Το 2024 η τρύπα του όζοντος έφθασε στην έβδομη μικρότερη διάμετρό της από το 1992, οπότε ξεκίνησε να εφαρμόζεται το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, η διεθνής συμφωνία – ορόσημο για τη σταδιακή κατάργηση των χημικών ουσιών που καταστρέφουν το όζον.
Οι επιστήμονες της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) και της NASA εκτιμούν μάλιστα ότι στρώμα του όζοντος μπορεί να «επουλωθεί» πλήρως μέχρι το 2066.
Οι εκτιμήσεις της ευρωπαϊκής υπηρεσίας Copernicus
Το 2024 η τρύπα του όζοντος «επισκέφθηκε» τον Νότιο Πόλο αργότερα απ’ ότι εμφανίστηκε σε άλλα μέρη του πλανήτη.
Η εξέλιξη αυτή, όπως ανακοίνωσε τον περασμένο Σεπτέμβριο η ευρωπαϊκή υπηρεσία Copernicus, σχετίζεται κυρίως με τις αλλαγές στη θερμοκρασία και τα μοτίβα του ανέμου στη στρατόσφαιρα, που επικράτησαν στην περιοχή.
.webp?t=_hYSEy6AROuKb5lDOnta2A)
Η τρύπα του όζοντος της Ανταρκτικής αφορά στην χημική εξάντληση του στρώματος του όζοντος της στρατόσφαιρας στο συγκεκριμένο μέρος του πλανήτη και είναι ένα ατμοσφαιρικό φαινόμενο που συμβαίνει κάθε χρόνο την άνοιξη.
Υπό κανονικές συνθήκες η τρύπα αρχίζει να σχηματίζεται στα μέσα με τέλη Αυγούστου και κλείνει προς τα τέλη Νοεμβρίου. Η ανάπτυξη της τρύπας του όζοντος της Ανταρκτικής το 2024 ξεκίνησε αργότερα από το μέσο όρο, κυρίως λόγω διαταραχών στην πολική δίνη, μετά από δύο επεισόδια ξαφνικής υπερθέρμανσης της στρατόσφαιρας τον Ιούλιο.
Φέτος, και συγκεκριμένα μέχρι τις 13 Σεπτεμβρίου 2024, η συνολική έκταση της τρύπας του όζοντος ήταν 18,48 εκατομμύρια χιλιόμετρα μικρότερη συγκριτικά με τις προηγούμενες χρονιές.
Αναμένονται σημάδια ανάκαμψης τα επόμενα 40 χρόνια
«Από τα ηφαίστεια μέχρι την κλιματική αλλαγή, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο, άμεσα ή έμμεσα, στο σχηματισμό της τρύπας του όζοντος της Ανταρκτικής. Ωστόσο, καμία από αυτές δεν είναι τόσο επιδραστική όσο οι ανθρωπογενείς ουσίες που καταστρέφουν το όζον. Το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ που υπεγράφη το 1987 έχουν οδηγήσει στη σταδιακή «επούλωση» της στιβάδας του όζοντος και μπορούμε να περιμένουμε περαιτέρω σημάδια ανάκαμψης να είναι ορατά τα επόμενα σαράντα χρόνια» εξηγεί ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Παρακολούθησης Ατμόσφαιρας Copernicus (CAMS), Laurence Rouil.
«Αυτό δείχνει πώς η ανθρωπότητα είναι ικανή, μέσω της διεθνούς συνεργασίας και της επιστημονικής λήψης αποφάσεων, να μεταμορφώσει τον αντίκτυπό μας στην ατμόσφαιρα του πλανήτη» σημειώνει.