Συμπληρώνοντας ένα και πλέον χρόνο από την κρίση που επέφερε η επέλαση της πανδημίας στις ζωές μας, γίνεται πλέον σαφές το γεγονός πως τίποτα πια δεν θυμίζει την καθημερινότητα μας, τουλάχιστον όπως την ξέραμε πριν την έναρξη της πανδημίας.
Τα απανωτά και κυλιόμενα lockdown, η κλειστή αγορά, τα κλειστά σχολεία, τα κλειστά καταστήματα της εστίασης, η έλλειψη επικοινωνίας και κοινωνικών συναναστροφών και κυρίως η διαφαινόμενη έκρηξη της ανεργίας και η οικονομική ανασφάλεια που βιώνουν τα περισσότερα νοικοκυριά, λογικό είναι να έχουν επιφέρει αφόρητη ψυχολογική πίεση σε μικρούς και μεγάλους Τρικαλινούς.
Ας ελπίσουμε πως ίσως το καλοκαίρι που έρχεται, σε συνάρτηση με την εξέλιξη των εμβολιασμών να είναι λίγο καλύτερα τα επιδημιολογική δεδομένα και αν αρχίζει να ανθίζει και πάλι το χαμόγελο στα χείλη του κοσμάκη… Άλλο κακό να μην μας εύρει!