Η Ευρώπη είναι η ήπειρος που θερμαίνεται πιο γρήγορα στον κόσμο. Είναι το σημείο μηδέν και ειδικά η Μεσόγειος» τονίζει ο Αμερικανός κοινωνιολόγος και οικονομολόγος Τζέρεμι Ρίφκιν, σύμβουλος για την κλιματική αλλαγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κίνας για δεκαετίες.
Σε συνέντευξή του στην ισπανική ιστοσελίδα El Economistas, ο Ρίφκιν σημειώνει ότι η κατάσταση γίνεται όλο και πιο σοβαρή: «Ακόμη και στο πιο αισιόδοξο σενάριο, η υπερθέρμανση του πλανήτη θα συνεχιστεί με δασικές πυρκαγιές, ξηρασίες, ζέστη και πλημμύρες. Θα επηρεάσει τα οικοσυστήματα, τη γεωργία, τη βιομηχανία, τα σπίτια όλων. Η κλιματική κρίση συμβαίνει εδώ και τώρα, σε πραγματικό χρόνο»
Σχολιάζοντας την πρόσφατη πολύνεκρη τραγωδία που προκάλεσε το φαινόμενο DANA στη Βαλένθια, ο Ρίφκιν προειδοποιεί ότι «η Ισπανία είναι, δυστυχώς, η πιο επικίνδυνη χώρα στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Νέες μελέτες δείχνουν ότι μέχρι τα μέσα του αιώνα μπορεί να είναι σε κατάσταση που να μοιάζει με έρημο. Αυτό θα συμβεί σε 25 χρόνια από τώρα. Προφανώς λοιπόν τώρα βρισκόμαστε στην τελευταία ώρα στην οποία πρέπει να ξανασκεφτούμε τα πάντα»
Έρημη η Μεσόγειος στο τέλος του αιώνα
Ερωτηθείς μάλιστα για το πώς βλέπει την περιοχή στα τέλη του αιώνα, ο Ρίφκιν προβλέπει πώς «δεν θα μείνει κανείς σε μεγάλο μέρος της Μεσογείου στο τέλος του αιώνα. Υπάρχουν ήδη εκατομμύρια κλιματικοί πρόσφυγες. Βρίσκονται σε προσφυγικούς καταυλισμούς. Δεν μπορούν να ζήσουν πια εκεί. Κάνει πολύ ζέστη, δεν υπάρχει φαγητό, δεν υπάρχει γεωργία, δεν υπάρχει νερό. Διασχίζουν απεγνωσμένα τη θάλασσα για να φτάσουν στην Ευρώπη. Και το ίδιο συμβαίνει στην Κεντρική και Νότια Αμερική με τις μαζικές κλιματικές μεταναστεύσεις. Η Μεσόγειος είναι ένα κοινό οικοσύστημα 540 εκατομμυρίων ανθρώπων. Και οι χώρες θα πρέπει να μάθουν να μοιράζονται το οικοσύστημα, επειδή η θερμοκρασία αυξάνεται πολύ»
Δεν έχουμε ένα “playbook”
Ο Ρίφκιν κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα βιβλίο με τίτλο Planet Aqua: Rethinking Our Home in the Universe,στο οποίο προτείνει μια αλλαγή παραδείγματος: «Το κλειδί είναι πώς ξεκινάμε; Με μια βιοπεριφερειακή διακυβέρνηση. Πρέπει να σκεφτούμε ότι για κάθε βαθμό που αυξάνεται η θερμοκρασία, η ατμόσφαιρα απορροφά 7% περισσότερες βροχοπτώσεις από τους ωκεανούς, τις λίμνες ή τα ποτάμια. Το νερό εξατμίζεται πιο γρήγορα, με αποτέλεσμα πιο συγκεντρωμένη βροχόπτωση.Όλοι είναι φοβισμένοι από τις πλημμύρες που προκαλούν οι καύσωνες, τα νερά, οι τυφώνες.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε ένα playbook για αυτό. Επειδή το εγχειρίδιο που χρησιμοποιούμε, είτε είναι του ΟΟΣΑ, του ΟΗΕ, της Παγκόσμιας Τράπεζας ή των πανεπιστημίων μας, δεν απέτρεψε την κρίση. Και τώρα προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε ολόκληρο αυτό το βιβλίο με υποθέσεις από τον Διαφωτισμό, την εποχή της προόδου, τη βιομηχανική επανάσταση, το καπιταλιστικό σύστημα και τον σοσιαλισμό, για να αντιμετωπίσουμε την κρίση που δημιουργήθηκε .Και η αλήθεια είναι ότι πρέπει να τα ξανασκεφτούμε όλα.
