Προβληματισμό και απορίες συνεχίζει να προκαλεί το γεγονός της αδιαφορίας εκ μέρους της Πολιτείας, να προβεί στην επίλυση ορισμένων προβλημάτων του κλάδου, τα οποία όχι μόνο δεν υπέχουν οικονομική επιβάρυνση, αλλά αντιθέτως θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν πολύτιμους πόρους για τον Προϋπολογισμό του ΥΠ.ΕΘ.Α.
Κάποιοι ενδεχομένως θα επικαλεστούν φόρτο εργασίας των αρμοδίων υπηρεσιακών παραγόντων ή απρονοησία σε ένα βαθμό, αλλά μάλλον πρόκειται για χαρακτηριστική περίπτωση αδυναμίας του κρατικού μηχανισμού να κάνει κτήμα του τις αγωνίες και τα θέλω των συναδέλφων, που πηγάζουν από τα πραγματικά προβλήματα που ταλανίζουν τον κλάδο.
Αναρωτιέμαι πολλές φορές γιατί η Πολιτεία εκτίθεται τόσο άσκοπα για τον ανορθολογισμό μας, σε απλά και επιλύσιμα θα έλεγα ζητήματα, όπου πρέπει να πρυτανεύει η σύνεση και η λογική!
Οι θέσεις Διοίκησης ή Ειδικής Υπηρεσίας, προβλέπονται βάσει Πινάκων Οργάνωσης και Υλικού (Π.Ο.Υ) του κάθε Κλάδου των Ε.Δ, η δε υπηρεσιακή απόδοση εκάστου στελέχους αξιολογείται απ’ τους προϊσταμένους του, κατ’ ελάχιστον, μια φορά κάθε έτος. Επιπλέον τα στελέχη των Ε.Δ προάγονται στον επόμενο διοικητικό βαθμό μόνον εφόσον συμπληρωθεί ο συγκεκριμένος χρόνος ευδόκιμου παραμονής στο φερόμενο βαθμό ή συνολικής υπηρεσίας.
Η συμπλήρωση του προβλεπόμενου Χρόνου Διοικήσεως ή Ειδικής Υπηρεσίας κατά βαθμό αποτελεί προϋπόθεση της κρίσεως για την προαγωγή στον επόμενο βαθμό. Προκειμένου δε να καθίστανται τα στελέχη ικανοί/ες για την επιτυχή διεξαγωγή και εκτέλεση των αποστολών που τους ανατίθενται, υπηρετούν σε επιχειρησιακές μονάδες και σε προβλεπόμενες για το βαθμό τους θέσεις, κατά το ελάχιστο καθορισμένο χρονικό διάστημα.
Η συγκεκριμένη συλλογιστική και η «φιλοσοφία» του συστήματος των προαγωγών είναι απολύτως ορθή και αξιοκρατική ως προς τον πυρήνα της, αλλά δυστυχώς ορισμένες επιμέρους παράμετροι και προσλαμβάνουσες έχουν δομηθεί πάνω σε αντιλήψεις προηγούμενων δεκαετιών που επέβαλλαν ως καθεστώσα νοοτροπία τις πολύ συχνές μεταθέσεις του στρατιωτικού.
Οι μεταβολές που συντελέστηκαν στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό και η ραγδαία μείωση του εισοδήματος, επέβαλαν την μετεξέλιξη του πλαισίου υλοποίησης των μεταθέσεων, μέσω ενός νέου δικαιότερου και αντιπροσωπευτικού συστήματος μεταθέσεων που βασίζεται στη συλλογή μορίων.
Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις, δυστυχώς διαπιστώνει κανείς ότι η δογματική προσκόλληση στην «κατά τύπο» ερμηνεία του ρυθμιστικού πλαισίου στερεί από τους συναδέλφους την ευχέρεια συμπλήρωσης του απαιτούμενου Χρόνου Διοίκησης ή Ειδικής Υπηρεσίας, με αποτέλεσμα να μετατίθενται ανεξαρτήτως του αριθμού μορίων που διαθέτουν, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι διαμορφούμενες ανάγκες προαγωγικής εξέλιξης. Το πρόβλημα είναι πιο οξυμένο στις κατηγορίες των Κατωτέρων Αξιωματικών και Ανθυπασπιστών του Σ.Ξ, λόγω της δομής και διάρθρωσής του.
Το εν λόγω ζήτημα δεν αποτέλεσε ποτέ αντικείμενο ουσιαστικής διερεύνησης, οπότε και θεωρείται ως «μάλλον καλώς καμωμένο». Ίσως πάλι, το γεγονός αυτό συνιστά ευσχήμως για ορισμένους παράγοντες του χώρου έναν έντεχνο τρόπο παράκαμψης του ισχύοντος νομικού πλαισίου περί των μεταθέσεων, εφόσον κάποιοι συνεχίζουν να μην θέλουν να αποδεχθούν τις εξελίξεις εκσυγχρονισμού του στρατεύματος, οι οποίες μάλλον δεν τυγχάνουν της αποδοχής τους και είναι προδήλως ξένες προς τον ψυχισμό και την ιδιοσυγκρασία τους.
Όροι όπως εκσυγχρονισμός, μετεξέλιξη, αναδιάρθρωση, ουσιαστική και όχι προσχηματική εξωστρέφεια των Ε.Δ, συλλογική έκφραση στρατιωτικών, αντιμετωπίζονται με απαξία και εκδήλωση φοβικών συνδρόμων.
Σε κάθε περίπτωση όμως, επιβάλλεται να συζητούμε για παραλείψεις που διέλαθαν της προσοχής μας, ενδοσκοπώντας στα πραγματικά προβλήματα, ώστε να εμβαθύνουμε σε αυτά αμερόληπτα και με ευθυκρισία, χωρίς προκαταλήψεις και εγγενείς αγκυλώσεις, προκειμένου εν τέλει να διδαχθούμε απ’ αυτά και να βελτιώσουμε το παρόν και το μέλλον.
Ήρθε επιτέλους η ώρα να αφήσουμε κατά μέρους τις βαθυστόχαστες αναλύσεις και να επιδιώξουμε λύσεις εφικτές και βιώσιμες για το αύριο.
Επιβάλλεται, εκ των ιστορικών περιστάσεων να αναζητήσουμε κοινή βάση συζήτησης με την Πολιτεία, προκειμένου να προτείνουμε τρόπους επίλυσης των προβλημάτων που απασχολούν τον κλάδο στο πλαίσιο αυτό, πρωτοβουλίες που αποκλιμακώνουν την ένταση και διευρύνουν τους διαύλους επικοινωνίας και συνεννόησης, είναι όχι μόνο σημαντικές, αλλά και επιβεβλημένες…………
Με εκτίμηση,
Λγος (ΕΜ) Στέφανος Κουκουράβας