Νεράιδες, στοιχειά και απόκοσμα πλάσματα. Δράκοι και δεσποσύνες, βασιλιάδες και πριγκιπόπουλα, θαρραλέα παλικάρια που «ρίχνονται» στην αναζήτηση του θησαυρού.
Οι ήρωες των παραμυθιών και των λαϊκών ιστοριών αφήνουν για λίγο τους μαγευτικούς τους κόσμους όπου κατοικούν και «ζωντανεύουν» στον κινηματογραφικό φακό χάρη στο νέο ντοκιμαντέρ του Βασίλη Λουλέ, που θα κάνει την αθηναϊκή πρεμιέρα του μεθαύριο στο Ιδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης». Ο τίτλος αυτού «Πέρασα κι εγώ από κει και είχα παπούτσια από χαρτί» είναι παρμένος από τα παραμύθια, που έλεγαν οι παλιότεροι, φράση με την οποία τελείωναν τις συναρπαστικές ιστορίες τους. Λίγο πριν από την προβολή του ντοκιμαντέρ στο αθηναϊκό κοινό ο Τρικαλινός κινηματογραφιστής Βασίλης Λουλές μάς μιλάει για τη δουλειά αυτή αλλά και τους γνήσιους λαϊκούς παραμυθάδες, τους ηλικιωμένους που συνάντησε στο διάβα του κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του ντοκιμαντέρ στα Τρίκαλα.
«Η αγάπη μου για τα παραμύθια ξεκινάει από τα παιδικά μου χρόνια» εξηγεί στη «δημοκρατία» ο κ. Λουλές. «Βλέπετε, μεγάλωσα μέσα στα παραμύθια. Ακουγα τους γύρω μου, τους γονείς, τους θείους μου αλλά και τους παππούδες μου, να αφηγούνται ιστορίες. Την εποχή αυτή άλλωστε στα Τρίκαλα, τα παραμύθια ήταν και η βασική πηγή ψυχαγωγίας. Μεγαλώνοντας λοιπόν και αρχίζοντας να ασχολούμαι με τον κινηματογράφο διαπίστωσα ότι έκανα το ίδιο πράγμα με τους λαϊκούς παραμυθάδες της περιοχής μου. Δηλαδή έλεγα και εγώ με τον δικό μου τρόπο ιστορίες. Μετά τη γέννηση του γιου μου άρχισα να ανακαλύπτω και πάλι την αξία των παραμυθιών με μια πιο σύγχρονη ματιά, αφού πλέον παρακολουθούσαμε οι δυο μας αφηγήσεις νέων παραμυθάδων, όπως για παράδειγμα της Σάσας Βούλγαρη».
Το ντοκιμαντέρ, που αποτελεί παραγωγή του Δήμου Τρικκαίων, γυρίστηκε το περσινό καλοκαίρι στα όμορφα χωριουδάκια του νομού Τρικάλων. Οι πρωταγωνιστές του, οι άνθρωποι της επαρχίας, βοσκοί, αγρότες αλλά και νοικοκυρές, προικισμένοι με το χάρισμα της αφήγησης, διηγούνται στον φακό τοπικές ιστορίες με το δικό τους ξεχωριστό ύφος.
«Επισκέφθηκα διάφορα χωριά προσεγγίζοντας αρχικά ανθρώπους που γνώριζα, κυρίως δασκάλους και καθηγητές. Διότι εκείνοι έχουν αναλάβει τον ρόλο του ιστορικού ή καλύτερα του ιστοριοδίφη στις περιοχές αυτές καταγράφοντας την παράδοση. Μέσω αυτών βρήκα παππούδες και γιαγιάδες, γνήσιους λαϊκούς παραμυθάδες» εξηγεί ο κ. Λουλές τονίζοντας ότι από το δίωρης διάρκειας ντοκιμαντέρ του βλέπουμε και ακούμε 16 ηλικιωμένους. «Είχα πλησιάσει πολύ περισσότερους, αλλά δεν γινόταν να συμπεριληφθούν στο φιλμ. Οι ιστορίες είναι αρκετά μεγάλες. Το ενδιαφέρον σε αυτό το ντοκιμαντέρ δεν είναι μόνο ότι καταγράφεται μια παράδοση αιώνων που τείνει να εξαφανιστεί αλλά και ότι έρχεται στο φως ο ξεχωριστός τρόπος αφήγησής τους: οι χειρονομίες τους, η ντοπιολαλιά τους, ακόμη και οι σιωπές τους. Κατά τη διάρκεια της αφήγησης αυτοί οι άνθρωποι του μόχθου και της σκληρής δουλειάς γίνονται και οι ίδιοι παιδιά».
Infο: Το νέο ντοκιμαντέρ του Βασίλη Λουλέ «Πέρασα κι εγώ από κει και είχα παπούτσια από χαρτί» θα προβάλλεται στο Ιδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» από τις 14 έως και τις 16 Φεβρουαρίου. Στις 20.00.
Γιώτα Βαζούρα
Eφημερίδα Δημοκρατία