Στην «πολιτισμένη» Ευρώπη συνήθως γίνεται ανασχηματισμός μιας κυβέρνησης λόγω συγκεκριμένων μελών της που έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα -ή για προβλήματα υγείας- και σχεδόν ποτέ για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους. Πρόσφατο παράδειγμα ο κ. Ολάντ που δεν κατέφυγε σε ανασχηματισμό μετά τη συντριπτική του ήττα από το ακροδεξιό κόμμα της κυρίας Λεπέν στις ευρωεκλογές. Στην Ελλάδα αντιθέτως – που όλα παίζουν – οι ανασχηματισμοί γίνονται εδώ και δεκαετίες είτε για να βάλουν το χέρι στο μέλι καινούργια πρόσωπα, είτε για να παρηγορηθούν παραπονεμένα κομματικά στελέχη και ψηφοφόροι είτε και για τα δύο.
Ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος με τον ανασχηματισμό έδειξαν ότι δεν ήθελαν στη συγκυβέρνηση υπουργούς κοινωνικά ευαίσθητους, με όραμα, με δικές τους απόψεις, με ισχυρό χαρακτήρα, με γνώσεις (εξαιρώ τον καθηγητή κ. Γκίκα Χαρδούβελη), και με αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό και διάλεξαν τους πιο κατάλληλους για να υπακούσουν κατά γράμμα τις εντολές του μνημονίου με αντάλλαγμα το πολύτιμο γι’ αυτούς καθημερινό «καλημέρα σας, κύριε υπουργέ» από τον οδηγό, τον θυρωρό, την ιδιαιτέρα και τον καφετζή, του υπουργείου.
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι όσο προχωράμε στον χρόνο γινόμαστε φτωχότεροι και το γεγονός αυτό μας κάνει ακόμη περισσότερο ευάλωτους στους δανειστές, δυσκολεύοντας ταυτόχρονα όλο και πιο πολύ ένα, «όχι». Η ιστορία θα δείξει αν ο δρόμος που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια της κρίσης ήταν αυτή που έπρεπε να ακολουθηθεί. Προσωπικά πιστεύω ότι οι πρωθυπουργοί φάνηκαν αδύναμοι, απροετοίμαστοι, κατώτεροι των περιστάσεων, λειτουργώντας σε κλίμα πανικού.
Η ζωή μας δίδαξε πως όταν δεν περπατάει μια σχέση αρχίζει να παίζει η λύση του χωρισμού. Του διαζυγίου. Αν όμως τελικά επικρατήσει ο φόβος της μοναξιάς, ή η οικονομική ανασφάλεια του ενός εκ των δύο, ή και των δύο και δεν χωρίσουν και συνεχίσουν να παριστάνουν το ζευγάρι τότε χειροτερεύει το πρόβλημα και μετατρέπεται σε αρρώστια. Σε καρκίνωμα. Σ’ αυτήν τη φάση δυστυχώς βρισκόμαστε. Πρέπει λοιπόν να τολμήσουμε. Να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει με αυτούς, (το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό μας που έχει καταντήσει φτηνό πρωινάδικο), για να αρχίσουμε επιτέλους να βλέπουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Κίνηση που μονάχα εμείς μπορούμε να κάνουμε χωρίς δισταγμούς, φόβους και αναστολές μόλις ξαναβρεθούμε μπροστά σε κάλπη.
protagon.gr
.