Η κ. Μαρούλα Κλιάφα, επίτιμη διδάκτορας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ιστορικός, λαογράφος και συγγραφέας, με αποκλειστική δήλωσή της στο trikalain, τοποθετείται στο θέμα χρήσης των παλιών φυλακών Τρικάλων. Η δήλωση, αφορά τις παρατηρήσεις της, στις δηλώσεις της αντιδημάρχου Πολιτισμού κ. Βάσως Κάκλα σχετικά με το θέμα, που δημοσίευσε αποκλειστικά το trikalain στις 26 Σεπτεμβρίου.
Δεδομένου ότι η κ. Μαρούλα Κλιάφα είναι μια από τις σημαντικές προσωπικότητες του πνεύματος στην πόλη των Τρικάλων, οι παρατηρήσεις της παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Λέλα Κατεχάκη
«Διάβασα στο www.trikalain.gr τις δηλώσεις της αντιδημάρχου κ. Κάκλα και θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής : Οι διαβουλεύσεις είναι καλές – διότι λαμβάνεται υπόψη η γνώμη των πολιτών – με την προϋπόθεση βέβαια ότι οι πολίτες θα είναι ενημερωμένοι και «οι φρέσκες ιδέες τους» θα βασίζονται στην καλή γνώση του αντικειμένου.
Είναι αλήθεια πως το κτίριο των παλαιών φυλακών αρχιτεκτονικά δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Όμως συνδέεται με την κοινωνική και πολιτική ιστορία του τόπου μας. Κατά τη γνώμη μου ήταν λάθος η απογύμνωση των θαλάμων από στοιχεία της φυλακής όπως π.χ. οι σιδερένιες πόρτες με το παραθυράκι του δεσμοφύλακα ή κάποια κρεβάτια που μερικοί κρατούμενοι προσπαθούσαν με ένα κουρτινάκι να ορίσουν τον ιδιωτικό τους χώρο
Οι θάλαμοι των παλαιών Φυλακών, έτσι ακριβώς όπως τους είχαν αφήσει οι κρατούμενοι, ήταν από μόνοι του ένα Μουσείο Φυλακών. Ναι, καλά διαβάσατε. Μουσείο Φυλακών. Όπως το Αλκατράζ στο Σαν Φραγκίσκο που δέχεται ετησίως ένα εκατομμύριο επισκέπτες .
Ένας καλός μουσειολόγος θα μπορούσε κάλλιστα να συνδέσει τις Φυλακές με το Μουσείο Τσιτσάνη, το οποίο προτίθεται να ιδρύσει η Δημοτική μας Αρχή. Θα ήταν ένας μοναδικός συνδυασμός ,δεδομένου ότι γύρω από τις Φυλακές Τρικάλων, λόγω του Σακαφλιά του Τσιτσάνη, έχει στηθεί ένας ολόκληρος θρύλος.
Αλλά για να επανέλθω στην πρόταση της Δημοτικής Αρχής για διαβούλευση, θα θυμίσω ότι οι παλιοί τρικαλινοί καθώς και ο τοπικός τύπος της εποχής ήθελαν να γκρεμισθεί το Φρούριο «διότι έκοβε τον αέρα στην πόλη». Και αν τελικά το Φρούριο σώθηκε, αυτό οφείλεται στον δήμαρχο Θεοδοσόπουλο που έσπευσε να καλέσει στα Τρίκαλα το 1934 τον γνωστό αρχιτέκτονα Νικολούδη ο οποίος, ως γνώστης της ιστορικότητας του Φρουρίου, είχε τη γνώμη ,όπως μας πληροφορεί η εφ. «Αναγέννησις» της 16ης Μαϊου 1934, ότι « δεν πρέπει να κατεδαφισθή αλλά να παραμείνη ως έχει».
Mαρούλα Κλιάφα