Μελλοντική είδηση: Σκοτώθηκε ποδηλάτης στην οδό Κονδύλη
Η οδός Κονδύλη κουβαλάει στην πλάτη της πολύπαθη ιστορία. Άλλοι Δήμαρχοι την ερωτεύτηκαν διαχρονικά και άλλοι την περιφρόνησαν, διότι ήταν ερωμένη των προηγουμένων. Όπως όμως συνηθίζεται ανά τους αιώνες, οι μεγάλοι έρωτες και η ύβρις της περιφρόνησης καταλήγουν σε τραγωδίες, που στη συγκεκριμένη περίπτωση η τιμωρία δεν επικρέμαται στα κεφάλια των Δημάρχων και των Δημοτικών Συμβουλίων αλλά στις αθώες κεφαλές των δημοτών.
Καλώς-κακώς, δεν έχει και τόση σημασία, υπάρχει ένα διαμορφωμένο κυκλοφοριακό αποτέλεσμα, που στοχεύει, υποτίθεται, στην εξυπηρέτηση και ασφάλεια ενηλίκων και ανηλίκων συμπολιτών, οι οποίοι χρησιμοποιούν το δρόμο. Δημιουργήθηκε καθόλο σχεδόν το μήκος νησίδα πρασίνου και στένεψαν τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, διότι έτσι έκριναν οι αρμόδιοι κυκλοφοριακών μελετών. Στην αριστερή πλευρά κατασκευάστηκε άνετος ποδηλατόδρομος, που φθάνει μέχρι το συγκρότημα των σχολείων Μπάρας. Το έργο κόστισε αρκετά, διότι κατασκευάστηκε δύο φορές.
Δυστυχώς αυτός ο ποδηλατόδρομος, για χάρη του οποίου στένεψαν τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, δε χρησιμοποιείται, διότι με τη σκανδαλώδη ανοχή της τωρινής Δημοτικής Αρχής είναι μόνιμα κατειλημμένος από αυτοκίνητα, εμπορεύματα και ό,τι άλλο βολεύει τους παροικούντες. Τότε γιατί τον κατασκεύασαν ή μάλλον γιατί δεν εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη χρήση του από τους ποδηλάτες; Μήπως για να διαγκωνίζονται στα ρεύματα κυκλοφορίας αυτοκινήτων ποδήλατα και αυτοκίνητα; Αν δεν ήταν αυτή η εκδοχή τρομερά σαδιστική, θα ήταν αποδεκτή, αφού ακριβώς αυτό γίνεται τώρα. Όποιος δώσει λογική απάντηση θα λάβει ως έπαθλο δύο πάπιες από τον αντιδήμαρχο κ. Σπανό!
Το φαινόμενο είναι εξόχως κωμικοτραγικό. Κωμικό, διότι κυκλοφορεί στον πεζόδρομο ο,τιδήποτε δεν είναι ποδήλατο. Τραγικό, διότι οι ποδηλάτες είναι αναγκασμένοι να κυκλοφορούν στα ρεύματα κυκλοφορίας των αυτοκινήτων παίζοντας κορώνα γράμματα τη σωματική τους ακεραιότητα ή και τη ζωή τους. Δυστυχώς είναι θέμα χρόνου να διαβάσουμε στον τοπικό τύπο το «ποδηλάτης μεταφέρθηκε σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο» ή το «ποδηλάτης άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο».
Αν λοιπόν συμβεί το απευκταίο η τωρινή Δημοτική Αρχή θα εκφράσει μόνο την λεκτική οδύνη της στους συγγενείς ή εξαιτίας κρίσης συνείδησης θα πάει να απαγχονιστεί στα πλατάνια της κεντρικής πλατείας αναγνωρίζοντας ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση επέδειξε ασυγχώρητη αμέλεια στην άσκηση των καθηκόντων της;
Για να μη συμβεί ούτε το ένα ούτε το άλλο δε θα ήταν καλύτερο η Δημοτική Αρχή να απελευθερώσει τον ποδηλατόδρομο από τα βάρη του και η δημοτική αστυνομία να τον αστυνομεύει επαρκώς; Είναι δυνατό να αστυνομεύεται ο ανύπαρκτος ποδηλατόδρομος στην οδό Κανούτα παραποταμίως, που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, και να αφήνεται στην τύχη του ο έτοιμος και υπαρκτός ποδηλατόδρομος στην οδό Κονδύλη; Πόσο μυαλό χρειάζεται, για να εφαρμοστεί το αυτονόητο; Μήπως οι κυρίες και κύριοι της Δημοτικής Αρχής έχουν την πεποίθηση ότι τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν πρέπει να συσκοτίζουν τη διάνοιά τους, διότι είναι αυτή επιφορτισμένη με την παραγωγή πολιτικής σκέψης, το σχεδιασμό του μέλλοντος της πόλης και την οργάνωση της επετειακής ημέρας ποδηλάτου του 2013;
Θανάσης Νάστας