Τους Καταρράκτες της Δέσης επιχείρησε να “αγγίξει” μια ομάδα τριών ατόμων την πρώτη μέρα του Νοέμβρη. Δύο μέλη του Ορειβατικού Περιηγητικού Ομίλου Πύλης (Ο.Π.Ο.Π.), συντροφιά μου στην πρώτη μου ανάβαση!
Ξεκινώντας νωρίς το πρωί από την Πύλη φτάνουμε οδικώς λίγο πριν από το χωριό Δέση. Η κόκκινη πινακίδα στα δεξιά δείχνει το δρόμο για το εκκλησάκι του Άι Νικόλα και τον απώτερο σκοπό μας, τους δύο καταρράκτες της περιοχής. Η πορεία μας ξεκινά από ύψος χιλίων εκατό (1100) περίπου μέτρων, μέσα από το δασικό δρόμο. Λίγα λεπτά αργότερα, με ευνοϊκά χαμηλή θερμοκρασία, ψιλόβροχο και ελπίδες για χιόνι, στα δεξιά μας το μικρό εκκλησάκι και αριστερά η πανοραμική θέα του χωριού. Επιλέγοντας το μονοπάτι πλάι στο ρέμα Παλιομάντρι αφήνουμε για μισή περίπου ώρα το χωματόδρομο και με κάποιες αμφιβολίες για την κατεύθυνσή μας, μέσα από το πευκόδασος, ακολουθώντας τον παλμό του, φτάνουμε στον πρώτο καταρράκτη! Θέση «Γκούρα Μπαντιεμάρε». Αν και το ύψος του μόλις είκοσι (20) μέτρα, τα φθινοπωρινά χρώματα δημιουργούν ένα παραμυθένιο πράσινο-πορτοκαλί τοπίο στο οποίο εμπιστεύονται τα νερά τους οι πηγές Γκούρα, Μαρτάτα, Αυγό και Γκροζόλα.
Κάπου εδώ ξεκινούν οι πρώτες απαραίτητες φωτογραφίες! Ένα σύντομο πέρασμα από τη βάση του, και συνεχίζουμε για τον γειτονικό, λιγότερο προσβάσιμο καταρράκτη. Σκαρφαλώνοντας στο δίχως σήμανση και με λιγοστά ίχνη μονοπάτι, σε αυτό το υπέροχο πρωινό θα έρθω αντιμέτωπος και με την πρώτη μου αναρρίχηση! Γλιστρώντας στους ευάλωτους χαλκιάδες και το βραχώδες τοπίο, με κλεφτές ματιές στις κορυφές του Χαλικόβουνου φτάνουμε στο φαράγγι και… “Αυτός είναι «ο Μεγάλος» !!” . Ελεύθερη πτώση αναρίθμητων σταγόνων από τη ράχη της «Κρεμαστής» ως την επόμενη συνάντησή τους εκατό (100) μέτρα πιο κάτω. Ψηλά, πλάι στη λεπτή υδάτινη λωρίδα, μια σκοτεινή οπή στο βράχο, το μυστηριώδες «Σπήλαιο της Γκόλφως». Με την είσοδό μας σε αυτή, σε υψόμετρο χιλίων πεντακοσίων (1500) μέτρων, έρχεται το μεγάλο διάλειμμά μας και φυσικά η επίτευξη του στόχου!
Για την επιστροφή διαλέγουμε την ίδια περίπου διαδρομή κι έπειτα από απουσία πέντε (5) ωρών βυθισμένοι σε αυτό το πανέμορφο, μα ξεχασμένο, τοπίο φτάνουμε ξανά κοντά στο χωριό έχοντας διανύσει εφτά (7) υπέροχα χιλιόμετρα! 🙂
Καλές αναβάσεις!
.