Είμαστε απίστευτος λαός και δεν βάζουμε μυαλό ό,τι και αν μας συμβεί.
Ενώ περιμένουμε αυτή την εβδομάδα να δούμε τι θα γίνει με το κούρεμα του χρέους για να πάρουμε επιτέλους το δάνειο 130 δισ., στα ΜΜΕ έχει ξεκινήσει η εκλογολογία – λες και λύσαμε τα θέματά μας. Εκλογολογία, όχι με βάση τα πραγματικά διακυβεύματα για το μέλλον της χώρας, αλλά με βασικό ερώτημα τις μετεκλογικές συνεργασίες – με ό,τι αντζέντα κι αν εξυπηρετούν αυτά τα σενάρια. Λες και το ζήτημά μας είναι πολιτικό και θα λυθεί την επομένη των εκλογών.
Η κουβέντα που έχει ξεκινήσει από στελέχη των δύο κομμάτων είναι για το αν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα συνεργαστούν μετά τις εκλογές και αν θα έχουμε κυβέρνηση συνεργασίας, ανεξάρτητα αν το πρώτο κόμμα μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση ή όχι.
Παρά τη βούληση του Λουκά Παπαδήμου να μην επηρεαστούν από το προεκλογικό κλίμα οι ρυθμοί της κυβέρνησης, ο κρατικός μηχανισμός – που είναι στελεχωμένος με κομματικά στελέχη – υπολειτουργεί. Οι υπουργοί και οι υφυπουργοί του ΠΑΣΟΚ νοιάζονται μόνο για τις εσωκομματικές εκλογές της 18ης του Μαρτίου και για το αν θα σώσουν την έδρα τους στις εθνικές εκλογές. Στη Ν.Δ. περιμένουν η κυβέρνηση Παπαδήμου να τελειώνει και τυπικά το έργο της με το PSI και να προκηρυχθούν εκλογές. Το επόμενο διάστημα πρέπει να αναληφθούν σημαντικές πρωτοβουλίες και να δρομολογηθούν αποφάσεις που περιλαμβάνονται στη νέα δανειακή σύμβαση, αλλά στα υπουργεία και στο Δημόσιο όλα θα παγώσουν, καθώς η χώρα θα βρίσκεται σε ρυθμούς εκλογών και ακυβερνησίας – πράμα που σημαίνει νέες καθυστερήσεις στην εφαρμογή του προγράμματος.
Από την άλλη είναι βέβαιο ότι οι εκλογές θα δώσουν νωπή εντολή και δημοκρατική νομιμοποίηση στην όποια νέα κυβέρνηση προκύψει, ενώ θα εκτονωθεί στην κάλπη – κατά κάποιο τρόπο – και η κοινωνία. Ωστόσο, η εικόνα που υπάρχει (μέχρι τώρα τουλάχιστον), είναι ότι παρά τη σημαντική ενίσχυση των κομμάτων της Αριστεράς δεν θα έχουμε ανατροπές εναντίον της πολιτικής του Μνημονίου μέσα στη Βουλή.
Οι εκλογές θα γίνουν σε βαρύ κλίμα, καθώς δεν διαφαίνεται κανένα φως στην άκρη του τούνελ και δεν υπάρχει καμιά αισιόδοξη προοπτική. Ακόμη και η πολυπόθητη προοπτική της ανάπτυξης δεν πρόκειται σύντομα να φέρει τα περιβόητα ευρωπαϊκά κονδύλια και φρέσκο χρήμα στην αγορά. Η κοινωνία είναι σε απόγνωση. Χρήματα δεν υπάρχουν και φαίνεται πως θα αργήσουν να μπουν στην πραγματική οικονομία.
Μπορούν μέσα στο βαρύ κλίμα απόγνωσης και οργής, που κυριαρχεί, ο Αντώνης Σαμαράς, ή ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ή ο Φώτης Κουβέλης να εμπνεύσουν τους πολίτες και να πείσουν ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα;
Πολύ δύσκολα, όταν ένα μήνα μετά τις εκλογές, τον Ιούνιο, θα χρειαστεί να ληφθούν νέα σκληρά μέτρα. Είναι προφανές ότι η αβεβαιότητα θα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές. Η κάλπη θα επισημοποιήσει τον πολυκερματισμό του πολιτικού συστήματος. Αν δεν προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση, η χώρα κινδυνεύει να μπει σε νέες περιπέτειες μέχρι να μπορέσει το πολιτικό σύστημα να συνεννοηθεί και να σχηματίσει νέα κυβέρνηση.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε τον θεσμό της μεταβατικής κυβέρνησης που θα «τρέξει» τις υποθέσεις του κράτους ενώ θα γίνεται η μετάβαση εξουσίας από την μια κυβέρνηση στην άλλη, όπως γίνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν υπάρχει, πλέον, χρόνος για χάσιμο. Τις καθυστερήσεις και την αδυναμίες να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα τις έχουμε πληρώσει διπλά και τριπλά με δυσβάστακτα μέτρα. Οι πολιτικοί αρχηγοί μαζί με τον Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο θα πρέπει να τα συνυπολογίσουν όλα αυτά όταν θα λάβουν τις τελικές τους αποφάσεις για τις εκλογές, αλλά και την επόμενη μέρα…