Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες για την κατάσταση που επικρατεί στα Τρίκαλα για την αντιμετώπιση των κρουσμάτων του Covid-19, με επίκεντρο φυσικά το Γενικό Νοσοκομείο της πόλης, για το αν και κατά πόσο είναι έτοιμο και επαρκές να αντιμετωπίσει με επιτυχία τα περιστατικά που οδηγούνται εκεί.
Ακούμε και βλέπουμε κατά καιρούς, ακόμη και με δημόσιες τοποθετήσεις τους στα ΜΜΕ, παράγοντες του πολιτικού κόσμου να έρχονται σε αντιπαράθεση με ανθρώπους της επιστημονικής κοινότητας και το αντίστροφο, ακόμα και γιατρούς μεταξύ τους.
Είδαμε για παράδειγμα τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κώστα Αγοραστό να ρίχνει ευθείες βολές στον Διοικητή της 5ης ΥΠΕ Φώτη Σερέτη, για την ανετοιμότητα των νοσοκομείων της Θεσσαλίας, ανάμεσα τους και αυτό των Τρικάλων, να αντιμετωπίσουν την κρισιμότητα της κατάστασης.
Βλέπουμε τον Πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Τρικάλων Γιώργο Πέτρου να τοποθετείται δημόσια για θέματα που ξεπηδούν από την αρμοδιότητα του. Ακούμε τον Διευθυντή της Παθολογικής κλινικής του νοσοκομείου Άγγελο Ζορμπά και τον Πρόεδρο των νοσοκομειακών γιατρών Βάϊο Τάσιο να έχουν μια διαφορετική προσέγγιση σε ζητήματα ζωτικής σημασίας για την εν γένει λειτουργία του νοσοκομείου.
Ακούμε επίσης την υπεύθυνη της ΤΟΜΥ Τρικάλων Δήμητρα Νάτσινα να κάνει κι αυτή τις δικές της εκτιμήσεις. Ο Επιμελητής Α΄ του Κέντρου Υγείας Πύλης Γιάννης Κουτσονάσιος εκφράζει άποψη για τον αν θα πρέπει να εμπλακούν ή όχι οι γιατροί της πρωτοβάθμιας υγείας στη μάχη κατά του κορονοϊού. Τέλος έχουμε την διαρκή αντιπαράθεση εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Τρικάλων, που ανήκουν σε διαφορετικές παρατάξεις.
Κάπου μέσα σε όλο αυτόν τον ορυμαγδό των δηλώσεων και των τοποθετήσεων, ο κόσμος έχει κουραστεί και μπερδευτεί. Έχουμε ως στήλη την αίσθηση, πως αυτή την κρίσιμη ώρα της μάχης-γιατί σε μάχη βρισκόμαστε-πως οι όποιες αντιπαραθέσεις-επίσημες και ανεπίσημες- ανάμεσα σε εκπροσώπους της πολιτείας και της ιατρικής επιστήμης, όχι μόνο δεν βοηθούν αλλά και δεν έχουν θέση στην όλη κατάσταση.
Το Γενικό Νοσοκομείο Τρικάλων έχει και διοίκηση και άξιους γιατρούς και νοσηλευτές που υπερβάλλουν κυριολεκτικά τους εαυτούς τους, γι’ αυτό και θα πρέπει να φανεί αντάξιο των κρίσιμων στιγμών. Τους ασθενείς και τους δικούς τους ανθρώπους ένα μόνο πράγμα τους απασχολεί. Να γυρίσουν γρήγορα στα σπίτια τους και πάλι υγιείς…