Στον εξάδελφό μου Παναγιώτη Χρήστου

-Πίστευες στην Αντίσταση κι όχι στην υποτέλεια

στην Άγρυπνη Συνείδηση, στο Φως, στην Αυτοτέλεια.

 

-Περήφανος για τα Παιδιά και για τη Σύζυγό σου

τα πιο Αγνά Ιδανικά είχες για οδηγό σου.

 

-Δυναμικός κι ευαίσθητος, πολυμαθής, γενναίος

τη Νεολαία δίδαξες κι έμεινες πάντα Νέος.

 

-Το πρόσωπό σου έλαμπε από την καλοσύνη

η ΑΝΘΡΩΠΙΑ σημαία σου και η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

 

-Και στον Πλανήτη των Ψυχών με την αιώνια νιότη,

θα βρεις και την ΙΣΟΤΗΤΑ Χρυσέ μας Παναγιώτη. 

 

 

                                                           ΚΑΤΕΡΙΝΑ Ζ.

 

(Τρίκαλα, Μάρτιος 2022)