Τα δαχτυλίδια δόθηκαν

 

syriza

 

 

 

Διαχρονικό φαινόμενο της στρεβλής ελληνικής πολιτικής σκηνής όπως αυτή διαμορφώθηκε –τουλάχιστον- από τη μεταπολίτευση και μετά είναι η οικογενειοκρατία. Βουλευτικές έδρες, υπουργικές καρέκλες, πρωθυπουργικά γραφεία μεταβιβάζονται σαν περιουσίες, και κάτι τέτοιο φαντάζει περίπου ως μια φυσιολογική εξέλιξη.

Οι δε γόνοι παρουσιάζονται πάντα ως άφθαρτα πρόσωπα που θα φέρουν «νέες» ιδέες, θα «αναζωογονήσουν» την πολιτική σκηνή με το δυναμισμό τους, θα έρθουν σε ρήξη με το κακό παρελθόν των κομμάτων. Θα έρθουν άραγε σε ρήξη και με αυτούς που κληρονόμησαν και τις πρακτικές τους;

Και σε τοπικό επίπεδο γινόμαστε μάρτυρες του νεποτισμού ενόψει και των επικείμενων εκλογών. Έτσι κάνουν την εμφάνισή τους οι γόνοι μαζί με άλλα νέα και άφθαρτα πρόσωπα που θα αναλάβουν το ξέπλυμα της βρώμικης πολιτικής του μαύρου μετώπου της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ. Της πολιτικής της κυβέρνησης του μνημονίου.

Στην προσπάθειά τους αυτή ζητούν -με «αφοπλιστική ειλικρίνεια»- να κριθούν για τις ιδέες τους. Ζητούν να ακούσουμε με προσοχή την ανάπτυξη του προσωπικού τους οράματος για την πρόοδο της τοπικής κοινωνίας. Ζητούν να μην αναγάγουμε τα μνημόνια σε ιδεολογία.

Αν δεν τους κάνει κόπο όμως, μαζί με τις ιδέες τους και το όραμά τους, ας μας απαντήσουν στα εξής:

  1. Τι έχουν να πουν για τη ρητή δέσμευση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για μετεκλογική εφαρμογή του νέου προγράμματος όπως αυτή αναφέρεται στην έκθεση του ΔΝΤ;
  2. Τι έχουν να πουν για την περαιτέρω μείωση των μισθών και την απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων με στόχο οι μισθοί στη χώρα μας να συγκρίνονται με αυτούς της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας;
  3. Τι έχουν να πουν για την συνέχιση της ακρίβειας παρά τη μείωση μισθών. Το ίδιο το νέο πρόγραμμα προβλέπει την αύξηση των τιμών κατά περίπου 7% και την αύξηση των τιμολογίων σε ενέργεια και μια σειρά από ΔΕΚΟ;
  4. Τι έχουν να πουν για τις νέες άγριες περικοπές δημόσιων δαπανών (συντάξεις, μισθοί, κοινωνικό κράτος) και τα νέα μέτρα ύψους 14δις ευρώ αμέσως μετά τις εκλογές;
  5. Τι έχουν να πουν για την άγρια φορολογία στα μικρά και μεσαία στρώματα, τη στιγμή που το νέο μνημόνιο αφήνει στο απυρόβλητο τη φοροδιαφυγή και φοροκλοπή των πλούσιων;
  6. Τι έχουν να πουν για το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας (ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΕΛΠΕ, ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, Διεθνές Κέντρο Τύπου, δημόσια λιμάνια και αεροδρόμια, Εγνατία Οδός, το πρώην αεροδρόμιο στο Ελληνικό και η παραλία του Αγίου Κοσμά, όπως  και άλλα ακίνητα-φιλέτα.) όπως αναφέρονται στο μνημόνιο;
  7. Τι έχουν να πουν για το δημόσιο χρέος που και μετά την εφαρμογή του μνημονίου θα εξακολουθεί να μην είναι βιώσιμο;
  8. Τι έχουν να πουν για την πρόβλεψη του μνημονίου που «…θα διασφαλίζει προτεραιότητα στις πληρωμές που εξυπηρετούν το χρέος» έναντι των αναγκών της κοινωνίας;

Τελικά όντως τα μνημόνια δεν συνιστούν από μόνα τους ιδεολογία. Τα μνημόνια αποτελούν την πολιτική έκφραση της κυρίαρχης ιδεολογίας του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Αυτής της ιδεολογίας που εκφραστές μέχρι τις εκλογές και μετά από αυτές θα είναι τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ., του ΛΑΟΣ, της Ντόρας και οι υποψήφιοι βουλευτές τους. Παλιοί και νέοι. Είτε με προίκα, είτε χωρίς.