Τα Τρίκαλα βουλιάζουν από κόσμο στην κυριολεξία και το καταλαβαίνει κανείς αυτό από τις ουρές αυτοκινήτων και το μποτιλιάρισμα. Όμοια εικόνα και στην Ελάτη: τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ξεκινούν αρκετά πριν από την είσοδο και φτάνουν έως την έξοδο του χωριού, σε μεγάλο μέρος και στις δύο πλευρές του δρόμου, γεγονός που δυσκολεύει τη διέλευση των διερχόμενων αυτοκινήτων και φυσικά ο χώρος για τους πεζούς είναι ανύπαρκτος.
Τι γίνεται όμως πιο πάνω ;
Το Νεραϊδοχώρι θα έλεγα ότι σηματοδοτεί το «νοερό» σύνορο επισκεψιμότητας του Νομού μας. Μετά το Νεραϊδοχώρι στη χάση και στη φέξη θα συναντήσεις κανένα αυτοκίνητο πάντα με τον κίνδυνο να μην πατήσεις καμία πέτρα που έχουν πέσει διάσπαρτα στον δρόμο σε αρκετά σημεία ως τη διασταύρωση του Γαρδικίου…
Από τη διασταύρωση του Γαρδικίου ως τα Τρία Ποτάμια τη σειρά του παίρνει ο καταστραμμένος δρόμος από τον Ντάνιελ, αλλά και τις πρόσφατες πλημμύρες. Σε αρκετά τμήματα είναι χωματόδρομος, γεμάτος λακκούβες.
Και μετά, η διαδρομή από τα Τρία Ποτάμια ως το Χαλίκι. Και πάλι συναντάς κοτρώνες στον δρόμο… Ένα ταξίδι, λοιπόν επικίνδυνο, ιδιαίτερα αν έχει νυχτώσει και δύο αυτοκίνητα που κινούνται στο αντίθετο ρεύμα συναντηθούν σε σημείο που έχει πέτρες. Σκοτάδι, κρύο και η βοήθεια που μπορεί να έχεις, είναι μακριά…
Και φτάνω στο Χαλίκι… Μπαίνω στο καφέ-ταβέρνα που διατηρεί ο Αχιλλέας και είναι ανοιχτή τα Σαββατοκύριακα, δεν υπάρχει κανένας/καμία πελάτης/ισσα. Μετά από λίγο άρχισαν να καταφτάνουν κάποιες παρέες, όχι από τα λαμπερά Τρίκαλα, αλλά από το Ανήλιο και το Μέτσοβο, τους άλλους ορεινούς προορισμούς. Το γεγονός ότι στο Χαλίκι υπάρχει ένα καφέ-ταβέρνα και ένας άνθρωπος να τους/τις δώσει πληροφορίες αλλά και βοήθεια αν χρειαστεί, ιδιαίτερα όταν είναι επαγγελματίας (εκτός από ιδιοκτήτης καφέ είναι και συνοδός βουνού) είναι πολύ σημαντικό για τους/τις επισκέπτες/τριες.
Ο πολύ κακός δρόμος και οι ανύπαρκτες δομές φιλοξενίας (καταλύματα διαμονής) είναι τα μεγάλα αγκάθια του Ασπροποτάμου όσον αφορά στην επισκεψιμότητά του.
Λοιπόν θα κάνουμε κάτι; Έχουν περάσει 2,5 χρόνια από τις καταστροφές του Ντάνιελ και ο χρόνος είναι αδυσώπητος. Θα πρέπει ο Δήμος Μετεώρων και η Περιφέρεια Τρικάλων (Δήμαρχος και Αντιπεριφερειάρχισσα αντίστοιχα) να ασκήσουν πιέσεις με τη συνδρομή των κατοίκων για την άμεση έναρξη των εργασιών αποκατάστασης των καταστροφών στον Ασπροπόταμο. Είναι βέβαιο ότι οι πιέσεις φέρνουν αποτελέσματα, όπως έγινε και με τη γέφυρα της Διάβας. Ως τότε:
- Να καθαριστεί ο δρόμος από τις πέτρες και στις λακκούβες να πέσει χαλίκι ή άλλο υλικό
- Να πέσει αλάτι (αν δεν έχει γίνει αυτό) στον δρόμο, γιατί πιάνει πάγο λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών στα «ζερβά» (εκεί που δεν τα «βλέπει» ήλιος – ανήλια) μέρη
- Να επισπευστούν οι διαδικασίες για το άνοιγμα δημοτικών ξενώνων που υπάρχουν σε ορισμένα χωριά (πληροφορήθηκα ότι για το Χαλίκι είναι σε εξέλιξη)
Επίσης, προτείνω να δημιουργηθεί καταφύγιο το Χαλίκι με τη δυνατότητα φιλοξενίας ορειβατών. Οι επισκέπτες/τριες που ανεβαίνουν στη Βερλίγκα και σε άλλες κορυφές ή ακολουθούν πεζοπορικές διαδρομές έχουν αυξηθεί (ας μην τους «διώξουμε» λόγω έλλειψης υποδομών).
Τέλος, θέλω να παροτρύνω τους Τρικαλινούς να εκδράμουν στα ορεινά χωριά του νομού μας και στον Ασπροπόταμο. Είναι τόσο όμορφα… Αν δεν στηρίξουμε εμείς οι ίδιοι/ες τον τόπο μας, τότε ποιος/α;
Χρόνια Πολλά και καλή χρονιά με υγεία !!!
Ο Θεόδωρος Θάνος είναι Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, δημότης Δήμου Μετεώρων