Στο νέο του βιβλίο ο Επικ. Καθηγητή Ψυχιατρικής του Δ.Π.Θ., Αναπλ. Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΕΟΠΑΕ και συνεργάτης-αρθρογράφος της “POLITICAL”, Χρίστος Χ. Λιάπης συγκεντρώνει μια συλλογή από άρθρα και δοκίμια που καλύπτουν την περίοδο 1999 – 2025, συνδέοντας επιστήμη, πολιτική πράξη και λογοτεχνία.
Δρ Χρίστος Χ. Λιάπης:
«Επιβλέμματ@: Λόγος αντίστασης και ελπίδας»
με τη δημοσιογραφική επιμέλεια της Δήμητρας Δάρδα
«Η ζωή είναι το συνεχές των αποχωρισμών
και οι βασιλικοί ευωδιάζουνε, σγουροί
σαν τα πρασινομάλλικα κεφάλια των παιδιών»
Με μια λυρική προμετωπίδα ποίησης και στοχασμού προλογίζει το νέο του βιβλίο με τίτλο: «Επιβλέμματ@ – Ένας φοιτητής Ιατρικής έγραφε» ο Χρίστρος Λιάπης, Επικ. Καθηγητής Ψυχιατρικής στο Δ.Π.Θ.
Στην επιβλητική έκδοση (από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις «ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ – BROKEN HILL» https://www.brokenhill.com.cy/
Το πρώτο κείμενο, με τίτλο “4 χρόνια πριν στο Στρασβούργο», γράφτηκε από τον συγγραφέα όταν ήταν δευτεροετής φοιτητής της Ιατρικής του Α.Π.Θ. Το τελευταίο, «Για ένα ζευγάρι ελεύθερα φτερά» (ομότιτλο με το βραβευμένο σε Πανλυκειακό Διαγωνισμό διήγημα που είχε συνθέσει το 1996 ως μαθητής Γ´Λυκείου) ολοκληρώθηκε την άνοιξη του 2025, περίοδος κατά την οποία υπηρετούσε ως Επικ. Καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Δ.Π.Θ.
«Ξεκίνησα να γράφω
ως φοιτητής στην Ελλάδα της ευημερίας και συνέχισα ως γιατρός στην Ελλάδα της Κρίσης. Κυριακάτικη ενημέρωση και επικοινωνία της Δευτέρας, βλέμματα φευγαλέα, ριγμένα κάπου ανάμεσα Τετάρτης και Σαββάτου[…] Άρθρα που, αν και πολλά γράφθηκαν πριν από 20 χρόνια με τη ματιά του φοιτητή και άλλα λίγο αργότερα με την αγνότητα του νέου γιατρού, αποκαλύπτουν σήμερα, μέσα από τις εκ νέου αναγνώσεις τους, τους αναλυτικούς συμβολισμούς μιας προοικονομίας, λες και προμήνυαν όλα όσα θα ακολουθούσαν». Σημειώνει ο συγγραφέας και ποιητής στον πρόλογο του βιβλίου.
Όπως υπογραμμίζει ο Δρ. Λιάπης, επέλεξε να διεκδικεί έναν δημιουργικό λόγο αντίστασης και προσφοράς, πολύ πριν αναλάβει το τιμόνι του ΚΕΘΕΑ. Στήριξε την πορεία του στην αξία της κοινωνικής συμμετοχής, στην παραγωγική αντιπρόταση των πολιτών και στο ελπιδοφόρο μήνυμα που μπορούν να μεταδώσουν τόσο η τέχνη του λόγου όσο και η πολιτική πράξη.
«Πιστεύω στους νέους της πατρίδας μας ως φορείς δημιουργίας, διαφάνειας και ανάπτυξης. Σφυρηλατημένοι στις αντιξοότητες των κρίσεων, αντιστέκονται στις παθογένειες του συστήματος και προβάλλουν ως δύναμη ανατροπής και “ποίησης”. Μιας ποίησης που υπερβαίνει ταμπέλες και φαντασμαγορίες, για να γίνει σύγχρονο μήνυμα αντίστασης απέναντι σε κάθε μορφή βαρβαρότητας και εξάρτησης», καταλήγει στο εκδοτικό σημείωμά του.