«Μπλε Συμφωνία»
«Στα επόμενα δέκα χρόνια πρέπει να έχουμε μια «Μπλε Συμφωνία» που να συμβαδίζει με την Πράσινη Συμφωνία για όλες τις ηπείρους. Πρέπει να πάνε χέρι-χέρι. Επίσης, να εγκαταλείψουμε τα ορυκτά καύσιμα και να δοθούν σοβαρά κίνητρα στη βιομηχανία να κινηθεί προς την πράσινη μετάβαση.
Πρέπει επίσης να προχωρήσουμε προς τα μικροδίκτυα νερού και τις μονάδες αφαλάτωσης. Όταν εγκατασταθούν θα υπάρχει άφθονο νερό. Το πρόβλημα είναι ότι τα ορυκτά καύσιμα χρησιμοποιούνται για την απόκτηση αυτού του καθαρού νερού, αλλά από εδώ και πέρα η ηλιακή ενέργεια θα είναι πολύ φθηνότερη. Ενώ σήμερα υπάρχουν μόλις 500 εταιρείες που κατέχουν την πλειονότητα της υποδομής, σε 30 χρόνια, εάν το κάνουμε σωστά, θα υπάρχουν τεράστιοι αριθμοί επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας και βιοπεριφέρειες που θα μοιράζονται κοινά οικοσυστήματα και πλεονάσματα ενέργειας μέσω δικτύων διανομής…
Αποκεντρωμένα δίκτυα
Μια επανάσταση θα είναι τα αποκεντρωμένα δίκτυα. Θα υπάρχουν εκατομμύρια συσκευές για τη συγκέντρωση νερού στις στέγες, σαν να ήταν τα σημερινά ηλιακά πάνελ, τα οποία θα σταλούν υπόγεια σε ένα δίκτυο με το οποίο θα μπορεί να διανεμηθεί σε όλη την επικράτεια, είτε για ιδία κατανάλωση, για γεωργία ή για βιομηχανική χρήση. Αυτό αλλάζει τα πάντα σε σύγκριση με τις άλλες βιομηχανικές επαναστάσεις, που ξεκίνησαν από τον συγκεντρωτισμό της ενέργειας. Τα κέντρα δεδομένων, τα οποία θα πρέπει να βρίσκονται κοντά σε υποδομές, θα βοηθήσουν επίσης στη δημιουργία αυτής της αποκεντρωμένης οικονομίας.
«Πρέπει να φτάσουμε σε μια μεγάλη Μπλε Συμφωνία που να είναι συγκρίσιμη με την Πράσινη Συμφωνία», επιμένει ο Ρίφκιν. «Δεν αρκεί η δημιουργία επιτροπών για το νερό. Θα συναντηθώ με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τους επόμενους τρεις μήνες για να πιέσω για αυτό. Πρέπει να κινηθούμε πιο γρήγορα για να μετριαστούν οι εκπομπές, γιατί θα υπάρξουν περισσότερα κύματα καύσωνα, περισσότερες πλημμύρες, περισσότερες ξηρασίες, περισσότεροι τυφώνες».