Ως την πλατεία με τα δύο πρόσωπα, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την κεντρική πλατεία Τρικάλων και ας μιλάμε για τον ίδιο γνώριμο χώρο.
Τα πρωινά αποτελεί στέκι των γερόντων και των συνταξιούχων που κατακλύζουν τα παγκάκια της πλατείας, συζητώντας ώρες ατέλειωτες περί ανέμων και υδάτων, μα μόλις πέσει το σκοτάδι η πλατεία μετατρέπεται σε στέκι της νεολαίας, όπου πολλοί Τρικαλινοί νέοι απολαμβάνουν τη νύχτα με την παρέα τους, στα παγκάκια ή όρθιοι, κάνοντας δημιουργικές συζητήσεις και μ’ ένα μπουκάλι μπύρας ενίοτε στα χέρια.
Από τις εποχές που τα στέκια της νεολαίας στα Τρίκαλα βρίσκονταν αλλού, όπως π.χ. στο περιβόητο τρίγωνο στην αρχή της Γαριβάλδη, σίγουρα άλλαξαν πολλά, εκείνο ίσως που δεν άλλαξε είναι η νεανική ορμή και η διάθεση για αλλαγή των «κακώς κειμένων». Μακάρι να το πετύχουν!
