Του Αποστόλη Β.Παππά Δημοτικού Συμβούλου Δήμου Τρικκαίων.
Μία από τα ίδια. Ανακοίνωσε πέρυσι η Κυβέρνηση τους δικαιούχους του επιδόματος θέρμανσης. Αποκλειστικό κριτήριο τα έσοδα του κάθε νοικοκυριού. Το κριτήριο θα ήταν δίκαιο, υπό την εξής όμως προϋπόθεση. Εάν υπήρχε μηχανισμός που να προσδιορίζει τα πραγματικά εισοδήματα του καθενός και όχι απλώς τα δηλωθέντα. Γιατί καταφεύγετε σε αυτό το μέτρο, όταν είναι τοις πάσι γνωστό, ότι η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή είναι εθνικό σπορ. Είσθε τόσο βέβαιοι, ότι τα δηλωθέντα εισοδήματα βρίσκονται σε αντιστοιχία με τα πραγματικά; Εάν ναι, καλώς πράττετε. Δεν νομίζω όμως να πιστεύετε κάτι τέτοιο. Και αφού δεν το πιστεύετε, τότε γιατί το εφαρμόζετε; Ανακοινώνεται επιδότηση στα καύσιμα. Πάλι τα εισοδηματικά κριτήρια. Δεύτερο φάουλ.
Δεν αντιλαμβάνεσθε, ότι έτσι διαπράττετε διπλή αδικία; Η πρώτη είναι, ότι επιβραβεύετε τους φοροφυγάδες δίνοντας τους το επίδομα θέρμανσης και την επιδότηση καυσίμων. Η δεύτερη είναι, ότι τιμωρείτε τον δηλούντα τα πραγματικά εισοδήματα υποχρεώνοντας τον να πληρώνει στο ακέραιο το πετρέλαιο θέρμανσης, το φυσικό αέριο και τα καύσιμα. Η αδικία, η οποία διαπράττεται δεν είναι μόνον οικονομική είναι και ηθική. Ο δηλώνων όλα τα εισοδήματα του αισθάνεται λίγο μακάκας. Ο φοροφυγάς γατόνι. Και φόρους δεν πληρώνει και επίδομα και επιδότηση παίρνει. Ωραία πράγματα. Ρίξτε μια ματιά στον κατάλογο τον φορολογικών δηλώσεων. Σήμερα, η τεχνολογία επιτρέπει να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα σε χρόνο dt. Δείτε πρώτα, ποιοι είναι εκείνοι που δηλώνουν από τα πλέον υψηλά εισοδήματα.Μισθωτοί και συνταξιούχοι. Τα συνήθη υποζύγια. Η μήπως δεν είναι έτσι; Αυτοί ‘’δυστυχώς’’ δεν μπορούν να αποκρύψουν εισοδήματα. Δηλώνουν και το τελευταίο ευρώ.
Δείτε ύστερα, ποιοι είναι εκείνοι που αποκλείονται από τη λήψη επιδόματος θέρμανσης και καυσίμων. Θα διαπιστώσετε, ότι η συντριπτική πλειονότητα είναι μισθωτοί και συνταξιούχοι. Είναι πραγματικά αυτοί οι πιο πλούσιοι στην Ελλάδα; Εάν πράγματι πιστεύετε κάτι τέτοιο, τότε καλώς ενεργείτε. Δεν το πιστεύετε όμως. Απλώς, είναι η πιο εύκολη λύση. Έλα όμως που τυχαίνει νάναι και άδικη αλλά και ανήθικη.
Όταν μια πράξη τη χαρακτηρίζουν αυτά τα δύο στοιχεία, η κοινή λογική λέει, ότι θα πρέπει να εγκαταλείπεται.
Αφού λοιπόν δεν μπορούν να συλληφθούν τα πραγματικά εισοδήματα του καθενός, και αφού η εικονική πραγματικότητα γεννά αδικίες, τότε το πλέον δίκαιο και ηθικό θάταν, ή μια οριζόντια μείωση του Ε.Φ.Κ. για το πετρέλαιο θέρμανσης, το φυσικό αέριο, και τα καύσιμα μέσα βέβαια στα πλαίσια των δημοσιονομικών δυνατοτήτων, ή η χορήγηση της επιδότησης και του επιδόματος χωρίς τα περιβόητα και διαβόητα εισοδηματικά κριτήρια. Θάναι όμως κάτι που θα διαχυθεί καθολικά στην κοινωνία, και κυρίως θα συνοδεύεται από ένα αίσθημα και μια νότα δικαιοσύνης.
Έτσι, για να μην αισθάνονται κάποιοι ‘’ έξυπνοι’’ και κάποιοι κορόϊδα.
‘’Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού’’. Το διατύπωσε πριν από δύο χιλιάδες τριακόσια πενήντα περίπου χρόνια ο ποιητής Μένανδρος. Το πολλαπλώς επαναλαμβανόμενο εξαμαρτείν, καθώς και σε άλλες περιπτώσεις παροχών τα εισοδηματικά κριτήρια πρυτανεύουν, πως άραγε να χαρακτηρίζεται;
Αναζητείται ένας σύγχρονος Μένανδρος να δώσει την απάντηση.