Έκλεισε αποκαμωμένος τα μάτια του εκείνο το όμορφο καλοκαιρινό βράδυ ο Αντιδήμαρχος Τρικκαίων Τάκης Παζαϊτης και άφησε το υποσυνείδητο του να ταξιδέψει πολλά χρόνια πίσω, στα παιδικά του χρόνια. Τότε που πιτσιρικάς στην Αγία Μονή, μαζί με τους άλλους συνομήλικους φίλους του, μόλις τελείωναν το σχολείο, πετούσαν τη σάκα στο σπίτι και όλοι μαζί πήγαιναν για μπάνιο στον Αγιαμονιώτη.
Και όταν κάποια στιγμή, ώρες αργότερα ξύπνησε, αναρωτήθηκε:
Μήπως είναι όνειρο; Μετά από χρόνια η ίδια εικόνα στον Αγιαμονιώτη! Όπως παλιά στη “ζάχαρη ” ,στον “καφέ”, στα “”λιμανάκια “, στο νησάκι του “μύλου “έτσι και σήμερα τα παιδιά απολαμβάνουν ξανά το παιχνίδι, το κολύμπι, την φύση! Θυμήθηκα τα δικά μας παιχνίδια στα ίδια σημεία , το “ταμπούρ” ,τσιλίκα τσιλικάρι, μπακότερμα, ψάρεμα καραβίδας, μπριάνας, μακροβούτια….Και ποιητές ήμασταν και κιθαρίστες, ο χώρος μας ενέπνεε»…..
Και συνέδεσε αυτό το όνειρο του με την σημερινή κατάσταση στον Αγιαμονιώτη, μονολογώντας περήφανος:
«Βέβαια για να φθάσουμε εδώ χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια, η οποία θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση, γιατί τα καλύτερα είναι μπροστά μας, γιατί αυτό το ποτάμι έχει απίστευτες ομορφιές! Σε μένα όμως μένει η εικόνα που μου χάρισαν το πρωί αυτοί οι απίθανοι μικροί μου φίλοι! Δήμαρχε το στοίχημα κερδήθηκε»!
Έτσι είναι λοιπόν όταν υπάρχει όραμα…Ακόμα και τα όνειρα μπορεί να γίνουν πραγματικότητα!
