Στην Ευρώπη η σοσιαλδημοκρατία υπήρξε το αντίβαρο στην χριστιανοδημοκρατία και το νεοφιλελευθερισμό. Έτσι για δεκαετίες υπήρχε ισορροπία, με διαδοχή στην εξουσία πολιτικών σχηματισμών των δύο χώρων που κατά περιόδους, με την διαδικασία του ντόμινο, δημιουργούσαν πλειοψηφικά μπλοκ. Την αύξηση του κοινωνικού κράτους και την υπερθέρμανση της οικονομίας που επέφεραν οι σοσιαλδημοκρατίες με πολιτικές μεγαλύτερης αναδιανομής του πλούτου, ανέκοπταν οι συντηρητικές κυβερνήσεις. Μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ είχε δημιουργηθεί μια ισορροπία σε πολιτικό επίπεδο. Έτσι, παρά τις όποιες αγκυλώσεις, η αρχή της ομοφωνίας δημιουργούσε ισχυρές προϋποθέσεις και εξασφάλιζε σε πρώτο τουλάχιστον επίπεδο την ισορροπία μεταξύ ισχυρών και πιο αδυνάμων, μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Το δημιούργημα αυτό που, κατά τις προσδοκίες τουλάχιστον αλλά και τις διακηρύξεις και ιδρυτικές συμφωνίες, θα κατέληγε στην σύγκλιση των ευρωπαϊκών λαών και θα οδηγούσε στην πολιτική ένωση και την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κράτους των εθνών και των λαών της Ευρώπης, υπονομεύτηκε αθόρυβα, από την υπερχρέωση και την δημιουργία του κοινού ισχυρού νομίσματος, των φτωχών του νότου και των πλουσίων του βορά που ΧΩΡΙΣ μηχανισμό αναδιανομής πλούτου και πολιτική ένωση, είχε σαν αποτέλεσμα το σημερινό μόρφωμα του Γερμανικού Μινώταυρου με τους λαούς της Ευρώπης στο ρόλο των νέων και κορασίδων.
Το πολιτικό κενό
Στην Ευρώπη σήμερα κυριαρχούν οι συντηρητικές κυβερνήσεις με κυρίαρχη την Γερμανία που επιβάλλει το νέο πολιτικό και οικονομικό δόγμα (trikala in/ η κόλαση… του μεταλλαγμένου καπιταλισμού).
Το αντίβαρο, η σοσιαλδημοκρατία, έχει συνθλιβεί υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, πληρώνοντας τα λάθη της. Όταν είχε το πάνω χέρι δεν δημιούργησε τους θεσμούς (πολιτική ένωση, Ευρωκοινοβούλιο πηγή εξουσίας των λαών κ.λ.π) ώστε να κατοχυρώσει το κοινωνικό κράτος, τους παραγωγικούς και οικονομικούς μηχανισμούς εργασίας και διανομής του πλούτου. Στην ουσία υπήρχε ιδεολογικό πρόβλημα..
Ο νεοφιλελευθερισμός, εμπλουτισμένος με τις αρχές του νέου δόγματος, διανθισμένος από τις αρχές του προτεσταντισμού και οπλισμένος με την ισχύ του πλήρους ελέγχου του μηχανισμού του νομίσματος, έχει κερδίσει τελικά -χωρίς μάχη- την μάχη. Τελικά το αντίβαρο υποτάχθηκε στο νέο δόγμα. Ας μην ξεχνάμε τις προσδοκίες που υπήρχαν από την εκλογή του σοσιαλδημοκράτη Ολάντ στη Γαλλία. Τελικά εξελίχθηκε στο κύκνειο άσμα της σοσιαλδημοκρατίας. Παραδόθηκε και υποτάχθηκε στην Γερμανία χωρίς μάχη. Η Γαλλία που, κατά τις προσδοκίες, θα λειτουργούσε ως αντίπαλο δέος στην Γερμανία, η Γαλλία που θα αντιμάχονταν τις πολιτικές λιτότητας και ως ισχυρό μέρος του βορρά και του νότου θα έθετε από ισχυρότερη θέση το θέμα αναδιανομής του πλούτου, εξάγγειλε πρόσφατα 14δις λιτότητα για το 2014 και 50δις για το 2015-17. Παράλληλα εξόρκισε την αναπτυξιακή φόρμα της αύξησης της ζήτησης, ολισθαίνοντας σε φεουδαρχικού τύπου λογικές προσδοκώντας στην δημιουργία Γαλλογερμανικού άξονα ως χαλιφάκι παρά τον χαλίφη.
Η σοσιαλδημοκρατία ξεψύχησε. Το αντίπαλο δέος δεν υπάρχει. Στη θέση της όμως υπάρχει ένα μεγάλο πολιτικό κενό.
Η φυσική νομοτέλεια.
Στην φύση μακροσκοπικά υπάρχει ισορροπία. Οι όποιες απρόβλεπτες ή όπως έχουν χαρακτηρισθεί χαοτικές καταστάσεις έχουν χρονικό και τοπικό ορίζοντα. Δεν υπάρχουν κενά. Όλα υπάγονται σε φυσικούς νόμους. Στην κίνηση υπάρχει η αδράνεια και η τριβή . Στην δράση υπάρχει η αντίδραση. Η φύση καλύπτει τα κενά της .Αλλιώς θα υπήρχε ανισορροπία και χάος.
