Κρύβουν νεκρούς οι Κινέζοι; Γιατί η Ισπανία έχει πολύ περισσότερες απώλειες από την Πορτογαλία; Πού οφείλονται οι μικροί αριθμοί θυμάτων στη Γερμανία; Γιατί η Νότια Κορέα είναι ξεχωριστό case study; Και τι τελικά γλιτώσαμε επειδή πήραμε εγκαίρως μέτρα;
Κίνα, τα «πειραγμένα» στατιστικά
Η Γουχάν, γενέτειρα του Covid 19, βγήκε από την καραντίνα στα τέλη Μαρτίου.
Πρόκειται για μια πόλη 11 εκατ. κατοίκων. Στατιστικά, εκεί πεθαίνουν καθημερινά 400 άνθρωποι χωρίς Covid-19. Αρα, την περίοδο της καραντίνας, 23 Ιανουαρίου έως τέλη Μαρτίου, οι αναμενόμενοι θάνατοι ήταν περίπου 27.000 και χωρίς Covid-19.
Σ’ αυτούς προσθέτουμε τα 3.000 επισήμως αναγνωρισμένα θύματα κορονοϊού. Κι εκείνους που κατέληξαν εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης και της ελλιπούς νοσοκομειακής περίθαλψης, ενώ είχαν αντιμετωπίσιμα προβλήματα υγείας και μπορούσαν να επιζήσουν.
Συμπέρασμα: Η ταύτιση των θανάτων από κορονοϊό με τον αριθμό των τεφροδόχων (εδώ) είναι λάθος. Ο αριθμός των τεφροδόχων δηλώνει πόσοι άνθρωποι πέθαναν στη Γουχάν κατά τη διάρκεια της καραντίνας, όχι πόσοι πέθαναν λόγω Covid-19.
Ο χαμηλός αριθμός θανάτων στη Γερμανία
Η Γερμανία καταγράφει χαμηλό αριθμό θανάτων συγκριτικά με την Ιταλία κι αυτό αποδίδεται είτε στο καλύτερο σύστημα υγείας της Γερμανίας (πολύ περισσότερες κλίνες ΜΕΘ), είτε στη μέθοδο καταμέτρησης κρουσμάτων, δηλαδή στο πλήθος των τεστ που διεξάγει κάθε χώρα, είτε στο σύστημα μέτρησης των θανάτων.
Δεν λείπουν φυσικά και αυτοί που πιστεύουν πως οι Γερμανοί «μαγειρεύουν» τα στατιστικά υπηρετώντας κάποιο καταχθόνιο σχέδιο.
Ας δούμε τα δεδομένα.
Δεδομένα Ι:
Την 1 Απριλίου, η Βόρεια Ιταλία με πληθυσμό 27 εκατ. μετρούσε 11,5 χιλιάδες θανάτους. Η υπόλοιπη Ιταλία με πληθυσμό 33 εκατ. μετρούσε 1.500 θανάτους εδώ. Ίδια χώρα, ίδια μεθοδολογία, ίδιο σύστημα υγείας – πιθανότατα καλύτερο, μάλιστα, στη Β. Ιταλία. Την 1 Απριλίου η Γερμανία, με πληθυσμό 85 εκατ., μετρούσε 931 θανάτους. Συμπέρασμα: Δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε συνωμοσιολογικές εξηγήσεις για «μαγειρεμένα» στατιστικά της Γερμανίας. Η Νότια και η Κεντρική Ιταλία καταγράφουν πολύ λιγότερους θανάτους, επειδή είναι αρκετά πιο πίσω στην εξάπλωση της επιδημίας από την Β. Ιταλία. Ακριβώς το ίδιο ισχύει για τη Γερμανία, η οποία είναι ακόμα πιο πίσω από τη Νότια και Κεντρική Ιταλία. Επιπλέον, ακριβώς επειδή η επιδημία στη Γερμανία είναι σε πιο πρώιμο στάδιο, το σύστημα υγείας δεν έφτασε ακόμη σε φάση δοκιμασίας, ώστε να αναδειχθεί η αυξημένη δυναμικότητά του.
Δεδομένα II:
Η Ιταλία στις 25/3/20 είχε διενεργήσει περίπου ίδιο αριθμό τεστ ανά εκατομμύριο κατοίκων με την Γερμανία (διάγραμμα 1). Απλοϊκά συμπεραίνει κανείς πως οι διαφορές στο δείκτη θνητότητας του ιού στις δύο χώρες δεν μπορεί να οφείλεται στο ότι η Γερμανία κάνει περισσότερα τεστ.
Ωστόσο, ο αριθμός των τεστ από μόνος του δεν λέει πολλά. Αυτό που έχει σημασία είναι ο αριθμός των τεστ σε σχέση με τη φάση εξέλιξης της επιδημίας. Στην Ιταλία, όπου η εξάπλωση της επιδημίας είναι πολύ πιο προχωρημένη, τα τεστ μόλις που επαρκούν για τον έλεγχο ασθενών με σοβαρά συμπτώματα, ενώ στη Γερμανία ο ίδιος αριθμός τεστ επαρκεί για τον έλεγχο πολύ ευρύτερης περιμέτρου ασθενών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με ήπια συμπτώματα ή και ασυμπτωματικών. Η διαφορά στη συχνότητα/μεθοδολογία αντανακλάται στο πολύ χαμηλότερο % θετικών τεστ της Γερμανίας.