Ο αγωνιστής Νίκος Ρωμανός, πέντε χρόνια μετά την αποφυλάκισή του οδηγείται ξανά στη φυλακή, με μοναδικό «στοιχείο» ένα αποτύπωμα σε μια παλιά σακούλα σκουπιδιών, αποτελεί κλασική χωροφυλακίστικη σκευωρία. Είναι συνέχεια της εκδικητικής μεταχείρισής του για την ιστορία του και τη μαχητική αγωνιστική του πορεία και έχει ξεκινήσει με τις κάθε είδους μεθοδεύσεις όλου του κρατικού μηχανισμού υπό την καθοδήγηση της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και του υπουργού ΠροΠο Χρυσοχοΐδη.
Ο Νίκος Ρωμανός, που στα 15 του χρόνια είδε τον συμμαθητή, φίλο και σύντροφό του, αναρχικό Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο να δολοφονείται από σφαίρες της αστυνομίας. Ο Νίκος Ρωμανός που στα 20 του χρόνια βασανίστηκε άγρια από αστυνομικούς μετά τη σύλληψή του για ληστεία τράπεζας με τις αρχές να στέλνουν τότε σαφές μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση μέσω της δημοσίευσης του παραμορφωμένου προσώπου του ίδιου και των συντρόφων του.
Ο Νίκος Ρωμανός που το 2014, πραγματοποίησε απεργία πείνας για να σπάσει το καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατουμένους και να μπορέσει να πάρει τις εκπαιδευτικές άδειες που ο νόμος προέβλεπε έτσι ώστε να παρακολουθήσει τη σχολή του. Κάτι που κατάφερε, κόντρα στον σαδισμό και τον νέο γύρο ρεβανσισμού της τότε κυβέρνησης Σαμαρά, που έκανε πίσω μπροστά σε ένα πλατύ, λαϊκό, δημοκρατικό κίνημα που τον υπερασπίστηκε.
Ο Νίκος Ρωμανός ο οποίος έζησε 7 χρόνια της ζωής του, ως πολιτικός κρατούμενος μέσα στη φυλακή, αποφυλακίστηκε το 2019 και βρίσκεται από τότε σε καθεστώς ομηρίας μέσω των περιοριστικών όρων που του έχουν επιβληθεί, καθώς επίσης και των καταγεγραμμένων δημόσια περιστατικών συνεχόμενης παρακολούθησης του από την αστυνομία .
Η κυβέρνηση η οποία έχει αφήσει το δικό της αποτύπωμα στο έγκλημα των Τεμπών, και μάλιστα ολοκληρωμένο όπως ολοκληρωμένη ήταν η σταδιακή υποβάθμιση, ο τεμαχισμός και το ξεπούλημα του ΟΣΕ, και η Δικαιοσύνη η οποία “χάνει” μέσα από τα χέρια της βιντεοληπτικό υλικό και πειστήρια δίνοντας άλλοθι στο αφήγημα της “κακιάς στιγμής” και του “ανθρώπινου λάθους” μας δείχνουν με κάθε δυνατό τρόπο πως όλες οι λειτουργίες του αστικού κράτους έχουν σαφές πολιτικό προσανατολισμό.
Απαιτούμε να σταματήσει κάθε δίωξη σε βάρος του.
Χωρίς κανένα άλλο στοιχείο, το μόνο που είναι σίγουρο, είναι η λυσσαλέα επιθυμία των κρατικών μηχανισμών να εκδικηθούν την ιστορία της εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008 και να τρομοκρατήσουν τη νεολαία που ριζοσπαστικοποιείται, με τον φόβο ότι δεν μπορεί παρά να εκραγεί.
ΥΓ: Η φωτογραφία είναι από παρέμβαση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου «Rossonero» τον Δεκέμβριο του 2014, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον σύντροφο Νίκο Ρωμανό στην απεργία πείνας και δίψας για να του αναγνωριστεί το δικαίωμα του, στη φοίτηση.
Από τότε έως και σήμερα, τίποτα δεν έχει αλλάξει και είναι ένα δείγμα του τι συμβαίνει όταν η ταξική και τοξική αστική δικαιοσύνη δείχνει το πρόσωπό της, όταν ο ρεβανσισμός αποτελεί κυβερνητική πολιτική.
Δηλώνουμε το «παρών» μας στην υπόθεση.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος «Rossonero»
