–Χαίρετε, αναμφίβολα το θέμα του Σαββατοκύριακου που πέρασε ήταν η επιστροφή του Πολάκη -η οποία προφανώς κατόπιν συνεννοήσεως- ξεκίνησε από μια επιστολή συγγνώμης του προς τον Τσίπρα και μόνο (και κατά ουδέναν τρόπο σε όσους καθύβριζε και απειλούσε ο Πολάκης με εκείνη την ανάρτηση προ 20ημέρου). Αλλωστε, αυτό δεν άργησε να καταστεί σαφές μερικές ώρες αργότερα όταν ο βουλευτής Χανίων ξανάρπαξε το πληκτρολόγιο μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου και ξανάβρισε έναν από όσους είχε επιτεθεί (τον Χατζηνικολάου) εννοώντας όμως και τους υπόλοιπους δημοσιογράφους. «Να ζητήσετε συγγνώμη για όλα όσα κάνετε εσείς οι ”δημοσιογράφοι” τα τελευταία 13 χρόνια» κ.λπ. τουίταρε ο Πολάκης τα ξημερώματα, έτσι όπως έκανε πάντοτε αργά το βράδυ, σαν να μην πέρασε μια ημέρα.
Tι συνέβη
-Το τι συνέβη και ο Τσίπρας πήρε πίσω ασθμαίνοντας τον Πολάκη είναι ηλίου φαεινότερο και ακόμα κι εμείς (που είμαστε ψιλοάσχετοι από τα εσωτερικά τους) το είχαμε περιγράψει στο Dark την Παρασκευή, ημέρα που ξεκίνησε η «αναστροφή». Το διαζύγιο Πολάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με τη στροφή σ’ ένα πιο κεντρώο προφίλ του Τσίπρα, το οποίο συνοδεύτηκε με ήπιο και συγκροτημένο δημόσιο λόγο του αρχηγού, οι ατάκες του -«εμείς δεν θα έρθουμε ως ρεβανσιστές»- οι εμφανίσεις του στο Πρώτο Θέμα και στο Mega, οι συναντήσεις του με τον Στουρνάρα και τον Μπλίνκεν δεν «έγραψαν κάτι θετικό» στις δημοσκοπήσεις και τα focus groups που πλέον γίνονται επαγγελματικά στον ΣΥΡΙΖΑ υπό τον δημοσκόπο Μαύρο της MRB, τον δικό τους δημοσκόπο Πουλάκη και ένα κανονικό τιμ εξειδικευμένων ανθρώπων. Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τα Τέμπη, στην πραγματικότητα -αντί να πάρει κάτι, κανέναν πόντο δημοσκοπικά- έμεινε καθηλωμένος, κατ’ άλλους (Φαναράς και πρόσφατα Γεράκης) έχασε και έναν με δυο πόντους. Εγώ δεν ξέρω αν έχασε από τη γενική αντισυστημική οργή του κόσμου (εκεί έπαιξε ρόλο και ο Σπίρτζης που δήλωσε αλά Τόσκας στην τηλεόραση ότι «δεν φταίμε εμείς για το δυστύχημα») ή από τον Πολάκη. Μπορεί και λίγο από τα δυο.
Τον φόβισε το περιβάλλον του
-Θα πείτε ίσως κι εσείς αυτό που μου είπε χθες έμπειρος πολιτικός αναλυτής, «καλά, κοροϊδευόμαστε τώρα, ο Τσίπρας ανέμενε αποτέλεσμα από τη στροφή προς το Κέντρο και την απομάκρυνση Πολάκη σε 15 ημέρες, αυτό δεν έχει γίνει ποτέ». Συμφωνώ, αλλά αν εξαιρέσεις έναν – δυο «εξωκοινοβουλευτικούς φίλους του», μου λέει η πηγή μου ΣΥΡΙΖΑ, ουδείς άλλος από τον περιβάλλον του ήθελε να επιμείνει στην απομάκρυνση Πολάκη γιατί, πρώτον, είδαν ότι η βάση κλωτσάει και, δεύτερον, γιατί… τον γουστάρουν με τρέλα. Στην ερώτηση αν «συμφωνείτε ή όχι με τον Πολάκη;» οι εσωτερικές έρευνες του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν ότι είναι υπέρ του βουλευτή Χανίων το 60% των ερωτηθέντων – εμένα μου φαίνεται και λίγο. Βέβαια, αυτοί θα ψήφιζαν ούτως η άλλως τον Τσίπρα έστω και στο τέλος με το… τραβάτε με κι ας κλαίω που διακρίνει όλους τους φανατικούς των κομμάτων.
Υπέρ Πολάκη και η εσωκομματική αντιπολίτευση
-Το παράξενο, αλλά μάλλον όχι και τόσο για κομμουνιστικό κόμμα, είναι ότι υπέρ Πολάκη ήταν και όσοι είναι (σχεδόν) απέναντι στον Τσίπρα ή έστω τον κριτικάρουν, ήτοι οι Ομπρελίνοι, ο Φίλης, ο Βούτσης και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Μου λέει η πηγή μου ΣΥΡΙΖΑ, «αυτοί τον θέλουν μέσα τον Πολάκη να δημιουργεί συνέχεια προβλήματα στον Αλέξη και να τον… πηγαίνει βόλτα όπως γουστάρει κάθε φορά. Δες τι έγινε μόλις τον ξαναπήρε πίσω, άρχισε τα ίδια με το πληκτρολόγιο, ούτε μισή μέρα δεν πέρασε». Σατανικό, ε;
Συμπέρασμα…
-Το αποτέλεσμα πάντως είναι εξίσου καθαρό, ο Τσίπρας το φοβήθηκε με τον Πολάκη και η στροφή προς το Κέντρο φαίνεται να έληξε άδοξα, μπορεί εδώ που τα λέμε και να μην το ήθελε και ποτέ στ’ αλήθεια. Ενδεχομένως να αντέδρασε υπό το βάρος των εκλογικών αναμετρήσεων που έρχονται και τώρα γι’ αυτόν ο πήχης εντός του κόμματός του πήγε -μετά τα Τέμπη- πιο ψηλά. Η ουσία είναι ότι όσοι άρχισαν να τον «ακούνε» σε πρώτο στάδιο, ειδικά μετά την απομάκρυνση Πολάκη και την τραγωδία στα Τέμπη, λογικά θα… ξαναμαζεύτηκαν ή θα έφυγαν τρέχοντας. Στη μικρή εικόνα σίγουρα μπορεί να αισθάνεται πιο ήσυχος – για τη μεγάλη έχει ο Θεός, μετά τις εκλογές…