Βασίλειος Παππάς: Ωνάσεια σχολεία ή μνημόσυνο (της παιδείας) με ξένα κόλλυβα

Σήμερα παρακολουθώντας τη συζήτηση στη Βουλή για την ίδρυση και λειτουργία των Ωνασείων σχολείων, με υπερηφάνεια και προσδοκία ετοιμάζω τον φάκελό υποψηφιότητάς μου για μία από τις θέσεις δ/ντη στο νέο εκπαιδευτικό πείραμα. Το δέλεαρ μεγάλο. Περιβάλλον «ασηπτικό», αφού οι διδάσκοντες και οι διδάσκουσες πολλαπλώς αξιολογούμενοι/ες  θα τους ελέγχω από το πρωί έως το βαθύ απόγευμα σε κάθε τους εκπαιδευτικό βήμα, σε κάθε διδακτική πρακτική. Ο νόμος ορίζει πέραν του κλασσικού εβδομαδιαίου ωραρίου των 18 ή 20 ωρών διδασκαλίας και άλλες 6 υποχρεωτικά ώρες αφιερωμένες στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ναι αλλά θα αποζημιώνονται με 320 ευρώ επιπλέον, ο δε δ/ντης  με πάνω από 400 ευρώ μηνιαίως. Σίγουρα είναι περισσότερα από τα τριάντα αργύρια!

Οι μαθητές των 22 υπό ίδρυση σχολείων θα προέρχονται από ισάριθμες υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας. Καλό μου ακούγεται . Ενδιαφέρον να υπάρχει στο Μενίδι,  στο Περιστέρι  ή στη Σίνδο ένα τέτοιο σχολείο. Μόνο που ακόμη και σε μια τέτοια περιοχή όταν η εισαγωγή θα γίνεται με ειδικού τύπου εξετάσεις / αξιολογήσεις, σε αυτές, οι ταξικά κατέχοντες θα έχουν προβάδισμα στην εισαγωγή τους. Οι υπόλοιποι μαθητές της ίδιας περιοχής προφανώς θα ρίχνονται στον καιάδα της υποβαθμισμένης εκπαίδευσης. Εξάλλου το έχει δηλώσει και ο Πρωθυπουργός της χώρας ότι δεν είναι φυσικό να σπουδάζει το παιδί από το Περιστέρι. Ψυκτικός και πολύ θα του είναι. Επίσης μαθαίνουν τα παιδιά από μικρά να μην έχουν ηθικά διλλήματα. Ακόμη και στην ίδια γειτονιά θα υπάρχουν πατρίκιοι και πληβείοι. Οι πληβείοι θα γίνουν εκπαιδευτικοί μετανάστες από γειτονιά σε γειτονιά εγκαταλείποντας των φυσικό τους διδακτικό χώρο. Οι υπόλοιποι οι λίγοι στο όνομα της αριστείας θα διαγκωνίζονται από μικροί με σύνθημα «ο εκπαιδευτικός σου θάνατος / υποβάθμιση της δικής σου εκπαίδευσης συνεπάγεται τη δική μου μελλούμενη ζωή»!

Νησίδες «αριστείας» από την κυβέρνηση των «αρίστων», εκείνων που δεν εργάστηκαν ποτέ στη ζωή τους (γεμίσαμε Γκόρτσους ακόμη και για τα ύπατα πολιτειακά αξιώματα) . Δεν είναι υποχρέωση της πολιτείας η δωρεάν παροχή δημόσιας εκπαίδευσης, δεν είναι υποχρέωση ενός αστικού κράτους ένα λειτουργικό δημόσιο διδακτήριο? Πως όμως? Με το 500σαρικο που παίρνουν «κατ’ αποκοπή» οι διευθυντές των σχολείων ή με τους σοβάδες που πέφτουν σε διαδρόμους σχολείων? (τελευταίο επεισόδιο πτώσης σε ΓΕΛ εκτός πόλης).  Αλήθεια δείτε τα σχολεία του νομού. Πόσα από αυτά είναι ενεργειακά θωρακισμένα , πόσα από αυτά έχουν φωτοβολταϊκά στις στέγες τους (αυτό σημαίνει έξυπνη πόλη), πόσα από αυτά έχουν χώρους εστίασης ? Ένα μόνον το Μουσικό που δεν έχει ακόμη εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων και μουσικά όργανα !!! Τελικά το International Baccalaurean (IB) μας «μάρανε» για γόνους οικογενειών που δεν πρόκειται να σπουδάσουν ποτέ στην Ελλάδα, και μας έρχονται εξ εσπερίας βάζοντας το δικό τους κεραμί-δι ταφόπλακα στη δημόσια εκπαίδευση. Ακόμη και ο συντηρητικός Μπαμπινιώτης καταφέρεται για το ανεφάρμοστο του πράγματος.

Ίδρυση του νέου σχολείου με πρωτότυπη και κουτοπόνηρη λογική. Γνωρίζουμε  από την σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, ότι οι εθνικοί ευεργέτες έστησαν τα λαμπρά οικοδομήματα που κοσμούν διαχρονικά την πρωτεύουσα εκ του μηδενός. Λιθάρι – λιθάρι. Εδώ η ελληνική πολιτεία μεγαλόψυχη όπως πάντοτε με τους έχοντες και τους κατέχοντες παραχωρεί, δωρίζει τα διδακτήρια στο ίδρυμα Ωνάση. Δεν χτίζονται νέα. Στο δύσμοιρο χώρο της υποβαθμιζόμενης παιδείας ένα δωράκι προς τους ταξικούς φίλους. Κανείς δεν αντιλέγει για την προσφορά τους στην υγεία, ή για την προσφορά τους στο χώρο των γραμμάτων και τεχνών, (οι όροι και οι τρόποι είναι μια άλλη συζήτηση). Είναι όμως υποχρέωση της πολιτείας που πηγάζει από το Σύνταγμα, η παροχή δημόσιας και δωρεάν παιδείας προς όλους και όλες .

Τελικά αγαπητοί μου πιστέψτε με (για τους γνωρίζοντες ο γράφων έχει τα προσόντα), τα τριάντα αργύρια, συγνώμη τα 400 ευρώ δεν «αρκούν» για να αλλάξουν συνειδήσεις. Σταθερά επιμένουμε με διδασκαλίες, με δράσεις, με ομάδες, με εικονικές και πραγματικές επισκέψεις  με όλα τα παιδιά και ναι είμαστε ταξικά μεροληπτικοί προς τα παιδιά «ενός κατώτερου θεού» , ως δάσκαλοι και όχι ως νεοφιλελεύθεροι μάνατζερ!

Βασίλειος Παππάς – δ/ντης γυμνασίου.