Την έντονη ανησυχία του για το φετινό καλοκαίρι, τόσο για τους καύσωνες όσο και για τις συνθήκες που ευνοούν την εκδήλωση φωτιάς εξέφρασε ο ακαδημαϊκός και καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας, Χρήστος Ζερεφός.
«Φοβάμαι για το καλοκαίρι. Και τις υψηλές θερμοκρασίες και δεν είχαμε βροχές, το έδαφος θα είναι ξηρό, η σχετική υγρασία θα είναι κάτω από το 10%. Αυτές οι μακροχρόνιες εποχικές προβλέψεις είναι στην αρχή, αλλά στην Ακαδημία Αθηνών έχουμε κάνει προσπάθειες να δούμε τις παγκόσμιες κλιματικές τάσεις» ανέφερε χαρακτηριστικά στο Aciton 24 ο κ. Ζερεφός.
Σχολιάζοντας τα βίαια κύματα κακοκαιρίας το τελευταίο διάστημα σε αρκετές περιοχές, ο κ. Ζερεφός εκτίμησε ότι «δυστυχώς και μακροπρόθεσμα θα συνεχιστούν αυτό τα σκαμπανεβάσματα σε κάθε εποχή. Είναι η φύση που απαντά σε αυτά που της κάνουμε».
«Αυτά που βλέπουμε τώρα, τα περιμέναμε μετά το 2050»
«Περιμέναμε να βλέπουμε αυτά που βλέπουμε τώρα μετά το 2050 που είναι μια δεκαετία καμπής, αλλά φαίνεται ότι έρχεται λίγο νωρίτερα. Το χειρότερο είναι ότι, για λόγους που κανείς δεν γνωρίζει, έχουμε μεγάλες αποσταθεροποιήσεις στις θάλασσες, κυρίως στο βόρειο ημισφαίριο» είπε ο καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας και εξήγησε:
«Για παράδειγμα οι πάγοι λιώνουν κυρίως στο βόρειο ημισφαίριο στην Αρκτική. Στην Ανταρκτική δεν υπάρχει αυτή η φρενίτιδα του να λιώνουν τεράστια κομμάτια πάγου σαν την Πελοπόννησο. Αυτό συνέβαινε την άνοιξη αλλά τώρα βλέπουμε και τον χειμώνα να υπάρχει μείωση στην παγοκάλυψη. Αυτό έχει σαν συνέπεια την αύξηση της θερμοκρασίας στη θάλασσα που έχει μεγάλη μνήμη και τη μεταφέρει στην ατμόσφαιρα, την ενέργεια που συσσωρεύει».
Καμπανάκι για το βόρειο ημισφαίριο
Σύμφωνα με τον κ. Ζερεφό, στο βόρειο ημισφαίριο «θα υποστούμε πρώτοι τις συνέπειες της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής. Το 2023 ήταν ένα έτος που θα θυμόμαστε για τα ακραία φαινόμενα, αλλά το ίδιο είδαμε και το 2022 και το 2021 και το 2020. Το 2019 ήταν η αρχή του ξηλώματος» συμπλήρωσε ο κ. Ζερεφός.
Αν και εκτίμησε ότι «όλη η Μεσόγειος υφίσταται τις συνέπειες αυτής της κλιματικής αλλαγής», ωστόσο, άφησε ένα παράθυρο αισιοδοξίας λέγοντας ότι «ακόμα έχουμε περιθώριο να γυρίσουμε πίσω».