Αν κάποιος/α επισκεφτεί τα ορεινά χωριά του Δήμου Μετεώρων αλλά και του Δήμου Τρικκαίων θα «μαυρίσει» η ψυχή του/της καθώς η φύση απεγνωσμένα φωνάζει με «σιωπηλό» τρόπο μέσα από τις πληγές της, που αντί να επουλωθούν, μάλλον, μεγαλώνουν και χειροτερεύουν…
Ο Ντάνιελ δημιούργησε πολλές καταστροφές σε υποδομές (δρόμοι, γεφύρια, σπίτια, τοιχία, κ.λπ.) –ευτυχώς όχι σε ανθρώπινες ζωές- και, κυρίως, στο φυσικό περιβάλλον. Στη συνέχεια, ο μύκητας των πλατάνων και μετά των ελάτων αλλάζουν δραματικά το φυσικό περιβάλλον… Και σε όλα αυτά προστίθενται επιβαρυντικά για το περιβάλλον έργα «πράσινης ανάπτυξης», τα οποία άλλα ξεκίνησαν (υδροηλεκτρικοί σταθμοί) και άλλα είναι στο σχεδιασμό/προγραμματισμένα (υδροηλεκτρικά, ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά).
Ξεκινώντας κανείς/μία από την Καλαμπάκα για τα ορεινά χωριά, αμέσως παίρνει μια καλή δόση σκόνης, καθώς κινείται σε σύννεφα σκόνης. Δίπλα η ποταμιά, χωρίς ίχνος νερού, μοιάζει με αεροδρόμιο. Το ίδιο σκηνικό το συναντά κανείς και σε άλλα σημεία του επαρχιακού οδικού δικτύου, όπως για παράδειγμα πηγαίνοντας στο Παλαιοχώρι Δ. Μετεώρων: κακός δρόμος (ιδιαίτερα μετά τη διασταύρωση των χωριών), πολλή σκόνη και δίπλα η ποταμιά λαβωμένη (πλατάνια ξερά, ποταμιά προς διαμόρφωση, προς το παρόν ισοπεδωμένη). Όλοι/ες υπομένουμε, άλλοι/ες περισσότερο και άλλοι/ες λιγότερο (αναγκαστικά) όλη αυτήν την ταλαιπωρία με την ελπίδα, τα έργα που ξεκίνησαν να ολοκληρωθούν [σύντομα]. Δεν ξέρω, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, πότε θα ολοκληρωθούν, αλλά βλέποντας την πρόοδο των έργων δύο μήνες τώρα δεν είμαι τόσο αισιόδοξος…
Διαβάζουμε για ασφάλτωση σε αγροτικούς δρόμους από τον Δήμο μας [για πρόσβαση των κτηνοτρόφων στα μαντριά τους] και σωστά, εφόσον είναι αναγκαίο… Όμως, εξακολουθούν να υπάρχουν δρόμοι που οδηγούν σε χωριά, όπως στο Παλαιοχώρι και στο Γαρδίκι και είναι κατεστραμμένοι (δεν ξέρω για τη διαδρομή Τρία Ποτάμια – Στεφάνι και αλλού). Μέχρι η ανάδοχος εταιρεία προβεί στην επισκευή τους, δεν μπορεί να γίνει κάτι ; Πριν λίγες μέρες επισκέφτηκα το Παλαιοχώρι˙ είπα ότι δεν ξαναπάω με αυτόν τον δρόμο (χειρότερος και από έναν δασικό/αγροτικό δρόμο).
Τα πλατάνια έχουν ξεραθεί σε πολύ μεγάλο ποσοστό… και ακολουθούν τα έλατα.. Έχει περάσει τόσος καιρός. Δεν υπάρχει ένα πλάνο ; Για παράδειγμα, θα μπορούσαν κοινότητες, δήμος, περιφέρεια και αρμόδιες υπηρεσίες να κάνουν καταγραφή της κατάστασης και να σχεδιάσουν ένα πλάνο παρέμβασης. Στο πλαίσιο αυτό μπορούν να συνεργαστούν με τους Συνεταιρισμούς δασεργατών/υλοτόμων να κόψουν και να απομακρύνουν (όχι για θέρμανση/καύση) τα δέντρα που έχουν προσβληθεί από τον μύκητα. Παράλληλα, μέσα από διάφορες [εθελοντικές] δράσεις να γίνουν δενδροφυτεύσεις με ίδια ή παρόμοια ανθεκτικά φυτά που «ταιριάζουν» στο περιβάλλον, για την αποκατάσταση της ζημιάς.
Έργα «πράσινης ανάπτυξης» είναι σε εξέλιξη σε διάφορα χωριά, τα οποία προκαλούν την αντίδραση και -κυρίως- την ανησυχία [ας πούμε] μέρος των κατοίκων και των επισκεπτών/τριών για το μέλλον του φυσικού περιβάλλοντος και κατ’ επέκταση του πολιτισμού μας που είναι απόλυτα συνδεδεμένο με αυτό.
Διαβάζουμε ότι οι άρχοντες/αρχόντισσες του τόπου μας μαζί με τους/τις συμβούλους τους επισκέπτονται τα χωριά αυτήν την περίοδο και αυτό είναι πολύ καλό. Όμως, δεν άκουσα/διάβασα να κάνουν [ιδιαίτερη] αναφορά σε όσα περιγράφω παραπάνω.. Και η απορία μου είναι :
Δεν βλέπουν ;
ΥΣ., Ας τους/τις εστιάσουν την προσοχή τουλάχιστον οι πρόεδροι και οι ντόπιοι… ή δεν «βλέπουν» και αυτοί… Εκτός και αν όσα αναφέρω είναι παράλογα [τα δικά μου μάτια «βλέπουν» λανθασμένα], οπότε, εκ των προτέρων, ζητώ συγνώμη [και για την ενόχληση].
Θεόδωρος Θάνος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Δημότης Δήμου Μετεώρων
ththanos@uoi.gr