Σκουριές και νέος ΣΥΡΙΖΑ

Ακούγονται πολλά για την επερχόμενη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ· για σοσιαλδημοκρατικοποίηση που δεν πρέπει να είναι ΠΑΣΟΚοποίηση, για εξημέρωση και εκλογίκευση, για αγώνες στους δρόμους και αγώνες στη Βουλή, για τη χαμένη ανανεωτική παράδοση, τους αριστεριστές και τους σοσιαλίζοντες. Είναι ενδιαφέρουσα η συζήτηση, αν κάποιος δεν έχει τι να κάνει. Πρέπει όμως να ξεκινήσει με τη σαρκαστική ερώτηση που έκανε πριν από χρόνια ο κωμικός Fred Allen σε έναν ασυνάρτητο συνομιλητή του: «Τι έχετε στο μυαλό σας, αν μου επιτρέπετε την υπερβολή;».

Η ερώτηση προκύπτει αβίαστα διαβάζοντας το άρθρο του πρ. βουλευτή κ. Γιώργου Κυρίτση στην τελευταία σελίδα της «Αυγής», με το οποίο προτρέπει τους συντρόφους του «Ελληνικό και Σκουριές: τα μάτια μας δεκατέσσερα» (18.7.2019). Στο άρθρο αναπτύσσεται ένα πολύπλοκο, έως ασυναρτησίας, σκεπτικό. Αντιγράφουμε: «Στο μεν μέτωπο των Σκουριών η βασική θετική εξέλιξη ήταν η κατάρρευση του κατηγορητηρίου και η αθώωση των συμμετεχόντων στο κίνημα κατά της επένδυσης χρυσού». Δεν θα το σχολιάσουμε, απλώς πρέπει να επισημάνουμε ότι, όπως και στη Μαρφίν, η καταδρομική επιχείρηση 40 κουκουλοφόρων το 2013 έμεινε ανεξιχνίαστη. Να σημειώσουμε ότι οι «αγωνιστές» ξυλοκόπησαν, έδεσαν και περιέλουσαν με βενζίνη τους φύλακες της εισόδου, έβαλαν φωτιά στις εγκαταστάσεις καίγοντας τρία φορτηγά, ένα γκρέιντερ, εκσκαφείς, δύο τζιπ, δύο γεννήτριες και τα κοντέινερ όπου στεγάζονται τα γραφεία. Αλλά η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τη νομιμότητα είμαι μικρότερη από εκείνη του φάντη με το ρετσινόλαδο.

Πιο ενδιαφέρον είναι το «στο πολιτικό πεδίο» σκεπτικό. «Με βάση», λέει, «τις δεσμευτικές δικαστικές αποφάσεις που ήταν υπέρ της εταιρείας, αυτό που μπορούσε να γίνει και εν πολλοίς έγινε ήταν μια περιοριστική πολιτική αυστηρής υπεράσπισης της νομιμότητας, η οποία από μόνη της παρήγαγε αποτελέσματα. Η εταιρεία δεν μπόρεσε να προχωρήσει με τον βαθμό ασυδοσίας που επιθυμούσε και η επένδυση παραμένει υπό αίρεση». Με άλλα λόγια, τη νομιμότητα δεν την υπερασπιζόταν η Δικαιοσύνη (μέχρι το ΣτΕ έφτασαν οι υποθέσεις) αφού δικαίωνε την εταιρεία αλλά την υπερασπιζόταν η κυβέρνηση. Πώς; Προφανώς με τα γραφειοκρατικά καψόνια που έκανε ο κ. Πάνος Σκουρλέτης, για να παραμείνει η επένδυση υπό αίρεση και να τραβήξουν οι επενδυτές προς Τουρκία.

Το χειρότερο όλων είναι πως ο κ. Κυρίτσης –ως πρώην διευθυντής σύνταξης της «Αυγής»– γράμματα γνωρίζει. Μπορούμε να φανταστούμε την επάρκεια των υπολοίπων και τις θέσεις που θα αναπτύξουν όταν κληθούν σε σώμα για να αποφασίσουν τη φυσιογνωμία του κόμματος, την αντιπολιτευτική τους στάση, και το μέλλον των επενδύσεων στη χώρα. Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, αν και όταν υπάρξει, θα είναι μάλλον ολίγη από βράσε όρυζα…

kathimerini.gr