Όσοι από εμάς, μιας μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας, περπατάμε στους δρόμους και δρομάκια της πόλης μια νοσταλγία μας πλημμυρίζει συχνά, πυκνά!Περνώντας από το ιστορικό βιβλιοπωλείο προς την πλατεία του ΟΤΕ δεν βλέπεις μόνο την εγκατάλειψη ενός κτιρίου, αλλά μια παγωμένη εικόνα του χρόνου που πέρασε. Το μαγαζί είχε κλείσει εδώ και καιρό, αφήνοντας πίσω του έναν βουβό μάρτυρα: τη σκονισμένη βιτρίνα. Εκεί, ανάμεσα σε ξεχασμένα είδη γραφικής ύλης, μερικά παιδικά δωράκια, και έναν πορσελάνινο Άγιο Βασίλη, ο χρόνος σταμάτησε. Αυτή η εναπομείνασα εικόνα σκιάζει έναν ιερό χώρο: το βιβλιοπωλείο των παιδικών μας χρόνων. Βλέποντάς το σήμερα να “ρημάζει”, νιώθουμε ότι δεν φθείρεται μόνο ένας τοίχος, αλλά ένα ολόκληρο κομμάτι της συλλογικής μας ψυχής.
Για εμάς, αυτό το μαγαζί δεν ήταν απλώς ένας εμπορικός χώρος. Ήταν η πύλη σε κόσμους φαντασίας, το σημείο όπου η τσάντα γέμιζε μυρωδιά από καινούργιο χαρτί, και το χαμόγελο της κυρίας Μήνας Χολέβα, μπορεί να τη έλεγαν κάπως αλλιώς αλλά στα παιδικά μου αυτάκια ηχούσε πάντα αυτή η προσφώνηση της μάνας μου στην κυρία που μας καλωσόριζε. Ήταν εκείνη η γυναίκα που, ίσως για δεκαετίες, κράτησε τη φλόγα του έντυπου λόγου ζωντανή, προσφέροντας όχι απλώς βιβλία, αλλά μια αγκαλιά γνώσης στην πόλη.
Η Βαθιά Θλίψη της Αλλαγής
Η εικόνα του ερειπωμένου χώρου αποτελεί ένα μείγμα πικρής αλήθειας και αμείλικτου χρόνου. Οι λόγοι του κλεισίματος είναι σύνθετοι, όπως ακριβώς και η ζωή:
Η Φυσική Φθορά: Το γήρας της κυρίας Χολέβα, η πιθανή απουσία ενός “συνεχιστή” που θα παραλάμβανε το τιμόνι, αποδείχθηκε μια πληγή που δεν μπόρεσε να επουλωθεί. Όταν ο θεματοφύλακας της παράδοσης αποχωρεί, το φως σβήνει.
Η Μάχη με τους Γίγαντες: Η έλευση των μεγάλων πολυκαταστημάτων και η επέλαση των ψηφιακών αγορών έφεραν έναν αδυσώπητο ανταγωνισμό. Πώς να επιβιώσει η ζεστασιά ενός μικρού μαγαζιού απέναντι στην ψυχρή αποτελεσματικότητα του ηλεκτρονικού εμπορίου;
Οι Εποχές που Άλλαξαν: Πάνω απ’ όλα, άλλαξαν οι εποχές. Η τεχνολογία, οι νέες συνήθειες και η βιασύνη της σύγχρονης ζωής απομάκρυναν πολλούς από την ιεροτελεστία του χαρτιού.
Μια Κληρονομιά σε Κίνδυνο
Σήμερα, η πόρτα είναι κλειστή, τα τζάμια θαμπά και η σκόνη καλύπτει τις αναμνήσεις. Ο πορσελάνινος Άγιος Βασίλης στη βιτρίνα φαίνεται να περιμένει μάταια ένα καινούργιο πρωτοχρονιάτικο βιβλίο. Το “ρημάζει” δεν αναφέρεται μόνο στον σοβά και το ξύλο. Ρημάζει η ιδέα ότι ορισμένα μέρη είναι αιώνια. Ρημάζει η ελπίδα ότι οι μικρές, προσωπικές ιστορίες θα επιβιώσουν απέναντι στη μαζική κουλτούρα.
Ας κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη αυτού του βιβλιοπωλείου. Ας γίνει η κατάστασή του μια υπενθύμιση: ότι οφείλουμε να στηρίζουμε τους θησαυρούς της γειτονιάς μας, πριν η σιωπή τους γίνει οριστική και αμετάκλητη, αφήνοντας πίσω μόνο ξεχασμένα δώρα και σιωπηλούς Άγιους Βασίληδες.
Δείτε το βίντεο του Τρικαλινού Μάγειρα του Κάμπου Αντώνη Κούκεν: