Του θανάση Νάστα
Η Ελληνική Πολιτεία επιτέλους αποφάσισε, έστω και σε ένα τομέα «να μας ταράξει στη νομιμότητα». Σκανδαλωδώς καθυστερημένα κίνησε τη διαδικασία ελέγχου της γνησιότητας απολυτηρίων, πτυχίων, μεταπτυχιακών και λοιπών τίτλων. Ακόμη ελέγχει το αν όσοι μονιμοποιήθηκαν με το νόμο Παυλόπουλου μετήλθαν ή όχι ποικίλες νεοελληνικές κουτοπονηριές, για να πετύχουν τη μονιμοποίησή τους.
Σε οποιαδήποτε ευνομούμενη χώρα θα ίσχυαν γι’ αυτόν τον έλεγχο οι λόγοι του ποιητή «ο ουρανός καμάρωνε και η γη χειροκροτούσε», διότι επιτέλους ο κάθε κατεργαράκος και ο κάθε λωποδυτάκος θα αντιμετωπιστεί κατά τα έργα του.
Στην καθ’ ημάς όμως Ανατολή ( και ας λένε ότι «ανήκουμε στη Δύση») «του Έλληνα ο τράχηλος έλεγχο νομιμότητας δεν υπομένει». Είκοσι Δήμαρχοι, μία Περιφερειάρχης και σύσσωμη σχεδόν η αντιπολίτευση αρνούνται να εφαρμόσουν το νόμο! Μα οι ίδιοι δε «σκούζαν» κατά κυριολεξία στο παρελθόν για μονιμοποιήσεις από το παράθυρο, για ημέτερους και για επαίσχυντες λαμογιές; Πόσο εξηλιθιωμένους θα πρέπει να θεωρούν του δημότες τους και γενικότερα τον ελληνικό λαό, για να πρεσβεύουν σήμερα τα ακριβώς αντίθετα; Μάλλον είναι ανάγκη να κληθεί κατεπειγόντως ο ψυχίατρος υπηρεσίας.
Καλά δεν έχουν ακουστά ότι ένα νόμο δεν τον ποδοπατάς αλλά τον εφαρμόζεις και ότι αν διαφωνείς αγωνίζεσαι μέσα από θεσμικές διαδικασίες να τον καταργήσεις ή να τον βελτιώσεις; Ποια πολιτική αγωγή εκπέμπουν προς τους πολίτες και ιδιαίτερα προς τη νεολαία της χώρας;
Επειδή όλοι αυτοί οι λεβεντοπολιτικοί ίσως να μην έχουν ακουστά για το ρήτορα Δημοσθένη και την «ηλίθια» πολιτική εμμονή του ότι πρέπει οι νόμοι να είναι απολύτως σεβαστοί, τους αφιερώνω ένα απόσπασμα από τον «Κατά Αριστογείτονος» λόγο του με την ελπίδα ότι ίσως «έλθουν εις επίγνωσιν αληθείας»:
«[…]Αν κάποιος από εσάς θέλει να ερευνήσει ποια είναι η αιτία και αυτό που κάνει τη βουλή να συνεδριάζει, τον λαό να ανεβαίνει στην εκκλησία του δήμου, τα δικαστήρια να γεμίζουν, την απερχόμενη διοίκηση να παραχωρεί με τη θέλησή της τη θέση της στην καινούργια, και να συμβαίνουν όλα μέσω των οποίων διοικείται και επιβιώνει, θα ανακαλύψει ότι αυτά οφείλονται στους νόμους και στο γεγονός ότι όλοι υπακούουν σε αυτούς.
Αν καταλυθούν οι νόμοι και ο καθένας αποκτήσει τη δύναμη να κάνει ό,τι θέλει, όχι μόνο το πολίτευμα θα καταρρεύσει αλλά και η ζωή μας δεν θα διαφέρει σε τίποτε από την αντίστοιχη των άγριων ζώων. Τι νομίζετε ότι θα κάνει αυτός, αν καταλυθούν οι νόμοι, ο οποίος συμπεριφέρεται έτσι τώρα που αυτοί έχουν ισχύ; Καθώς, λοιπόν, όλοι συμφωνούν ότι αμέσως μετά τους θεούς οι νόμοι συντηρούν την πόλη, πρέπει όλοι εσείς…. όποιον υπακούει σε αυτούς να τον τιμάτε και να τον εγκωμιάζετε…, ενώ όποιον δεν υπακούει να τον τιμωρείτε. Γιατί όλα αυτά που ο καθένας μας κάνει από όσα ορίζουν οι νόμοι είναι συνεισφορά στην πόλη και τα κοινά.
[…]Γιατί όλα τα σοβαρά και ενάρετα και αυτά μέσω των οποίων η πόλη οργανώνεται και επιβιώνει, η σύνεση, ο σεβασμός που δείχνουν οι νέοι απέναντι στους γονείς και τους γεροντότερους από εσάς, η πειθαρχία, όλα αυτά με τη σύμπραξη των νόμων επικρατούν σε σχέση με τα ποταπά, την έλλειψη σεβασμού, το θράσος, την αυθάδεια. […] Αν ο καθένας καταργήσει κάθε τάξη στη ζωή του, θεωρήσει νόμο, εξουσία τη δική του θέληση, αν λειτουργήσουμε έτσι, μπορεί η πόλη να διοικηθεί; Πώς; Μπορούν οι νόμοι να έχουν ισχύ; Αντιλαμβάνεστε πόση βία και υπερβολή και έκνομη δραστηριότητα θα υπάρχει σε όλη την πόλη κάθε μέρα και πόση χυδαιότητα στη θέση της σημερινής ευπρέπειας και οργάνωσης;».
Αυτήν την πολιτική σκέψη και νοοτροπία εγκολπώθηκαν και έκαναν ευαγγέλιο οι «κουτόφραγκοι». Εμείς παλιμπαιδίζοντες αιωρούμαστε ακόμη μεταξύ νομιμότητας και ανομίας.
.