Ο Χάρης Τσαύλος ήταν η «ψυχή» του «Μύλου των Ξωτικών» για 13 ολόκληρα χρόνια. Ήταν στην ομάδα δημιουργία του μύλου από την πρώτη κιόλας στιγμή, μέχρι και πέρυσι. Φέτος αποφάσισε να μην συνεχίσει. Με μια ανάρτηση του στο προσωπικό του προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εξηγεί τους λόγους που τον ώθησαν σε αυτή του την απόφαση.
Μετά από 13 χρόνια γεμάτα δημιουργία, όνειρα, προκλήσεις και αμέτρητες στιγμές συγκίνησης στο μεγαλύτερο Χριστουγεννιάτικο πάρκο της Ελλάδας, τον «Μύλο των Ξωτικών», ήρθε η στιγμή να κλείσει για μένα ένας πολύ σημαντικός κύκλος.
Από την πρώτη στιγμή το 2011 βρέθηκα εκεί, δίνοντας ψυχή και ενέργεια στον σχεδιασμό, την υλοποίηση και τη λειτουργία ενός Χριστουγεννιάτικου πάρκου που αγαπήθηκε από μικρούς και μεγάλους και η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας μας. Ήταν κάτι παραπάνω από μια δουλειά ήταν ένα κομμάτι της ζωής μου.
Η απόφασή μου να αποχωρήσω ήταν βαθιά προσωπική, συνειδητή αλλά και αναγκαία.
Μετά από πολύ σκέψη αποφάσισα ότι δεν μπορώ να στηρίξω επιλογές και κατευθύνσεις
που δεν με εκφράζουν και που, κατά τη ταπεινή μου γνώμη, απομακρύνονται από το πνεύμα και τις αξίες με τις οποίες ξεκινήσαμε αυτό το όμορφο ταξίδι. Κι επειδή έμαθα να πορεύομαι με συνέπεια απέναντι στις αρχές μου, προτιμώ να αποσυρθώ με σεβασμό, κρατώντας όλα όσα δημιουργήσαμε μαζί.
Ευχαριστώ όλους εσάς που σταθήκατε δίπλα μας, στηρίξατε την προσπάθεια αυτή και
ζήσατε μαζί μας τη μαγεία των Χριστουγέννων.
Το ταξίδι όμως αυτό δεν θα είχε καμία αξία χωρίς τους ανθρώπους της ομάδας που εργαστήκαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια. Εξαιρετικοί συνεργάτες, πραγματικοί φίλοι και συνοδοιπόροι, με τους οποίους μοιραστήκαμε κοινά όνειρα, ξενύχτια, δυσκολίες, ιδέες και αγωνίες. Σε αυτούς τους ανθρώπους οφείλω ένα μεγάλο και ειλικρινές ευχαριστώ.
Η μεταξύ μας συνεργασία ήταν για μένα πηγή έμπνευσης και δύναμης, και θα την
κρατώ πάντα με αγάπη και εκτίμηση.
Η μαγεία, άλλωστε, δεν βρίσκεται μόνο στα φώτα και τα στολίδια. Βρίσκεται στην αυθεντικότητα, στην αγάπη και στον σεβασμό. Κι αυτά δεν διαπραγματεύονται.
Εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στην επόμενη διοργάνωση. Ελπίζω η μαγεία που κάποτε γεννήθηκε μέσα σε αυτό το πάρκο να συνεχίσει να ζει, με σεβασμό στην ιστορία του και στους ανθρώπους που το έκαναν αυτό που είναι.