Σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις το άθροισμα της Κεντροαριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ) κινείται γύρω στο 25% του εκλογικού σώματος. Με οριακό προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ.
Πρόκειται για μια πρωτοφανή συρρίκνωση που προφανώς δημιουργεί νέα πολιτικά δεδομένα και αλλάζει μια από τις θεμελιακές σταθερές της περιόδου μετά τη Μεταπολίτευση.
Βλέπετε κάποιον στα επιτελεία των δυο κομμάτων να προβληματίζεται; Ούτε για δείγμα.
Οι μεν της Χαριλάου Τρικούπη επιχαίρουν γιατί ξεπερνούν τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να νοιάζονται γιατί σε μια τόσο ευνοϊκή περίοδο, το κόμμα τους δεν αναπτύσσει εκλογική δυναμική.
Οι δε της Κουμουνδούροι ασχολούνται ακόμη με τον… Πολάκη.
Υπάρχουν και οι «εξωγήινοι» της «Νέας Αριστεράς» που καταγγέλλουν «συμπαιγνία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ». Τρέχα γύρευε…
Όλοι αυτοί σε 5 μήνες, την Κυριακή των Ευρωεκλογών, είναι σχεδόν βέβαιο ότι «θα πέφτουν από τα σύννεφα» και θα μας καλούν να προβληματισθούμε για το φαινόμενο της συρρίκνωσης του προοδευτικού χώρου.
Μια από τις πολλές απορίες: Αφού το «τρένο» έρχεται καταπάνω τους, μήπως είναι φρονιμότερο από τώρα να το αποφύγουν;
Αν βέβαια γνωρίζουν τον τρόπο…