Πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του Γιάννη Ακρίβου

Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν το απόγευμα της Τρίτης στην αίθουσα εκδηλώσεων του  μουσείου Τσιτσάνη, τα εγκαίνια της ατομικής έκθεσης ζωγραφικής του Τρικαλινού ζωγράφου Γιάννη Ακρίβου, μέλους του συλλόγου Τρικαλινών ζωγράφων. Στην τελετή των εγκαινίων παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος Τρικκαίων Δημήτρης Παπαστεργίου, η Αντιπρόεδρος του μουσείου Τσιτσάνη Βασιλένα Μητσιάδη, η Πρόεδρος του συλλόγου Τρικαλινών ζωγράφων Μαρία Ζιάκα και πλήθος φιλότεχνων Τρικαλινών.

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι την Παρασκευή 21 Απριλίου και θα είναι ανοιχτή πρωί (09:00-15:00) και απόγευμα (19:00-22:00).

Σύντομο βιογραφικό του Γιάννη Ακρίβου

Ο Γιάννης Ακρίβος γεννήθηκε στο Αρδάνι Τρικάλων και μεγάλωσε στην Αθήνα, στο Μαρούσι. Ανήσυχο πνεύμα με δυο μεγάλες αγάπες τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική. Πιστός εραστής και των δύο.

Μαθητής του Γυμνασίου έβγαζε χαρτζιλίκι σχεδιάζοντας ισο-υψείς καμπύλες σε σχέδια της Τοπογραφικής Υπηρεσίας που έφερνε φίλος της οικογένειας. Στο «Πρακτικό» της εποχής, η καθηγήτριά του, ζωγράφος Μ. Παπάζογλου, εκτός από τα μαθήματα και τις διάφορες τεχνικές ζωγραφικής που του δίδαξε, του άνοιξε τους  ορίζοντες και στην αρχιτεκτονική.

Αργότερα, ως εργαζόμενος στην Εθνική Τράπεζα, δημιουργεί στον ελεύθερο χρόνο του, δοκιμάζοντας όλα τα υλικά, το κάρβουνο και τη σινική μελάνη, κηρομπογιές πάνω σε γυαλί, μετά το λάδι και όλες τις εφαρμογές στη διακόσμηση κεραμικών, ζωγραφική σε γραβάτες. Ασχολήθηκε ακόμη και με διαφημιστική αφίσα.

Τα έργα αυτής της δημιουργικής περιόδου, πλην ελαχίστων, ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές.

Μετά τα ενδιαφέροντα στρέφονται αλλού και η ζωή τον κρατά μακριά από την Τέχνη.

Το 2005, συνταξιούχος, επιστρέφει στο χωριό, συναντά τους «Τρικαλινούς Ζωγράφους» και ξυπνούν οι παλιές αγάπες. Γίνεται μέλος του Συλλόγου και συμμετέχει σε όλες τις εκθέσεις και τις άλλες δραστηριότητές του.  Επιδίδεται με νεανικό ζήλο στη ζωγραφική δημιουργώντας πρωτότυπα έργα, με προσωπική σφραγίδα, πειραματιζόμενος με υλικά και τεχνοτροπίες.

Η αγάπη για την αρχιτεκτονική τον οδηγεί σε παλιά σπίτια, τα οποία ερωτεύεται και ανακαινίζει δουλεύοντας κυρίως με την πέτρα.

Αυτή είναι η πρώτη του ατομική έκθεση και περιλαμβάνει κυρίως έργα της τελευταίας περιόδου και δείγματα δουλειάς από τη νεότητα, ώστε ο επισκέπτης να έχει μια συνολική εικόνα της πορείας και της εξέλιξής του.