Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 1992, ανακήρυξε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, δίνοντάς μας την ευκαιρία κατανόησης σε θέματα αναπηρίας και ευαισθητοποίησης για τα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία. Είναι μια μέρα που μας υπενθυμίζει την υποχρέωση διασφάλισης της ισότιμης πρόσβασης όλων των μαθητών στην εκπαίδευση, βασιζόμενοι στις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η έννοια της ενταξιακής εκπαίδευσης αναφέρεται στη φιλοσοφία της αποδοχής και στην παροχή ενός πλαισίου, μέσα στο οποίο όλα τα παιδιά χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους, μπορούν να εκτιμηθούν ισότιμα και να αντιμετωπίζονται με σεβασμό. Σε αυτό το πλαίσιο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία στο 8ο ΓΕΛ Τρικάλων για να στείλουμε μήνυμα ενότητας, αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού έγινε προβολή της ταινίας: Rain Man (Ο άνθρωπος της βροχής) Ο Τσάρλι Μπάπιτ, ένας φιλόδοξος και μάλλον επιπόλαιος χρηματιστής, επιστρέφει στο πατρικό του για την κηδεία του πατέρα του, με τον οποίο δεν είχε καλές σχέσεις. Εκεί μαθαίνει ότι όλη η κληρονομιά του καταλήγει σε έναν άγνωστο δικαιούχο, που προκύπτει ότι είναι αδελφός του, άγνωστος σε αυτόν μέχρι τότε. Η έκπληξή του γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, όταν μαθαίνει ότι βρίσκεται σε ένα ειδικό κέντρο για αυτιστικούς. Ο Τσάρλυ αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, χωρίς να φαντάζεται την πραγματική εξέλιξη εκείνη τη στιγμή. “Απαγάγει” τον “ανάπηρο” αδερφό του για να μπορέσει να διεκδικήσει τη χαμένη περιουσία, όμως στη διάρκεια της “απαγωγής” ένας νέος άγνωστος κόσμος ξετυλίγεται μπροστά του και τον κάνει να αναθεωρήσει την αντίληψή του για την αναπηρία, τις δυνατότητες, τα αληθινά συναισθήματα, εντέλει την αντίληψη για την ίδια τη ζωή. Η ταινία, μαζί με το διάχυτο χιούμορ της, δίνει στον θεατή να καταλάβει πόσο οι εσφαλμένες αντιλήψεις για τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες αλλά και ειδικές δεξιότητες μπορούν να διαστρεβλώσουν την εικόνα γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Δείχνει ακόμη πώς η βαθύτερη γνωριμία μαζί τους μπορεί να λύσει τις παρερμηνείες σχετικά με τη συμπεριφορά τους και να εμπνεύσει σεβασμό και αγάπη. Η ταινία κυκλοφόρησε το 1988, όταν ακόμη οι αντιλήψεις για τους ανθρώπους με ειδικές δεξιότητες ήταν διάχυτα διαστρεβλωμένες στο ευρύ κοινό, λόγω της άγνοιας αλλά και της έλλειψης επιστημονικής αντιμετώπισης των ιδιαίτερων δυσκολιών αυτών των ανθρώπων.
Ο Σύλλογος Διδασκόντων