Του Χρήστου Σταμόπουλου
Οι κατά καιρούς κριτικές τοποθετήσεις μας στις πρακτικές και πολιτικές συμπεριφορές των «ροσσονέρων», ενός ιδιότυπου ιδεολογικού – πολιτικού ρεύματος του μικροαστικού «ριζοσπαστισμού», βρήκαν μεγάλη απήχηση και συμφωνία, στην τοπική μας κοινωνία.
Αποκορύφωμα της λαϊκής αποδοχής αποτέλεσε το τελευταίο μας άρθρο με τίτλο « Οι δύο όψεις: ΡΟΣΣΟΝΕΡΟ ΚΑΙ ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ». Ήταν πολλοί οι συμπολίτες μας, κυρίως μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, που αισθάνθηκαν την ανάγκη να μας δηλώσουν την απόλυτη συμφωνία τους με τον πυρήνα του άρθρου μας που συνοψιζόταν στα παρακάτω σημεία:
► Το «ΡΟΣΣΟΝΕΡΟ», το «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ» και η αντίστοιχη μικρή μειοψηφική ομάδα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα είναι το ίδιο πράγμα.
► Ο ελιτισμός, η απόσπαση απ’ τον απλό λαό και η αυτοπεριχαράκωση σε δομημένη ομάδα με ιεραρχία και ρόλους καθορισμένους απ’ τα πριν συνιστούν πράγματα οφθαλμοφανή και για τους τρείς παραπάνω «χώρους», όπου δρουν οι «Ροσσονέροι».
► Το «αριστερόστροφο», που ενίοτε εκφράζουν, εξαντλείται στα λόγια ή σε κάποιες αποσπασματικές και επιμέρους δράσεις, συνήθως «φωνακλάδικες», με στόχο την πρόκληση εντυπώσεων. Απουσιάζει η συνέχεια, η συνολική αμφισβήτηση και η στρατηγική ανατροπής. Αποτελούν «χώρο» βολικό και ακίνδυνο για το σύστημα, με το οποίο ουδέποτε διακόπτουν τους δεσμούς τους. Αυτό, όπως έχει γραφτεί επανειλημμένα στον τύπο, αφορά πρωτίστως την «ηγεσία» τους.
► Ο αυταρχισμός και η ολοκληρωτική αντιμετώπιση του «άλλου» αποτελούν μόνιμα χαρακτηριστικά των « ροσσονέρων» είτε ως μέλη του ΡΟΣΣΟΝΕΡΟ είτε ως μέλη του ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ είτε ως μέλη του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται. Όποιος τους κρίνει ή τους ελέγχει πρέπει να εξουδετερωθεί, είναι το απόλυτο δόγμα τους! Κι αυτό δεν χάνουν την ευκαιρία να το αποδεικνύουν συνεχώς. Πρόκειται για κοντόθωρη στάση κάθε μικροαστικού «ρεύματος», όπως μας διδάσκει η ιστορία.
Η κριτική
στην εποχή του μνημονίου
Στην εποχή του μνημονίου, που κατακρεουργούνται ανελέητα τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα του λαού, είναι περιττή πολυτέλεια ο διάλογος, η κριτική αντιπαράθεση και οι ιδεολογικές και πολιτικές συγκρούσεις μέσα στα κινήματα και την αριστερά, λένε ορισμένοι. Αυτό όμως είναι λάθος! Όπως έχουμε ξαναγράψει, όλα τα παραπάνω όχι μόνο δεν πρέπει να ενοχλούν ή ν’ απαγορευτούν, αλλά –ιδιαίτερα σήμερα!- αποτελούν αναγκαίες εργαλειακές διαδικασίες για να πάμε μπροστά.
Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει τη σιωπή, το κουκούλωμα και την απουσία ελευθερίας και δημοκρατίας, που προωθεί σήμερα το σύστημα μέσα στην κοινωνία, να τις αποδεχτούμε και να τις κάνουμε και δικές μας «αξίες». Αυτό ισοδυναμεί με τον θάνατο και την πολιτική παράδοση της αριστεράς. Θα σημάνει γενικότερα τη νέκρωση των αντιστάσεων του λαού.
«Ροσσονέροι»
και τοπικός ΣΥΡΙΖΑ
Είναι γνωστές οι κουραστικά επαναλαμβανόμενες κόντρες μεταξύ «ροσσονέρων» και υπόλοιπου οργανωμένου ΣΥΡΙΖΑ στα Τρίκαλα. Δεν μας έπεισαν ότι πρόκειται για γνήσιες ιδεολογικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις. Ούτε γίνονται με επιχειρήματα, δημοκρατικό διάλογο και το απαιτούμενο αριστερό ήθος.
Ο ευρύτερος κοινωνικός και κινηματικός χώρος του ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται μάλλον για ανούσιες κόντρες και όχι για πραγματική και ουσιαστική αντιπαράθεση.
Αλλιώς, δεν εξηγείται πως ενώ οι «ροσσονέροι» αποτελούν μια μικρή κομματική μειοψηφία, η δημοτική τους παράταξη το «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ», παρά τα παραπάνω πανθομολογούμενα αρνητικά χαρακτηριστικά και την παντελή απουσία δυναμικής της, εξακολουθεί να επιζητεί επίμονα το χρίσμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Προφανέστατα θα πρόκειται για ολέθριο πολιτικό σφάλμα ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ να συρθεί «πίσω από το ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ». Αν το πράξει, θα χτυπάει το κεφάλι του αργότερα. Αλλά τότε θα είναι αργά! Κάλλιο προμηθείς, παρά επιμηθείς, έλεγαν οι αρχαίοι, με την σοφία που τους διέκρινε.
Η άποψή μας, που έχουμε ήδη διατυπώσει δημόσια, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κινηθεί μακριά από χρίσματα και να συμπαραταχθεί με μετωπικές ριζοσπαστικές λαϊκές κινήσεις που γεννιούνται απ’ τα κάτω, μέσα στον λαό και απ’ τον λαό, με δοκιμασμένους και νεώτερους λαϊκούς αγωνιστές.