Ανοίγοντας την καταπακτή του Χρόνου, είπαμε να ανασκαλίσουμε, με την παρατηρητικότητα του ταξινομητή, τα πολιτικά γεγονότα της προηγούμενης δεκαπενταετίας. Να δούμε, να θυμηθούμε, να σκεφτούμε και να αποφασίσουμε , με ποιόν θα πάμε και ποιόν θα αφήσουμε. Αν και πολλοί από εμάς έχουμε το όστρακο της χελώνας στην πλάτη μας και την βραδύνοια του βηματισμού της και για αυτό συμπλέουμε με τη συντήρηση και αδυνατούμε να ακολουθήσουμε τις σύγχρονες δημοκρατικές εξελίξεις. Εξελίξεις, λοιπόν, που έχουν, τον ομφάλιο λώρο τους στα συμβάντα που προηγήθηκαν και τροφοδοτούνται από το πρόσφατο παρελθόν. Και τούτο μας κρατά αγκιστρωμένους, για αυτό δεν μπορούμε να αυτονομηθούμε. Εξελίξεις που κρατούν σε ομηρία την αείποτε έφηβη αριστερά και τελματωμένη την κοινωνική κινητικότητα. Να αναταράξουμε, λίγο τα νερά, ρίχνοντας το λίθο του προβληματισμού, που δίχως τα πρέποντα ερωτηματικά, τα οποία οξυγονώνουν τη σκέψη, θα μείνουμε στο ίδιο τέλμα, που μας ρουφά καθημερινά, όλο και βαθύτερα και εμάς ως άτομα και την κοινωνία που χάνει τις ανθρώπινες αξίες της.
Πως μπορεί να εδραιώθηκε το κτήνος του νεοφιλελευθερισμού που καθηλώνει τους θεσμούς, την οικονομία μας, ξεπουλά τη γη μας, τον δημόσιο πλούτο και κουρσεύει τη ζωή μας? Θα ξετυλίξουμε το κουβάρι της συμφοράς, χωρίς τον αργαλειό της περίπλεξης, αραδιάζοντας τα γεγονότα που φτιάξανε το υφαντό της φτώχειας και της κακοδαιμονίας…
Ήταν προσυμφωνημένη η συγκυβέρνηση της επιθετικής Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, με τον Καμμένο, μαύρο από πεποίθηση, ακροδεξιό μέχρι κόκκαλο, αρχισυνωμότη και «πραιτοριανό» του Καραμανλή? ( Ήταν ή δεν ήταν, ελάχιστη αξία έχει). Εκείνο που έχει αξία, είναι πως, σίγουρα γνώριζε, ο χοντρό- Κώστας Καραμανλής, και άρα έδωσε έμμεσα, συνωμοτικά τη συγκατάθεσή του, ενάντια στη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά! Ήτοι, του πατριώτη, δεξιού, του «σαγματοποιού», που φούλαρε το δεύτερο σαμάρι, (2ο Μνημόνιο) στις πλάτες του Ελληνικού Λαού. (μετά από δύο αντιμνημονιακά Ζάππεια). Στόχος του ευτραφούλη, αρχηγού της Δεξιάς, ήταν να κατεβάσει από το σαμάρι της εξουσίας τον Σαμαρά και να δημιουργήσει συνθήκες παράβλεψης ή μετάθεσης των ευθυνών, για την αύξηση του εξωτερικού χρέους, που έφτασε στο 130 % του ΑΕΠ στις μέρες της πρωθυπουργικής του εξουσίας.
Η χώρα στο «Αμήν», απώλεσε την πιστοληπτική της ικανότητα και όδευε ολοταχώς στην οδύνη της πτώχευσης.
Μια επιδείνωση που οδήγησε στην λήψη μέτρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με την επιβολή των «Μνημονίων»! Και όλα τούτα κάτω από την ευτραφέστατη σιωπή, για αρκετά χρόνια, που βουά συνωμοσία και πλεκτάνη του λαλίστατου, κατά τα άλλα, ευτραφούλη πολιτικού!…
Δεν υπήρχε λοιπόν καλύτερη υπερασπιστική εξέλιξη για την συνηγορία στη συγκάλυψη της αλήθειας από τη συγκυβέρνηση με την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. «Μ΄ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Όλοι θυμόμαστε το «Ολαντρέου» και την επίρριψη της ευθύνης, για το 1ο Μνημόνιο, στον Γιώργο Παπανδρέου, που είχε λιγότερο από χρόνο στην Κυβέρνηση και κατά τον Τσίπρα εξόκειλε την οικονομία και την χώρα από τους δρόμους της οικονομικής ευρωστίας, που είχε δρομολογήσει ο σιωπηλός ευτραφούλης!!!
Πρωταγωνιστής στη συγκάλυψη ο Τσιπρούλης!!! Έτσι, ακριβώς έτσι, συνέβαλε με το «αριστερό» του δεκανίκι και την εύκολη υπόσχεση, ως εξελίξιμος πολιτικός ταγός, και οδήγησε τον βαθιά δημοκράτη, Γιώργο Παπανδρέου στην πτώση και την Ελλάδα να πελαγοδρομεί χωρίς αζιμούθιο…
Και αφού μας έπεισε πως από νάνος έγινε γίγαντας και ότι θα οδηγούσε τη χώρα από το υπόγειο της υποτίμησης στο ρετιρέ του αυτοσεβασμού και του σεβασμού των έτερων χωρών, μας οδήγησε στο δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου του 2015. Και αμέσως μετά από γίγαντας ξαναέγινε νάνος , με μια μανούβρα 180 μοιρών, αγνοώντας τους νικητές του δημοψηφίσματος, το 62,15% των ασυμβίβαστων Ελλήνων, συμβιβαζόμενος με τα μέτρα και τα σταθμά των δανειστών και τις οδηγίες των Ευρωπαϊκών θεσμών!… Μάλιστα υπέγραψε το πιο επαχθές 3ο Μνημόνιο που υποθήκευσε όλο το Δημόσιο Πλούτο της Χώρας για τα εκατό επόμενα χρόνια!!!! Έτσι, μ αυτόν τον τρόπο πυροβόλησε την Αριστερά και την τραυμάτισε δυστυχώς σοβαρά, την τραυμάτισε ως προοπτική και πολιτική ενόραση και έστειλε: τους αριστερούς πολίτες στην απολίτικη απογοήτευση και το κτήνος του νεοφιλελευθερισμού στην εξουσία. Έκτοτε οι αλητήριοι, πολιτικοί εξυπνακισμοί, που δεν ορρωδούν σε καμιά ηθική αξία και πολιτική συνέπεια και σίγουρα δεν συνάδουν με την ηθική της Αριστεράς των θυσιών και των αγώνων ονομάζονται Τσιπρικισμοί.
Τσιπρικισμός, εν κατακλείδι είναι οι μεγάλες μανούβρες, το θάψιμο της Αριστερής πολιτικής ηθικής και το βορβορώδες ψέμα στο ρέμα της άφρενης πολιτικής φιλοδοξίας!…
Η μνήμη που ζει κάτω από την καταπακτή του Χρόνου είναι ο καλύτερος σύμβουλος για το που θα πάμε και ποιόν θα αφήσουμε!
Σίμος Ζαγκανίκας