Γιώργος Κύρτσος
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Παπανδρέου αφιερώνει το χρόνο του στην εκ νέου διεκδίκηση της προεδρίας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Δεν φτάνει που με τις λαθεμένες επιλογές και την πολιτική, επαγγελματική του ανεπάρκεια έριξε την Ελλάδα σε φοβερές περιπέτειες, αλλά διαχειρίζεται τις εσωτερικές υποθέσεις του ΠΑΣΟΚ με έναν τρόπο που εξυπηρετεί την προσωπική, διεθνή στρατηγική του. Καθυστερεί την αναπόφευκτη αντικατάστασή του στην ηγεσία του Κινήματος, για να κερδίσει χρόνο και να προετοιμάσει το έδαφος για την παραμονή του στην προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Μηδενική προσφορά
Ο κ. Παπανδρέου έφτασε στο σημείο να προτείνει αλλαγή στον τρόπο ανάδειξης του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για να αξιοποιήσει τη διεθνή αναγνωρισιμότητά του και να διευκολυνθεί στην προσωπική του στρατηγική. Η προσφορά του, όμως, στην υπόθεση της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας δεν μπορεί παρά να είναι μηδενική. Απέτυχε στη διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα και βύθισε την οικονομία σε μία πρωτοφανή ύφεση, από την οποία είναι εξαιρετικά δύσκολο να βγούμε. Μετέτρεψε το ελληνικό σοσιαλιστικό «πείραμα» σε προνομιακό πεδίο δραστηριοποίησης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Έχασε την εμπιστοσύνη του κόσμου και των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που κάνουν πλέον ό,τι μπορούν για να βάλουν τέλος στην πολιτική του σταδιοδρομία.
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι ένας πολιτικός ηγέτης με αυτά τα χαρακτηριστικά δεν μπορεί να προσφέρει στην υπόθεση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, η οποία βρίσκεται σε φάση πολιτικής παρακμής. Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ανανέωση και αλλαγή πορείας, η Σοσιαλιστική Διεθνής χρειάζεται ανανέωση και αλλαγή πορείας, αλλά ο κ. Παπανδρέου επιμένει στην προώθηση της προσωπικής του στρατηγικής, ανεξάρτητα από το πολιτικό κόστος για την παράταξη και τον πολιτικό οργανισμό τους οποίους εμφανίζεται να υπηρετεί.
Προβληματισμός
Οι επιλογές που έκανε σαν πρωθυπουργός και η στάση του στη διάρκεια της πολιτικής του πτώσης προκαλούν δικαιολογημένο προβληματισμό στους πολίτες. Οι περισσότεροι τον θεωρούν αποτυχημένο προϊόν της οικογενειοκρατίας, που μαστίζει το πολιτικό μας σύστημα, και θεωρούν ότι στερείται βασικών διοικητικών, επαγγελματικών προσόντων. Υπάρχουν και εκείνοι που πηγαίνουν την κριτική στα όρια και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι μπορεί να έπαιξε σκοτεινό ρόλο σε συνεργασία με διεθνή οικονομικά και πολιτικά κέντρα. Δεν μπορούν να κατανοήσουν το ζήλο με τον οποίο δέσμευσε την Ελλάδα στην πολιτική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ούτε τις οικονομικές ευκαιρίες που πρόσφερε με τις δηλώσεις, τα λάθη και τις παραλείψεις του στα διεθνή κερδοσκοπικά κυκλώματα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κ. Παπανδρέου είναι ένας αποτυχημένος και ξεπερασμένος από τις εξελίξεις πολιτικός ηγέτης. Το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να προστατεύσει, στο μέτρο του δυνατού, την αξιοπρέπειά του και την πολιτική ιστορία της οικογένειάς του αλλάζοντας συμπεριφορά.