Ο προάγγελος των εξελίξεων.
Στη Ευρώπη προσωρινά έχει δημιουργηθεί ένα κενό, ένα πολιτικό κενό. Το κενό αυτό δεν είναι θεωρητικό κενό, αναφέρεται στην ζωή των ανθρώπων και η ζωή είναι φυσική λειτουργία. Συνεπώς υπάρχει φυσικό κενό. Αυτό έχει θέσει σε ανισορροπία την Ευρώπη π.χ βορράς-νότος. Νομοτελειακά αυτό το κενό θα καλυφθεί.
Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ εγκατέλειψε τον εαυτό του, τον ρόλο του και κατά συνέπεια το εγκατέλειψαν και οι ψηφοφόροι του. Η σύμπραξη του σοσιαλδημοκρατικού ΠΑΣΟΚ και της συντηρητικής ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στις λογικές των μνημονίων δημιούργησε πολιτικό κενό. Το κενό καλύφθηκε αμέσως με την εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν φυσική αναγκαιότητα και έγινε λαϊκή επιλογή.
Η νέα σελίδα της ιστορίας.
Οι γενεές μας έχουν την ατυχία να ζουν αυτή την τραγωδία. Θα ζήσουν όμως και ιστορικές στιγμές. Η κάλυψη αυτού του κενού άρχισε από το θύμα, το πειραματόζωο του νέου δόγματος, του μεταλλαγμένου καπιταλισμού. Από την Ελλάδα. Και θα συνεχιστεί ως ντόμινο. Οι εκλογές θα φέρουν ανατρεπτικά αποτελέσματα για το νέο δόγμα. Η διάχυση θα είναι ταχεία στην Ευρώπη γιατί έχουν ωριμάσει οι συνθήκες. Τα ζητήματα που θα θέσει στην Ευρωζώνη η νέα αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα (trikala in/ Η ώρα της αλήθειας φθάνει) είναι ίδια με τα προβλήματα ευρύτατων μαζών των χωρών της Ευρώπης, είτε σε επίπεδο πολίτη και εργαζομένου, είτε σε επίπεδο επαγγελματικών παραγωγικών και επιχειρηματικών δομών. Η μη εκπροσώπηση των αναγκών αυτών, δημιουργεί το προαναφερθέν πολιτικό κενό. Η νέα Ευρωπαϊκή αριστερά, νομοτελειακά θα καλύψει το πολιτικό κενό και θα αποτελέσει την δύναμη ανατροπής της ανθρωπιστικής κρίσης. Η φύση θα καλύψει τα κενά της. Είναι φυσική νομοτέλεια.
Ο ιστορικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, η διαφαινόμενη νίκη του και η ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών του νέου δόγματος του μεταλλαγμένου καπιταλισμού είναι ο πρόδρομος των εξελίξεων στην Ευρώπη.
Σε συνθήκες οξύτατης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, σε κλίμα ακραίων εκβιαστικών διλλημάτων ζωής ή θανάτου, με μηχανισμούς εσωτερικούς και εξωτερικούς που εφάρμοζαν επιστημονικές μεθόδους προπαγάνδας και εκβιασμού, μια σιωπούσα μάζα εκατομμυρίων Ελλήνων, κάθε ένας χωριστά, χωρίς μηχανισμό (τι προσβάσεις είχε ο Σύριζα στον μηχανισμό εξουσίας, τι εκλογικό μηχανισμό, τι μηχανισμό προπαγάνδας κ.λ.π 😉 έκαναν την ίδια σκέψη, την ίδια επιλογή. Αυτό δεν λέει απλώς κάτι. Αυτό λέει πολλά. Οι πολίτες αυτοί δεν κατέθεσαν μόνο ψήφο. Κατέθεσαν ζωή. Οι σιωπούντες αυτοί Έλληνες εξακολουθούν να είναι σιωπηλοί αλλά και εξακολουθούν να στηρίζουν. Βεβαίως αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, το κενό θα καλυφθεί είτε με την ίδια διαδικασία σιωπηλά και ταχύτατα, είτε θορυβωδώς και με …….Συνεπώς οι ευθύνες και ο ρόλος που καλείται από τον λαό να διαδραματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ιστορικές. Δεν χωρούν μεμψιμοιρίες, τακτικισμοί και αίσθηση ιδιοκτησίας του χώρου. Δεν χωρούν βεβαίως και διασπάσεις. Αυτό ορίζει ο νόμος της φύσης και έτσι αποφάσισε ο λαός.
Θανάσης Ευαγγελόπουλος
ΥΓ: Το φαινόμενο του ντόμινο είναι φυσική διαδικασία. Δεν αφορά μόνο τους σεισμούς. Ειναι στοιχείο της εξελικτικής διεργασίας. Και θα συμβεί. Η Ευρωπαϊκή αριστερά ψάχνει βηματισμό και ηγέτη. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιλέχθηκε ως υποψήφιος πρόεδρος της κομισιόν. Δημοσιεύτηκε ότι η Ιταλική αριστερά συζητά να ηγηθεί του ευρωψηφοδελτίου της ο Αλέξης Τσίπρας. Μήπως αυτά σημαίνουν κάτι;