Ίσως να ξέρετε το παραμύθι με την πριγκίπισσα που αγαπούσε τον πατέρα της σαν το αλάτι. Φαγητό χωρίς αλάτι δεν έχει νοστιμάδα. Θαλασσινό ή ορυκτό, είναι από τα πιο σημαντικά υλικά για έναν μάγειρα ή μια μαγείρισσα. Παρόλα αυτά καμιά φορά μπορεί να το παρακάνουμε λίγο. Να ξεχαστούμε και να αλατίσουμε δύο φορές, να πετύχουμε το στόμιο της αλατιέρας πιο ανοικτό από ό,τι υπολογίζαμε… Συμβαίνουν αυτά. Το ζήτημα είναι πώς το διορθώνουμε.
Αν δοκιμάζουμε το φαγητό σε διαφορετικά στάδια του μαγειρέματος θα εντοπίσουμε το πρόβλημα εγκαίρως κι από κει και πέρα θα κινηθούμε ανάλογα. Το πιο απλό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για να μειωθεί η αλμυρότητα είναι να προσθέσουμε στο φαγητό νερό ή κάποιο ανάλατο ζωμό, κίνηση που θα σώσει την κατάσταση, ιδίως αν φτιάχνουμε όσπρια ή κάποια σούπα. Για να είμαστε σίγουροι, μπορούμε να ενισχύσουμε τη συνταγή με περισσότερα υλικά (λαχανικά λόγου χάρη) για να κατανεμηθεί πιο σωστά το αλάτι.
Κάτι που βοηθάει επίσης, σε ένα βαθμό, παρότι δεν κάνει θαύματα, είναι να βάλουμε στην κατσαρόλα μια ολόκληρη καθαρισμένη πατάτα και να την βγάλουμε πριν σερβίρουμε το φαγητό, είτε ένα κομμάτι ξερό ψωμί, που θα πρέπει το αφαιρέσουμε σε οκτώ με δέκα με λεπτά, πριν διαλυθεί, για να τραβήξουν ένα μέρος του έξτρα αλατιού. Στην περίπτωση που φτιάχνουμε σάλτσα, καθώς το νερό μπορεί να την αραιώσει περισσότερο από ό,τι θα θέλαμε, μια λύση είναι να προσθέσουμε, ανάλογα με τη συνταγή, λίγη φρέσκια ντομάτα που την έχουμε τρίψει στον τρίφτη, λίγη κρέμα γάλακτος, λίγο γιαούρτι ή λίγο γάλα καρύδας. Το άλλο που μπορούμε να κάνουμε είναι να εξισορροπήσουμε το αλάτι ανεβάζοντας λίγο την οξύτητα: ξίδι ή λεμόνι μπορούν να περιορίσουν τη ζημιά, αλλά θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε με προσοχή.
Τέλος, αν έχουμε σκοπό να συνοδέψουμε το φαγητό μας με ρύζι ή κάποιο ζυμαρικό, φροντίζουμε να μην τα αλατίσουμε, ούτως ώστε όταν τα συνδυάσουμε να μειωθεί ακόμη περισσότερο η αλμυρή αίσθηση .