Το ρολόι της πολιτικής χτυπά με ένταση, αλλά οι δείκτες του ανασχηματισμού παραμένουν κολλημένοι. Κι αν κάποιοι ανέμεναν ότι η πιθανή προσχώρηση του Ανδρέα Λοβέρδου στη Νέα Δημοκρατία θα μπορούσε να συνδεθεί με μια κυβερνητική αναδόμηση, η πραγματικότητα φαίνεται να τους διαψεύδει. Ο ανασχηματισμός – όταν έρθει – θα ακολουθήσει δικούς του ρυθμούς και λογικές, χωρίς να «κουμπώνει» με τις διαδρομές προσώπων.
Ωστόσο, το θέμα Λοβέρδου είναι υπαρκτό και η ένταξή του στο κυβερνών κόμμα μοιάζει ζήτημα χρόνου. Ο επικεφαλής των «Δημοκρατών» μεθοδικά και με συνεχείς δημόσιες τοποθετήσεις ευθυγραμμίζεται όλο και περισσότερο με τις κυβερνητικές θέσεις. Στηρίζει τις αποφάσεις της κυβέρνησης για τα Τέμπη, στέκεται δίπλα στον Υπουργό Δικαιοσύνης, και υπερασπίζεται την υποψηφιότητα του Κωνσταντίνου Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας..
Το ερώτημα τώρα, δεν είναι αν θα προσχωρήσει αλλά το πότε καθώς σύμφωνα με πληροφορίες οι επαφές σε υψηλό επίπεδο έχουν γίνει και το μόνο που αναμένει είναι ποτέ θα κρίνει ο Πρωθυπουργός πως είναι ο κατάλληλος πολιτικός χρόνος για τις ανακοινώσεις. Και φυσικά αν η προσχώρηση θα μεμονομένη ή αν θα ακολουθήσουν και στελέχη που τον ακολουθούν παραδοσιακά και στελεχώνουν το κόμμα του.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος δεν είναι μια απλή μεταγραφή. Με την πολιτική του διαδρομή και την απήχησή του στον κεντρώο χώρο, εξυπηρετεί διττά το αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη: αφενός ενισχύει τη στρατηγική διεύρυνσης προς το Κέντρο, αφετέρου λειτουργεί ως πίεση προς τον Νίκο Ανδρουλάκη, σε έναν χώρο που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να κυριαρχήσει.
Και μην ξεχνάμε: ο Λοβέρδος υπήρξε υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, με υψηλά ποσοστά αποδοχής και σημαντική επιρροή, γεγονός που καθιστά την προσχώρησή του στη Νέα Δημοκρατία μια κίνηση με πολλαπλές πολιτικές στοχεύσεις.