Η ανεργία έχει προ πολλού χτυπήσει κόκκινο και εδώ στα Τρίκαλα. Πλέον εξελίσσεται σε μάστιγα, σε ακραίο κοινωνικό φαινόμενο που οδηγεί στην εξαθλίωση χιλιάδες οικογένειες που έμειναν χωρίς εισόδημα και αδυνατούν να ανταποκριθούν στις βασικές τους ανάγκες. Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί η ανεργία; Μήπως με θαύματα ή μήπως με τις επενδύσεις τις οποίες δεν βλέπουμε ούτε με… κιάλια…
Εδώ υπάρχουν δουλειές που άνοιξαν και έκλεισαν και για τις οποίες δε φαίνεται και κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ξανανοίξουν. Μιλάμε για τον Ε65. Το έργο που απασχολούσε πάνω από 2.000 άτομα στη Δυτική Θεσσαλία. Εδώ και ένα περίπου χρόνο έχει σταματήσει για λόγους που συνδέονται με την υπό- χρηματοδότηση από τα κρατικά ταμεία, αλλά και τις απαιτήσεις των κοινοπραξιών. Στις κατασκευές δεν κουνιέται φύλλο και οι εργαζόμενοι σ’ αυτές μάταια ψάχνουν μεροκάματο. Μήπως όλοι εκείνοι που θα ζητήσουν ψήφο όπου να ‘ναι, στις εκλογές θα πρέπει να αφήσουν τις απατηλές υποσχέσεις και να δουν πως μπορούν να δώσουν μεροκάματα σε αυτούς τους ανθρώπους πιέζοντας, τον Βορίδη, τον Βενιζέλο, την κυβέρνηση ή όποιον άλλο, για να βρεθεί επιτέλους η λύση και να ξαναρχίσει το έργο;
Και το λέμε γιατί στην Πελοπόννησο ο Ρέππας και οι υπόλοιποι «πράσινοι» της περιοχής ήδη δρομολογούν λύση για την Ολύμπια Οδό. Εκεί το έργο φαίνεται ότι έχει προοπτική και οι εργαζόμενοι μεροκάματο. Εδώ;