Προκαλούν ασφαλώς εντύπωση ορισμένες πρόσφατες παρεμβάσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου. Τώρα, θετική ή αρνητική, θα δείξει.
Καταρχάς, η πρόσφατη αρθρογραφία του στην «Αυγή». Στη συνέχεια, η κατάθεση υπέρ της «Εφημερίδας των Συντακτών» στη δίκη με τον Γρηγόρη Δημητριάδη. Απλώς, να υπενθυμίσουμε ότι και οι δύο ξενίζουν, καθώς οι προσωπικές επιθέσεις και από τα δύο έντυπα εναντίον του, όταν ο Βαγγέλης ήταν στον μάχιμο στίβο της πολιτικής, είναι ακόμη νωπές. Από «γερμανοτσολιά» και «Μνημονιακό» μέχρι ό,τι άλλο πάει ο νους τον είχαν χαρακτηρίσει.
Τόση μεγαθυμία ο Ευάγγελος που ακόμη και οι φανατικοί φίλοι του μοιάζουν να είναι μπερδεμένοι. Έχει κάτι στο μυαλό του ή η πολύχρονη «εξορία» από τις κεντρικές λεωφόρους της πολιτικής τον έχουν αποσταθεροποιήσει; Θα φανεί.
Πάντως για τη μία περίπτωση (τη δικη της «Εφ.Συν.»), ορισμένοι «καχύποπτοι» ισχυρίζονται ότι ο Ευάγγελος θεωρεί τον Δημητριάδη βασικό υπεύθυνο για το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ουδέποτε τον αξιοποίησε στα «ψηλά αξιώματα» Και του το κρατάει. Τόσο πολύ που συντάχθηκε απροσχημάτιστα και με τους «πρώην» (;) εχθρούς και νυν «συνοδοιπόρους» (;) του.
Κάτι σαν Μελισσανίδης (Ιωάννης, βέβαια) δηλαδή…