«Δεν κάνουμε επαναδιαπραγμάτευση, επανεκτίμηση των στόχων συζητάμε».
Οπως κι αν βαφτίζουν τις συζητήσεις με την τρόικα στην κυβέρνηση, η ουσία είναι ότι εξετάζονται ξανά οι προβλέψεις που έχουν αποτυπωθεί στο μεσοπρόθεσμο, αφού κάποιες από αυτές είναι σαφές πως δεν πρόκειται να υλοποιηθούν.
Η «επανεκτίμηση», που θα γίνει τις επόμενες εβδομάδες, θεωρείται αναγκαία αφού η πρόβλεψη για ύφεση 3,8%, με βάση την οποία έχουν διατυπωθεί οι στόχοι, έχει διαψευστεί ήδη. Η ύφεση θα κινηθεί με ρυθμούς κοντά στο 5,3%, σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών. Στις συζητήσεις θα επιδιωχθεί να αλλάξει ο στόχος για μείωση του ελλείμματος στο 7,6% για το 2011, προκειμένου να αποφευχθούν νέα μέτρα τα οποία θα οδηγούσαν σε περαιτέρω επιδείνωση του προβλήματος.
Από την πλευρά του οικονομικού επιτελείου είναι αισιόδοξοι ότι θα γίνει δεκτό το αίτημα, αφού, όπως επισημαίνουν, «και οι εταίροι μας διαβάζουν τους αριθμούς και αντιλαμβάνονται το πρόβλημα». Ακόμη όμως κι αν συμφωνηθεί αλλαγή των στόχων, αυτό δεν σημαίνει χαλάρωση των υφιστάμενων μέτρων. Αν δεν υπάρξει συμφωνία, τότε η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει σε νέο πακέτο, το οποίο είναι βέβαιο ότι δεν αντέχει η κοινωνία, οπότε μπορεί να οδηγηθούμε και σε εκλογές.
Παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, τα βλέμματα των κυβερνητικών στελεχών είναι στραμμένα στη Γερμανία κι αυτό για τρεις λόγους:
1. Ο πρώτος έχει να κάνει με το αγκάθι των εγγυήσεων, το οποίο άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. μετά τη συμφωνία Ελλάδας-Φιλανδίας. Στην τηλεδιάσκεψη μεταξύ εκπροσώπων των υπουργείων οικονομικών της ευρωζώνης, την Παρασκευή, έγινε προσπάθεια να βρεθεί συμβιβαστική λύση ώστε να μπει φρένο σε ανάλογα αιτήματα από άλλες χώρες (Αυστρία, Σλοβακία). Η γερμανική πλευρά έχει αναλάβει να πείσει τη Φιλανδία να «βάλει νερό στο κρασί της», κάτι που φάνηκε και από τις δηλώσεις του Β. Σόιμπλε ότι δεν υφίσταται πλέον συμφωνία Ελλάδας-Φιλανδίας, και στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι θα βρεθεί λύση παρά τη φιλανδική ακαμψία. Αν δεν συμβεί αυτό και πραγματοποιηθεί η φιλανδική απειλή για μη συμμετοχή στο πρόγραμμα, τότε πρέπει να καλυφθεί από άλλες χώρες το ποσό των 16 δισ. που αναλογεί στη σκανδιναβική χώρα, ενώ δημιουργείται γενικότερο πρόβλημα με την απόφαση της 21η
Ιουλίου.
2. Στις 7 Σεπτεμβρίου αναμένεται να περάσει από τη γερμανική Βουλή η συμφωνία της 21ης Ιουλίου. Η Αγκελα Μέρκελ δέχεται πυρά από το εσωτερικό του κόμματος, με αποκορύφωμα την απαίτηση της υπουργού Εργασίας, Ούρσουλα Λέγεν, να δώσει εγγυήσεις η Ελλάδα σε χρυσό ή μετοχές κρατικών επιχειρήσεων για τα δάνεια. Η συμφωνία αναμένεται να επικυρωθεί, αλλά ήδη εκφράζονται αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητά της. Η συμμετοχή των ιδιωτών στην ανταλλαγή ομολόγων δεν είναι βέβαιο ότι θα φθάσει τα 135 δισ., όπως προβλέπει το σχέδιο της 21ης Ιουλίου. Το ύψος της συμμετοχής θα είναι γνωστό στις 9 Σεπτεμβρίου, οπότε λήγει η προθεσμία που έχει θέσει με επιστολή του ο Ευ. Βενιζέλος στους ιδιώτες να ξεκαθαρίσουν τις προθέσεις τους. Αν δεν καλυφθεί το προβλεπόμενο ποσόν, τότε πρέπει να αναζητηθούν άλλοι τρόποι για την αναπλήρωσή του.
3. Παρ’ ότι η Αγκελα Μέρκελ τάσσεται κατά του ευρωομολόγου, όλο και περισσότεροι στο Βερολίνο το συζητούν, ενώ θετικά εκφράστηκε την Πέμπτη και το ΔΝΤ. Η καγκελάριος θέλει να φέρει τη συζήτηση για τη νέα μορφή της ευρωζώνης στα μέτρα της, επιβάλλοντας κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας στα υπόλοιπα κράτη και αυστηρό έλεγχο στα οικονομικά τους και μετά να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση για ευρωομόλογο. Σύμφωνα με ανάλυση του γερμανικού Ινστιτούτου IFO, έκδοση ευρωομολόγου θα σήμαινε επιβάρυνση στο κόστος δανεισμού της Γερμανίας κατά 47 δισ. ευρώ το χρόνο, ενώ στην ίδια ανάλυση επισημαίνεται ο κίνδυνος να τροποποιούνται συνεχώς τα όρια για το χρέος, γεγονός που θα έβαζε το Βερολίνο να αναλαμβάνει όλο και μεγαλύτερα βάρη. Ομως η Γερμανία παρά τα οφέλη από το κοινό νόμισμα δεν θέλει να πληρώσει, τουλάχιστον πριν επιβάλει τους όρους της στους υπόλοιπους.
enet.gr