Οφείλω να επισημάνω και να ομολογήσω καταρχάς και εξαρχής ότι κατανοώ και σέβομαι απόλυτα την υπερηφάνεια και το μεγαλείο που μας διακατέχει ως λαό, τον αλυτρωτικό ελληνικό οραματισμό που έχουμε, όπως και την απέχθεια που νιώθουμε εμείς οι “ωραίοι, λαμπροί” έλληνες για τους “βρώμικους και άθλιους” ξένους, της Ανατολής κυρίως, Ευρώπης και Ασίας, εισβολείς. Αυτές οι ωραίες μεγαλειώδεις ιδέες και αξίες που κάνουν εμάς τους ευλογημένους από το Θεό έλληνες να ξεχωρίζουμε! Λοιπόν… για να μιλήσουμε σοβαρά, όχι, δεν κατανοώ, ούτε σέβομαι. Επειδή είναι φανερό πως εμείς οι ίδιοι είμαστε πιο βρώμικοι, ελεεινοί και τρισάθλιοι από εκείνους, τους ξένους εισβολείς και ως εκ τούτου μας “χαλούν την πιάτσα”. Γι’ αυτό τους απεχθανόμαστε μάλλον! Τι δουλειά έχουν και με ποιο δικαίωμα μπαίνουν αλλοδαποί στη σάπια Ελλάδα; Αυτή η Ελλάδα ανήκει στους σάπιους έλληνες.
Εκείνο που πυροδότησε τη σκέψη και ενήργησε ως αφορμή για να συντάξω αυτό το κείμενο ήταν ένα σκηνικό που συνέβη προ λίγων ημερών πάνω στη Μετεώρων. Καθώς διερχόμασταν την οδό με τον φίλο μου τον Παπαθανάση, με το αμάξι του, βλέπουμε να πετάνε από το παράθυρο του προπορευόμενου οχήματος και να πέφτει στο δρόμο, ένα χάρτινο σακουλάκι. Το όχημα αυτό ήταν ένα τζιπ πολυτελείας, για την ιστορία. Ιλουστρασιόν, επιφανειακή χλιδή. Εσωτερική ελληνική δυσωδία επί της ουσίας.
Αντικρίζοντας χρόνια τώρα τέτοιου είδους εικόνες, ρύπανσης, ακόμη και στην περίοδο που είμασταν περιορισμένοι στα σπίτια μας και θα έπρεπε υποτίθεται να είναι καθαροί οι δρόμοι μιας και δεν κυκλοφορούσαμε πολύ, παραθέτω κάποιες σκέψεις επί του προκειμένου. Κάποιες σκέψεις που έκανα στο παρελθόν, αλλά αυτή τη φορά εντείνονται. Επειδή, προφανώς, ο βούρκος στο μυαλό των Ελλήνων είναι αέναος. Τόσο που αναρωτιέμαι αν αυτό το εμετικό ελληνικό γένος αξίζει πλέον να διαιωνίζεται!
Η αθλιότητά μας, σαφώς δεν έχει όρια και αντικατοπτρίζεται, υπέρ το δέον, στις φωτογραφίες. Οι οποίες δεν χρειάζονται ουσιαστικά. Αρκεί μία βόλτα στις πόλεις για να διαπιστωθεί περίτρανα το ελληνικό τσίρκο. Σκουπίδια παντού “δίνουν πάρτι” σε κάθε γωνιά, βρώμικα μπάνια σε κοινόχρηστους χώρους και πολλά άλλα μέρη, νεκρά αδέσποτα από φόλες…! Σκουπίδια ακόμη και σ’ αυτά τα αιώνια αγνά δάση, με τις ανυπέρβλητες άγριες ομορφιές! Τα βλέπεις να μετατρέπονται σε πρώτης τάξης σκουπιδότοπους. Βέβαια, στα μπαλκόνια μας βγάζουμε την τιμημένη ελληνική σημαία και συμμετέχουμε με περίσσιο καμάρι και δέος στις στρατιωτικές παρελάσεις και κατά καιρούς εκκλησιαστικές πανηγυρικές πομπές. Μέχρι εκεί φτάνει το ορθόδοξο και πατριωτικό μας μεγαλείο. Έτσι προσπαθούμε να κρύψουμε τη γελοιότητά μας.
