Το γαϊτανάκι που έκπληκτοι παρακολουθούμε εσχάτως σχετικά με την περιβόητη «λίστα Λαγκάρντ» καταδεικνύει με έναν κραυγαλέο τρόπο, αφενός την απουσία πολιτικής βούλησης από τους κυβερνώντες για την αντιμετώπιση της εθνικής «πληγής» της φοροδιαφυγής και αφετέρου την ανεπάρκεια, την ανικανότητα και τον ερασιτεχνισμό της πολιτικής ηγεσίας, καθώς και των κορυφαίων δημόσιων λειτουργών που κλήθηκαν να διαχειριστούν το ζήτημα.
Δικαίως και βασίμως οι Έλληνες πολίτες μπορούν σήμερα να υποθέτουν μια γιγαντιαία επιχείρηση συγκάλυψης και κουκουλώματος, με προφανή στόχο την προστασία κάποιων μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Συγκάλυψη, πάντοτε υπό τις ευλογίες του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος που οδήγησε την οικονομία στο γκρεμό και την κοινωνία σε ασφυξία.
Η υπόθεση αυτή δεν απογυμνώνει απλώς τον υπάρχοντα κυβερνητικό συνασπισμό από κάθε ηθική αξιοπιστία και νομιμοποίηση στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής. Φανερώνει επιπλέον το τεράστιο έλλειμμα εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που από τη μια συντρίβουν την ελληνική κοινωνία με μονόπλευρες πολιτικές λιτότητας, ενώ από την άλλη «κλείνουν το μάτι» στα κάθε λογής κατεστημένα με πράξεις ή παραλείψεις τους. Δυστυχώς, το προσωποπαγές πολιτικό μόρφωμα του κ. Βενιζέλου, δείχνει να υπηρετεί «εργολαβικά» αυτές τις λογικές της συγκάλυψης και της στήριξης των κάθε λογής κύκλων του εγχώριου κατεστημένου. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που οι προοδευτικοί και δημοκρατικοί πολίτες το έχουν θέσει στο περιθώριο.
.