Η ενεργειακή κρίση με τις αυξήσεις στα τιμολόγια, ιδιαίτερα για θέρμανση (ηλεκτρισμός και φυσικό αέριο) έχει επίπτωση όχι μόνον στην οικονομία των νοικοκυριών αλλά και στο περιβάλλον και ειδικότερα στον δημόσιο χώρο.
Αυτό που αντιμετωπίζουμε και πάλι στην πόλη, θυμίζει τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Όταν πολλοί, στην προσπάθειά τους να ανταπεξέλθουν τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, προσπαθούσαν να ζεσταθούν καίγοντας στο τζάκι τους οτιδήποτε μπορούσε να καεί.
Αλλά μετά το ζέσταμά μας τι; Στάχτες παντού, αρκεί να μην είναι στο ’’δικό μας σπίτι’’. Στάχτες στους δρόμους, στα πεζοδρόμια, στους ελεύθερους χώρους, στα γειτονικά αδόμητα οικόπεδα (που θα χρειαστεί να φροντίσουν οι ιδιοκτήτες τους γι‘ αυτό), στους κάδους απορριμάτων ιδιαίτερα στους πλαστικούς, αδιαφορώντας για τις φθορές απ’ τις πιθανές φωτιές από τα υπολείμματα κάρβουνων (και είναι γεγονός ότι υπήρξαν πολλές).
Κατά τα άλλα, όλοι δηλώνουμε δυσαρεστημένοι από την ποιότητα ζωής στην πόλη, χωρίς να έχουμε αναλάβει τη δική μας ευθύνη για την κατάσταση του δημόσιου χώρου. (Για την ευθύνη άλλων ίσως χρειαστεί μια άλλη δημόσια παρέμβαση). Μια μικρή περιήγηση στην πόλη αρκεί για να γίνει σαφές ότι τον δημόσιο χώρο τον αντιμετωπίζουμε περισσότερο σαν αναγκαίο κακό, παρά σαν κοινό κτήμα, κατάκτηση, δικαίωμα αλλά και υποχρέωση.
Εξάλλου, πόσοι αλήθεια γνωρίζουν ότι η στάχτη είναι πολύτιμη πρώτη ύλη για τις φυτεύσεις και μπορεί να αξιοποιηθεί απ’ όλους για την:
- οικολογική λίπανση, ως βελτιωτικό του εδάφους σε δέντρα, λουλούδια, λαχανικά,
- οικολογική προστασία των φυτών, σαν σκόνισμα των φύλλων για απώθηση εντόμων και σαλιγκαριών.
Τούτο προϋποθέτει ότι η στάχτη που χρησιμοποιούμε στον κήπο μας είναι καθαρή από προσμείξεις με άλλα υλικά όπως μέταλλο, γυαλί και πλαστικό. Και φυσικά δεν περιέχει τοξικά υπολείμματα από ξύλα που είναι βαμμένα ή έχουν υποστεί άλλη επεξεργασία με χημικές ουσίες.
ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΣΑΛΙΑΧΗ, Αρχιτέκτων μηχ., MR ARCH
ΘΥΜΙΟΣ ΣΑΛΙΑΧΗΣ, Αρχιτέκτων τοπίου, Γεωπόνος, MR LAR
Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι από δρόμο της πόλης που συνορεύει με σχολείο και αυτό κάνει ακόμη χειρότερη την κατάσταση καθότι καθημερινά αντικρύζουν το φαινόμενο μαθητές και συμπολίτες που περνούν απ’ εκεί.