Ο Πάνος Ρούτσι έδωσε έναν αγώνα που έμοιαζε χαμένος. Βρήκε υποστηρικτές στο πλάι του πολιτικούς, κανάλια, …. ανώνυμους ανθρώπους και τον Μητροπολίτη.
Μέχρι που τα κατάφερε.
Ο Τρικαλινός αγρότης που ξεκίνησε διαμαρτυρία δε βρήκε κανέναν. Όπως ξαφνικά εμφανίστηκε, έτσι ξαφνικά χάθηκε. Ούτε όσοι τρελαίνονται για selfie στα πανηγύρια εμφανίστηκαν. Ούτε κάτι ιερωμένοι που δίνουν το παρόν σε κάθε φολκλορική εκδήλωση του νομού εμφανίστηκαν.
Άσχετα αν η διαμαρτυρία έγινε λίγα μέτρα από τον Μητροπολιτικό ναό της πόλης, που αποτελεί αφετηρία για την Ανάσταση και της δόξας του Στρατού.
Ούτε καν η e-trikala εμφανίστηκε να κάνει τη διαμαρτυρία του πιο εύκολη, όπως όταν εμφανίστηκαν οι πρόσφυγες στο Φρούριο της πόλης.
Ούτε οι πολιτικοί που θέλουν να γίνουν…..Ιμάμηδες στη θέση του Ιμάμη.
Ούτε κανάλια βρέθηκαν των Αθηνών που έρχονταν για το Λεωφορείο χωρίς οδηγό.
Μέχρι που χάθηκε ξαφνικά αυτός ο άνθρωπος. Κάποιοι λένε ότι δικαιώθηκε αθόρυβα και για αυτό έφυγε.
Από την άλλη οι καταγγελίες του ΟΠΕΚΕΠΕ που …. γαβγίζουν 3 μήνες τώρα ακόμη δεν δάγκωσαν κανένα.
Περίεργα πράγματα. Ούτε ένας ένοχος ακόμη. Στο βάθος της σκηνής οι κτηνοτρόφοι που καταστρέφονται από την ευλογιά.
Οι κτηνοτρόφοι που τρέχανε στην Αθήνα με τρακτέρ για λίγα ψίχουλα κάθε αρχή του χειμώνα και βγαίναν στους κόμβους τώρα είναι κλεισμένοι στο σπίτι τους και βλέπουν το βίος τους να καταστρέφεται.
Ούτε εκεί πήγαν κανάλια. Ούτε υποψήφιοι Ιμάμηδες. Ούτε παπάδες για το ποίμνιο. Ούτε κανάλια. Η Ιστορία υπάρχει για να διδάσκει και αυτό που διδάσκει σε αυτό το λαό, είναι πως να χάνει όπως οι Τρώες. Με κρασί και γλέντι.
Ο Βαγγέλης Σαμαράς είναι ελεύθερος επαγγελματίας και ενεργός πολίτης