Στέφανος Βαβύλης: Το μετέωρο βήμα της Αμάλ….

Θεωρώ αυτονόητο ότι εν έτει 2021 ένα πολιτισμικό εγχείρημα που στόχο έχει να στηρίξει και να ενδυναμώσει τους ανθρώπους που εκδιώχθηκαν από τον τόπο τους είναι καλοδεχούμενο σε κάθε κοινωνία.

Θεωρώ αυτονόητο ότι οι δήμοι (ειδικά όσοι έχουν αναπτυγμένο τουρισμό) προωθούν κι ενσωματώνουν στις δράσεις τους εκδηλώσεις διαπολιτισμικού χαρακτήρα.

Θεωρώ αυτονόητο ότι κανένα θρησκευτικό θεμέλιο δεν θίγεται από μία και μόνο εκδήλωση (πολύ δε περισσότερο όταν ο χαρακτήρας της εκδήλωσης είναι πολιτισμικός).

Θεωρώ αυτονόητο ότι ο σκοταδισμός των φοβικών και συντηρητικών απόψεων δεν χωρούν στις ανεπτυγμένες κοινωνίες και στη δημόσια διοίκηση.

Όμως η γειτονική Καλαμπάκα μας θυμίζει ότι δυστυχώς τίποτα δεν είναι αυτονόητο στην γυάλινη κοινωνία μας και ότι απέχουμε ριζικά από τα κοινωνικά κεκτημένα της Ευρώπης.

Και βλέπω και ταυτόχρονα τα διάφορα σχόλια μίσους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η απογοήτευση μου μεγαλώνει.

Και όσο τα σκέφτομαι αυτά, έρχεται η ώρα να συζητήσουμε το θέμα στην επιτροπή ποιότητας ζωής στο δήμο Τρικκαίων που με μεγάλη μου χαρά λαμβάνουμε ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση επί του θέματος.

Για κάθε δήμο Μετεώρων λοιπόν που επιλέγει το συντηρητισμό και το φόβο, υπάρχει ένας δήμος Τρικκαίων που σε αυτά τα ζητήματα επιδεικνύει ένα ενωμένο μέτωπο κοινωνικής ισορροπίας.

Σε έναν κόσμο που δυστυχώς τα αυτονόητα είναι ακόμα υπό αμφισβήτηση, ως δήμος Τρικκαίων στεκόμαστε ενωμένοι.

Να πω κι ένα δημόσιο μπράβο για τη δημόσια τοποθέτηση του Δημάρχου Τρικκαίων επί του ζητήματος. Όσες φορές κι αν έχουμε διαφωνήσει κι όσες θα διαφωνήσουμε, σε τέτοια ζητήματα θα έχει πάντα μια φίλια φωνή.