Ξέρετε, είμαι σίγουρος κι έχω δει περιστατικά εξάλλου (δεν τα γράφω αβάσιμα), ότι πολλοί (όχι οι μόνοι, προς Θεού, αλλά πολλοί) από αυτούς που βιάζουν έτσι τη φύση, ρυπαίνοντας τον εν γένει περιβάλλοντα χώρο, είναι ρηχοί νταήδες που πριν λίγο καιρό φώναζαν και φωνάζουν για τη Μακεδονία και τα Σκόπια, την Τουρκία, τους μετανάστες κλπ. Αρνούμαστε αφενός να προδώσουν και να ξεπουλήσουν οι πολιτικοί την Ελλάδα· από την άλλη όμως εμείς, οι μπάσταρδοι πατριώτες και ιδεολόγοι επαναστάτες, έτσι όπως φερόμαστε ξεπουλάμε τη χώρα στυγνά! Και με χειρότερο τρόπο. Κοιτάμε πως να απωθήσουμε τους ξένους εχθρούς από τη χώρα, ενώ οι βασικοί και κατεξοχήν εχθροί της χώρας είμαστε εμείς, οι μανιωδώς ασεβείς, λεροί, προδότες έλληνες πολίτες. Οποιασδήποτε ιδεολογίας, κοινωνικής τάξης και ηλικίας! Και κάτι ακόμα… Εκείνες τις άκρως ανιαρές πατριωτικές και θρησκευτικές ελεγείες των Ελλήνων, που “δίνουν και παίρνουν” τον τελευταίο καιρό, τις ακούω βερεσέ. Ας κοιτάξουμε καλύτερα, για αρχή, να ”στρώσουμε” πολιτισμό στην Ελλάδα. Διότι έχουμε βαλθεί να τα βάζουμε με τους ηγέτες πάντα, αλλά τους εαυτούς μας (τους πραγματικά υπεύθυνους) τους θέτουμε στο απυρόβλητο. Αυτό που τους προσφέρουμε εμείς λαμβάνουν (οι ηγέτες) στο κάτω κάτω. Ωστόσο τα σκουπίδια είναι μία μόνο από τις πολλές παραμέτρους στο ζήτημα του πολιτισμού αυτής της χώρας βέβαια…
Θεωρώ, στην απόληξη των σκέψεων μου, πως η αντίφαση έγκειται στο γεγονός ότι λεγόμαστε Χριστιανοί και δεν σεβόμαστε την κτίση, τα αγαθά που μας πρόσφερε ο Θεός, τον συνάνθρωπο που δημιούργησε Εκείνος για εμάς. Λεγόμαστε έλληνες και δεν σεβόμαστε πρώτα απ’ όλα τον συνέλληνα, την ίδια μας τη χώρα, το περιβάλλον μας, τον ίδιο μας τον εαυτό εντέλει. Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν δεν υπάρχει περίπτωση να σεβαστούμε ποτέ τον πρόσφυγα Σύριο, τον μετανάστη Αλβανό, τον Αφρικανό και Κινέζο πλανόδιο πωλητή. Αλλά μην έχουμε την απαίτηση να μας σεβαστούν κι εμάς οι αλλόθρησκοι, οι Τούρκοι εχθροί, οι διπλωμάτες Ευρωπαίοι και λοιποί (δημιούργησα και ρίμα).
Εν πάση περιπτώσει, έχοντας όλα αυτά υπόψη και εν κατακλείδι: Σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε, γεμίστε τον τόπο με σκουπίδια. “Δώστε”… χωρίς έλεος, δίχως τον παραμικρό σεβασμό… Μολυσμένοι! Αποβράσματα του κόσμου! Σκουπίδια των Βαλκανίων, γουρούνια έλληνες (ακόμη και ο Έντι Ράμα, ο Αλβανός πρωθυπουργός, έτσι μας χαρακτήρισε. Γεια στο στόμα του ανθρώπου!).
σ.σ.: Η λέξη “έλληνας” πάντα με μικρό, επειδή πολύ μας είναι το κεφαλαίο. Δεν θα παρεξηγηθούμε. Γουρούνια είμαστε έτσι κι αλλιώς. Βόθροι ανοιχτοί που αποπνέουν ελληνική σαπίλα από χιλιόμετρα μακριά.
“Πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα και με μισήσαν περισσότερο από οπουδήποτε αλλού”: μουσικό συγκρότημα “ΤΡΥΠΕΣ”.
Βαγγέλης Λαγός-Eλάτη