Γράφει ο Δημήτρης Παπαθανασίου, Δικηγόρος, μέλος της Κ.Ε. του ΜέΡΑ25
Στις 10 Οκτώβρη 2023, ένα μήνα μετά τον καταστρεπτικό Daniel και μόλις 5 ημέρες πριν τη θριαμβευτική του εκλογή με ποσοστό σχεδόν 60% στη θέση του Περιφερειάρχη Θεσσαλίας, ο Δημήτρης Κουρέτας επισήμαινε, και πολύ σωστά, στο προσωπικό του ιστολόγιο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης :
«Υπάρχει ένα κορυφαίο κατά τη γνώμη μου πολιτικό ζήτημα αυτή τη στιγμή στις εκλογές της περιφέρειας Θεσσαλίας . Έχουν αφαιρεθεί οι αρμοδιότητες από τον κ. Αγοραστό εκ μέρους της κυβέρνησης για ανεπάρκεια στη διαχείριση. Από την άλλη μεριά ο πρωθυπουργός στηρίζει την υποψηφιότητα του κ. Αγοραστού. Δεν μπορεί να συμβαίνουν ταυτόχρονα και τα δύο. Όπως είναι τα πράγματα καλύτερα η θέση του περιφερειάρχη να βγει με τον ΑΣΕΠ. Αυτό θέλει το πολιτικό σύστημα που στηρίζει τον κ. Αγοραστό; Αυτό επιθυμεί η κοινωνία; Να βγει ο περιφερειάρχης με τον ΑΣΕΠ; Γιατί εκεί οδηγούμαστε εξαιτίας της ανεπάρκειας της διοίκησης του κ. Αγοραστού. Εγώ θέλω και επιθυμώ να αποκαταστήσω το κύρος της αξιοπιστίας της περιφέρειας στη συνομιλία με τους θεσμούς και την κυβέρνηση. Δώστε μου την ευκαιρία την επόμενη Κυριακή.»
Σήμερα, μετά την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού και του πολλά υποσχόμενου για πολλοστή φορά πολυπρόσωπου κυβερνητικού κλιμακίου στη Θεσσαλία, ακούω και διαβάζω για την «άριστη συνεργασία Περιφέρειας Θεσσαλίας και Κυβέρνησης με σκοπό την επούλωση των συνεπειών της καταστροφής» και αναρωτιέμαι αν αυτές οι περίφημες αρμοδιότητες, που αφαιρέθηκαν από την περιφερειακή αρχή Αγοραστού και στην επιστροφή των οποίων στα χέρια του νεοεκλεγμένου Περιφερειάρχη εστίαζε ο Δ. Κουρέτας , έχουν επιστρέψει στα χέρια της νέας περιφερειακής αρχής, ώστε να μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας.
Κάτι τέτοιο ασφαλώς και δεν έχει συμβεί, με συνέπεια ότι για όσα από τα δεκάδες έργα κεντρικής κατεύθυνσης δρομολογηθεί κάποια στιγμή η υλοποίησή τους, αλλά ακόμα και για τα συνοδευτικά τους έργα, η Περιφέρεια Θεσσαλίας δεν θα έχει τον παραμικρό λόγο (!!!) με χαρακτηριστικότατα παραδείγματα για την περιοχή μας, τη γέφυρα της Διάβας, τα μικρής κλίμακας φράγματα όπως αυτά της Πύλης και του Μουζακίου. Εξάλλου ομολογείται ήδη η αδυναμία για την ελάχιστη παρέμβαση της περιφέρειας για αυτές τις τεχνικές παρεμβάσεις.
Για αυτόν ακριβώς το λόγο, από τα 4 δις ευρώ που επαναξήγγειλε ο πρωθυπουργός ότι θα διαθέσει για τη Θεσσαλία, μόνο τα 42 εκατομμύρια θα διαχειριστεί η Περιφέρεια Θεσσαλίας, ενώ τα υπόλοιπα θα κατευθυνθούν, αν και όποτε, μέσω των υπουργικών γραφείων και των διαδρόμων του Μαξίμου στις τσέπες των «ημετέρων» γνωστών εργολάβων – κολοσσών.
Συνεπώς για όλα τα φράγματα, τις υποδομές και τα έργα υδρονομίας , δηλαδή για όλα αυτά τα τεράστια κατασκευαστικά έργα που απαιτούνται για να αποφευχθεί η επανάληψη του Daniel, που θα έπρεπε ήδη και εδώ και ένα χρόνο να έχει ξεκινήσει η κατασκευή τους, αλλά κα για την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων και οικοσυστημάτων της Θεσσαλίας, η Περιφέρεια Θεσσαλίας συνεχίζει να παίζει το ρόλο του κομπάρσου, χωρίς να μπορεί να προωθήσει τις δικές της ιεραρχήσεις που σχεδίασε και πρότεινε η επιτροπή των πανεπιστημιακών, που με βάση διεθνώς αναγνωρισμένα και επίκαιρα επιστημονικά μοντέλα και πρότυπα, σύστησε από τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησης του ο Δημήτρης Κουρέτας.
Συνεχίζω λοιπόν να αναρωτιέμαι για το αν σήμερα η Περιφέρεια Θεσσαλίας διοικείται με πολιτικά (και δεν εννοώ κομματικά) και αυτοδιοικητικά κριτήρια μένοντας προσηλωμένη στις βασικές στοχεύσεις ανασυγκρότησης του τόπου μας, όπως τις εξήγγειλε προεκλογικά ο Δ. Κουρέτας ή διοικείται με «κριτήρια ΑΣΕΠ», με κριτήρια δηλαδή καθωσπρεπισμού απέναντι στις επιλογές της κεντρικής κυβέρνησης, εφησυχασμού απέναντι στις νέες κλιματικές, περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις και κυρίως με κριτήρια διαχειριστικής αντίληψης που θα διαιωνίζουν ένα καινούργιο καθεστωτισμό που θα αντικαταστήσει εκείνο του Αγοραστού, ώστε να «εξασφαλιστεί» η επανεκλογή με τη φανερή ή έστω υποκρυπτόμενη στήριξη Μητσοτάκη το 2027.
Γιατί, αν από τους πρώτους μήνες της νέας περιφερειακής αρχής η λογική κάποιων είναι πως να επικεντρωθούν στο να είναι αρεστοί στο κεντρικό σύστημα εξουσίας, και για αυτό το λόγο να μην ασκούν κριτική σε ολιγωρίες, αστοχίες και επιβραδύνσεις, να μην καταγγέλλουν ξεκάθαρα την για ένα ολόκληρο έτος απουσία λήψης των βασικών μέτρων ανακούφισης των πληγέντων, να διοικούν με βαθιά παλαιοκομματικές πρακτικές δίπλα στους «δεσποτάδες και στις λοιπές αρχές του τόπου», να μην διεκδικούν όσα δικαιούνται η Θεσσαλία και οι κάτοικοί της μετά την περυσινή καταστροφή και απλά να επιδιώκουν να συμπληρώνουν τα πάνελ στις κυβερνητικές φιέστες, τότε καλό θα ήταν να μάθουν ότι οι «λευκές επιταγές» μας τελείωσαν στη Θεσσαλία .
Τρίκαλα 9 Σεπτεμβρίου (ένα χρόνο μετά το Daniel)