, αλλά τα αποτελέσματα ήταν μηδαμινά. Στα πολιτιστικά σας προϊόντα που εκδώσατε (ή παραπροϊόντα?) τι «κοχίμπας» παρουσιάσατε, τι «ουίσκι», τι «μανικετόκουμπα», τι κ@λους, τι π@πες, τι βίλες αλλά τίποτα. Ο έλληνας βλάχος γεννήθηκε και βλάχος θα πεθάνει!
Σας καταλαβαίνω και σας συμπονώ ανέμελε εραστή του χυδαίου, εκπορνευτή της γυναικείας σάρκας και του φραγκάτου αισθησιασμού. Μην βιαστείτε να απαντήσετε! Και εραστές του ωραίου υπήρξαμε και υπάρχουμε και στον αισθησιασμό υποκύπτουμε. Αρκεί να είναι συμμετοχικός, ξεκινώντας από κοινές αφετηρίες με τον/την σύντροφό μας, στα όρια του ιδιωτικού και όχι στη θέα των μέσων μαζικής αποβλάκωσης!
Πράγματι «Πετράν», έδωσες την ψευδαίσθηση μαζί με τον άλλο κύριο, τον πρωθυπουργό , τον «κινέζο» στις μέρες του χρηματιστηρίου, ότι χτίζετε τις Βερσαλλίες της Ελλάδας μέσα στην ανέξοδη χαρά και την ψευδεπίγραφη και νεοπλουτίστικη μαγκιά. Τα «κονέ» και τα πάρτι πέριξ του Χίλτον για να κλειστούν δουλειές είτε στον εκδοτικό χώρο, είτε με τα ευρωπαϊκά προγράμματα είτε στα εξοπλιστικά έδιναν την εντύπωση ότι θα γινόμαστε η «Δανία της Μεσογείου» κατά την έκφραση άλλου ατυχούς πρωθυπουργού που και εκείνος είχε περάσει από τις παρυφές του υφυπουργείου Νέας Γενιάς .
Δυστυχώς για σένα, καταλαβαίνω τον πόνο και την απελπισία σου, όλο αυτό το οικοδόμημα κατέρρευσε με πάταγο και πόνο εκεί στο Καστελόριζο. Η πτώση συμπαρέσυρε και σένα, αλλά φαίνεται βρήκες τρόπο να τα βολέψεις. Οι «άριστοι» ποτέ δεν χάνονται. Απλά οι δικές σου αξίες, τα δικά σου πρότυπα, οι δικές σου αναφορές δεν μπορούν εν μέσω κρίσης να αγγίξουν πολλούς νέους της σημερινής εποχής.
Πρώην εκδότη του «Κλικ» σας συμπονώ, αλλά δεν σας συγχωρώ για το λιθαράκι που βάλατε και σεις στο μεγάλωμα της λούμπεν μεταπρατικής τάξης της χώρας μου.
Τελειώνοντας το γράμμα μου, απλά να σας αναφέρω ότι και εγώ ξεφύλλισα και έριξα «πονηρές» ματιές στο «Κλικ», αλλά ποτέ δεν ονειρεύθηκα με αυτό. Προτιμούσα και προτιμώ τα «Τρία Κλικ Αριστερά» και όχι μόνο, να με συντροφεύουν στα δύσκολα.
Μετά τιμής – Βασίλειος Παππάς, εκπαιδευτικός, Καλαμπάκα.