Πληροφορηθήκαμε την απώλεια του συμμαθητή μας Γκατζογιάννη Στέλιου και η θλίψη μας είναι ανείπωτη. Ετσι στην επόμενη συνάντηση των συμμαθητών της τάξης του 1966 του A Αρρένων Γυμνασίου Τρικάλων ο Στέλιος δεν θα είναι μαζί μας.
Δεν ήταν μόνο ο φίλος , ο συμμαθητής, ο ήρεμος και ο προσηνής Στέλιος, αλλά πάνω από όλα ήταν ένας από εμάς. Κοινός συνοδοιπόρος στις αγωνίες και τους αγώνες μας της γενιάς μας για την κατάκτηση της δύσκολης ζωής που ξεδιπλώνονταν μπροστά μας.
Ο Στέλιος ήταν ένας απ’ αυτούς που πέτυχε σε όλα.
Ξεκίνησε από το Τσοτύλι Κοζάνης, συμπορεύτηκε μαζί μας στο Α Αρρένων Τρικάλων και σπούδασε στην Δασολογική Σχολή του ΑΠΘ. Η επαγγελματική του πορεία είναι γεμάτη με πλούσιο επιστημονικό έργο και αφυπηρέτησε πλεον ως Δασκαλος των φοιτητων.
Μετα την αποφοιτησή του , συνέχισε τις σπουδες του στο Göttingen Γερμανίας (Georg August Universität) , όπου και αναγορεύθηκε διδακτωρ. Επέστρεψε ως Δρ. Δασολογίας, τακτικός ερευνητής Δασικής Διαχειριστικής και Οικονομικής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης , Τακτικός Ερευνητής, Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός «Δήμητρα» κλπ κλπ Αυτο που κυριως αφησε παρακαταθήκη στους φοιτητες του , ήταν η εντιμότητά του , το αίσθημα του δικαίου και η προσήλωσή του στο αντικείμενο που αγάπησε . Το περιβάλλον και ειδικώτερα ΤΟ ΔΑΣΟΣ ! Ηταν λιτος στα λόγια , οπως ειναι και το παρον σημείωμα.
Αφήνει πίσω του την σύζυγό του , τον γιό τους Στέφανο , εμάς τους συμμαθητές του και τους φοιτητές που πέρασαν από τα επιστημονικά του χέρια.
Θα τον θυμόμαστε πάντα.
Γιωργος ,Χριστος , Κώστας , Γιαννης , Θυμιος , Πελοπίδας , Δημήτρης , Θοδωρος , Θανάσης , Ιακωβος , Αποστολος , Μιχάλης , Θωμας , Σπύρος , Γιωργος , Δημήτρης , Κώστας